Ik wil het gewoon even van me aftiepen, een bericht sturen naar buiten en naar boven. En dit leek me de beste manier.
Een boodschap vanuit het hiernamaals, op een hele mooie wijze.
Oorsprong
Theo. Een wijze en eenvoudige man. Een surrogaat-opa voor mij. Hij heeft me geholpen het licht weer te vinden, mij op een hele bijzondere manier weer weten te laten genieten van het leven, de kleine dingetjes, en mij weer in contact weten te brengen met mijn IK, mijn ZIJN, mijn GEVOEL. Noem Theo een lichtwerker, een helderziende, een medium, een strijker, voor mij is Theo mijn houvast, een goede vriend op afstand, mijn aardse leraar. Theo is Theo, en praat honderduit over vroeger, en altijd geeft Theo in zijn eenvoud en rust adviezen mee. Vaak adviezen waar je op dat moment niks mee kunt, maar later vallen de puzzelstukjes ineen, en denk je: Verrek! Dat bedoelde Theo dus! Theo IS en zal altijd ZIJN. In mijn hart, en in zijn paarden.
Theo heeft namelijk paarden, hij houdt zielsveel van paarden. 100% volbloed Egyptische Arabische paarden. Zijn oogappel is Madahna, een eigenzinnige schimmelmerrie. Roepnaam: Daan.
Paarden brengen ons simpele zielen in contact met het hogere, en laten ons op hun eigenwijze manier zien hoe wij als mens in elkaar zitten. Paarden zijn de spiegels van jouw ziel. Madahna is een aparte. Ze weet exact wie of wat ze voor zich heeft, en zal niet schromen je dit te laten zien. Madahna hoort bij Theo, Theo hoort bij Madahna.
Madahna kreeg op 4 mei 2000 een veulen, Yassim. Om 20:00 exact, toen de Koningin op de dam een krans legde. Duh, dacht Daan, de hele wereld zal weten dat Yassim geboren wordt, niks stilte!
Dat was wel erg grappig
Ik maakte een paar maand later kennis met Yassim, en ik was direct verkocht. Dit paardje zou bij mij horen! In 2005 kreeg ik dan ook Yassim. Een kadootje, regelrecht vanuit de hemel.
Al die tijd contact gehouden met Theo, en tweewekelijkse bezoekjes afgelegd. Verhalen horen over Madahna, en verhalen vertellen over Yassim. Onder het genot van een sigaretje en een kopje thee. Het is thuiskomen bij Theo.
In 2007 gaat het slechter met Theo. Zijn leeftijd en gezondheid laten hem in de steek. Hij is genoodzaakt zijn paarden te verkopen. Madahna gaat hem aan het hart. Hij wil ook niks meer weten over wat er zal gebeuren met haar. Je weet het namelijk nooit in die paardenwereld; voor je het weet worden ze verkocht aan een slachterij en het verzekeringsgeld wordt opgestreken. Ik tracht nog te achterhalen waar Madahna terecht gekomen is, echter zonder resultaat. Als ik de middelen had gehad om haar te huisvesten, had ik dat met alle liefde gedaan. Helaas.
2008. Een berichtje via via dat Theo in het ziekenhuis is beland. Ik durf geen contact meer op te nemen, bang voor slecht nieuws. Theo's vrouw Tiny heeft geprobeerd contact met me te zoeken hoor ik via mijn broer. Ik bel haar. Het gaat steeds slechter met Theo. Met man en macht probeer ik Madahna te vinden, Theo heeft goed nieuws wel even verdiend nu. Doch echter loopt het spoor dood.
Daarna ondragelijke stilte... Ik durf er niet aan te denken dat Theo overleden zou kunnen zijn...Geen nieuws, is goed nieuws, toch?
Altijd is hij in mijn gedachten, dus Theo is niet weg! Ook dan helpt hij me nog op spiritueel vlak.
2009. Een nieuwe baan. Nieuwe tijden, nieuwe mensen. Een andere leraar kom ik tegen: Frits. Frits helpt me verder. Ik vertel Frits op een gegeven moment: Jee, Theo heeft me erg goed op weg geholpen, en ervoor gezorgd dat ik niet al te zweverig werd.
Zijn opmerking: Dan heeft Theo wel erg goed werk verricht.
Op dat moment besef ik wat Theo al die tijd gedaan heeft, en hoe hij me ECHT geholpen heeft. Ik neem me voor Theo te bellen.
Ondertussen maak ik foto's van Yassim, en stel ik zoiets als een dagboek op. Want dat zal Theo erg leuk vinden
Tussentijds probeer ik nog altijd Madahna te vinden. Zonder resultaat.
2010. 23 Februari, 11:15.
Een berichtje op www.bokt.nl, van ene Isabelle. Ze is Frans, en schrijft in gebrekkig Engels dat zij sinds juli 2009 de eigenaresse is van Madahna. Ze wil graag het verleden van deze merrie weten. Ik ben al jarenlang niet meer actief op bokt.nl, dus ik sla stijl achterover van verbazing!
Enig heen en weer gemail laat weten, dat het inderdaad om Daan gaat! ZE LEEFT NOG! En wordt liefdevol verzorgd! Isabelle vertelt, dat Daan in juni 2009 op een illegaal transport is gezet met 3 andere arabieren, naar het buitenland, met valse papieren. Het transport is verongelukt, waarbij 3 paarden om het leven kwamen. Daan heeft het echter als enige overleefd. Isabelle heeft zich om de merrie bekommerd; zij heeft een stoeterij met puur egyptische arabieren. Ze werd meteen verliefd op Madahna, die ook drachtig bleek te zijn.
Isabelle wil graag het verleden van Daan weten, omdat Daan niet zo gek is op mensen. Nou, ik kon haar heel wat vertellen over Daantje
En oooh wat zal Theo blij zijn als hij hoort, dat zijn Madahna een goed tehuis heeft gevonden! Ik vertaal onze berichten, en verzamel de foto's van Daan, zodat Theo van alles op de hoogte gesteld kan worden.
2010, 26 februari, 13:13.
Na wat moed verzameld te hebben, bel ik Theo na meer dan een jaar. Dit nieuws moet hij namelijk horen! Ik krijg Tiny aan de lijn. Tiny vertelt me, dat Theo vorig jaar op 23 februari om 11:15 is overleden. Het nieuws dat ik al die tijd niet wilde horen. Met een brok in mijn keel vraag ik naar het hoe en wanneer. Dubbele longontsteking, en hij had nog maar 25% longinhoud over...Tiny had mijn nummer niet meer, en kon me niet contacteren vorig jaar toen Theo overleed.
Met tranen in mijn ogen vertel ik Tiny waarom ik belde. Ze is zoo blij met het nieuws over Madahna! Ze bedankte me. Ook haar dochter zal heel blij zijn met dit nieuws, want zij heeft Madahna vroeger opgevoed. Ik was blij en huilde tegelijk. Tiny zal alles toegestuurd krijgen, inclusief het adres waar Daantje nu verblijft, dan kunnen ze haar eens opzoeken.
Ik legde de telefoon neer, en tot nu huil ik nog steeds tranen van blijdschap en tegelijkertijd tranen van verdriet.
Pas daarna besefte ik...dat ik het bericht van Isabelle EXACT een jaar na Theo's dood heb ontvangen...
A message from heaven.
Daantje en Theo, jullie ZIJN en zullen ZIJN. En voor altijd in mijn hart.
Heel erg bedankt.
Ook mijn dank aan Isabelle, zonder het te weten heeft ze heel veel mensen blij gemaakt met haar kleine berichtje
Dit heeft gewoon weer eens zo moeten zijn.
Daantje is terecht. En met Daan en haar nieuwe veulen, is Theo ook voor altijd in de buurt.
In éen woord: WOW.
