Veel ouders die nieuwetijdse kinderen hebben die Hoog Sensitief zijn, hebben vaak moeite om goed om te gaan met deze kinderen. Het blijkt namelijk zo te zijn, dat ouders deze kinderen vaak nog meer omhoog richten, omdat zij dat zelf enorm interessant vinden en hier eigenlijk ook zouden willen zijn.
Door deze gerichtheid op "boven", lopen deze kinderen dan tegen het probleem aan, dat ze enorm veel moeite hebben om te aarden op deze aarde. Dat is namelijk voor de meeste van deze kinderen, een hele grootste uitdaging. Zij willen hier namelijk niet zo graag zijn. Het liefste vluchten zij dan ook weg in de wereld boven ons.
Deze gerichtheid op boven heeft dan weer allerlei gevolgen die de medische wetenschap als ADHD, ADD, PDDNOS, etc. heeft gedoopt. Want, wat men soms vergeet is dat deze nieuwe tijdse kinderen wel zelf hebben gekozen om op aarde te incarneren. Het is daarom ook de "taak" van de ouders / begeleiders om deze kinderen te leren aarden en zich volledig op aarde te manifesteren. Dat is namelijk waar de uitdaging voor deze nieuwtijdse kinderen, echt zit.
Ga je als ouder ook teveel bezig met alles wat zich hierboven afspeelt, dan zal het kind op aarde, echt de weg kwijt raken omdat het veel liever weg vlucht, dan te zijn op deze aarde en de taak uit te voeren die het komt doen.
Ik hoop dan ook dat iedere ouder die dit leest, bereid is om zijn / haar kind eens goed te laten neerdalen op deze aarde, zodat het volledig kan manifesteren wat het in zich heeft meegebracht. Doe aarde oefeningen met je kind, knuffel eens een boom, spring eens hard op de grond, dans en beweeg of ga de zandbak in. Alles wat je aan aarde oefening doet en voor-doet zal heling voor je kind zijn.
Hoe ga je om met HSP bij kinderen?
Delen:
Marenubium
feb 8 '10
Aanvullende tip:
of neem ze lekker mee het bos in met opdrachtjes, een loep, een visnetje en glazen potje.
Samen de kleine dierenwereld ontdekken.
Ik ben het eens met NiMS. De aardse dingen zijn erg belangrijk voor hsp kinderen (mensen :P), ook om het 'kleine' te begrijpen/te bevatten.
Door mijn werk kom ik veel op basisscholen, en steeds meer wordt er aandacht besteedt aan hsp-ers. Een erg goede ontwikkeling al zeg ik het zelf.
Maar sommige ouders kunnen er inderdaad wel eens in doorslaan
NiMS, ik kom ook veel gevallen tegen, waarbij de ouders het gewoonweg niet weten dat hun kind hooggevoelig is. Wat zou je hen dan voor advies geven?
of neem ze lekker mee het bos in met opdrachtjes, een loep, een visnetje en glazen potje.
Samen de kleine dierenwereld ontdekken.
Ik ben het eens met NiMS. De aardse dingen zijn erg belangrijk voor hsp kinderen (mensen :P), ook om het 'kleine' te begrijpen/te bevatten.
Door mijn werk kom ik veel op basisscholen, en steeds meer wordt er aandacht besteedt aan hsp-ers. Een erg goede ontwikkeling al zeg ik het zelf.
Maar sommige ouders kunnen er inderdaad wel eens in doorslaan
NiMS, ik kom ook veel gevallen tegen, waarbij de ouders het gewoonweg niet weten dat hun kind hooggevoelig is. Wat zou je hen dan voor advies geven?
Helma
feb 9 '10
Oh ja, ik ben het hier zo mee eens! Mijn jongste deed dat uit zichzelf al: alles wat ze voelde onder haar voeten vond ze interessant. Water, zand, blubber, kou, hitte, heerlijk vindt ze dat! Toen ze klein was, was zij het makkelijkste kind op het hele strand! Met een emmertje en een schepje of zeef kon ze uren en uren spelen: ik moest haar roepen om iets te eten en te drinken, want dat vergat ze absoluut!
Regenwormen verzamelen, bloempjes bekijken...
We gingen eens naar de tuinen van Dr. Vogel bij Elburg: ze wilde er niet weg, en ik heb nog foto's dat ze met haar vergrootglas gebogen zat voor de bloemen. Haar wereld!
Jammer genoeg is ze dat, nu ze 14 is, een beetje kwijtgeraakt, dat spelen met niets. Dat is niet bewust gegaan, maar het 'past' niet bij haar leeftijd. Het is wel zo, als we gaan 'vogelen', d.w.z. ik met de verrekijker en zij met een gigantisch schepnet en een emmer, dat ik haar nauwelijks mee naar huis krijg. Veertjes, slakjes, steentjes, visjes, alles wil ze mee naar huis nemen!
Mooi kind. Een medium zei me eens haar te zeggen om 's morgens in een denkbeeldige ballon te stappen, en de bovenkant lichtjes dicht te knopen, zodat ze zichzelf kon beschermen tegen alle indrukken en emoties van andere kinderen, die haar soms overspoelen. Ik vertelde dat mijn dochter en ze zei: oh nee hoor, dat zweverige gedoe wil ik niet! En dat respecteer ik. Als ouder kun je handreikingen doen, maar als ze niet willen is het klaar.
Regenwormen verzamelen, bloempjes bekijken...
We gingen eens naar de tuinen van Dr. Vogel bij Elburg: ze wilde er niet weg, en ik heb nog foto's dat ze met haar vergrootglas gebogen zat voor de bloemen. Haar wereld!
Jammer genoeg is ze dat, nu ze 14 is, een beetje kwijtgeraakt, dat spelen met niets. Dat is niet bewust gegaan, maar het 'past' niet bij haar leeftijd. Het is wel zo, als we gaan 'vogelen', d.w.z. ik met de verrekijker en zij met een gigantisch schepnet en een emmer, dat ik haar nauwelijks mee naar huis krijg. Veertjes, slakjes, steentjes, visjes, alles wil ze mee naar huis nemen!
Mooi kind. Een medium zei me eens haar te zeggen om 's morgens in een denkbeeldige ballon te stappen, en de bovenkant lichtjes dicht te knopen, zodat ze zichzelf kon beschermen tegen alle indrukken en emoties van andere kinderen, die haar soms overspoelen. Ik vertelde dat mijn dochter en ze zei: oh nee hoor, dat zweverige gedoe wil ik niet! En dat respecteer ik. Als ouder kun je handreikingen doen, maar als ze niet willen is het klaar.
JulienMoorrees
feb 9 '10
Origineel bericht van: Marenubium
NiMS, ik kom ook veel gevallen tegen, waarbij de ouders het gewoonweg niet weten dat hun kind hooggevoelig is. Wat zou je hen dan voor advies geven?
Dat ligt ook een beetje aan de ouders en waar ze voor open staan, maar als ze nergens van af (willen) weten, dan zou ik ze ook niet vertellen dat hun kind HSP is. Ik zou ze dan juist wel aansporen om op een speelse manier, aarde dingen te doen. Zoals bijvoorbeeld rode sokken laten dragen, of veel te laten wandelen en de natuur in.
Je kan altijd aan de ouders vertellen dat je is opgevallen dat X. heel rustig wordt zodra ze de natuur in gaat, dus kan je ze aanraden om veel te gaan wandelen of iets in die strekking. Verpak het op een manier dat ouder en kind het allebei leuk vinden.
Zoiets zou ik denken.
Lena
feb 9 '10
Zij willen hier namelijk niet zo graag zijn. Het liefste vluchten zij dan ook weg in de wereld boven ons.
ja nims een belangijke taak...voor ouders..zeker
zelf geloof ik ,laat je kind kind zijn en schiet niet gelijk in de stress of euforie voor onbekende dingen die voor je kind zo normaal zijn,maar voor jou als ouder wel of niet niet bekend zijn...
begeleid ze goed..luister goed naar ze
zelf ook pas laat ondekt een gevoeligheid,niets bijzonders, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg...
nu is het fijn dat ik naar mijn kinderen kan kijken...
en juist proberen niet teveel er mee te bemoeien...of ze te beschermen voor...
ook al voel ik veel dingen aan..heel lastig voor mij..
maar zij moeten het op eigenwijze eigen maken...hun eigen weg vinden...
wel fijn dat er in het onderwijs leerkrachten nu zijn die hier voor openstaan...gelukkig maar....
want in de wereld van vandaag worden veel eisen gesteld...
en kun je er niet voor weglopen...
ja nims een belangijke taak...voor ouders..zeker
zelf geloof ik ,laat je kind kind zijn en schiet niet gelijk in de stress of euforie voor onbekende dingen die voor je kind zo normaal zijn,maar voor jou als ouder wel of niet niet bekend zijn...
begeleid ze goed..luister goed naar ze
zelf ook pas laat ondekt een gevoeligheid,niets bijzonders, doe maar gewoon dan doe je gek genoeg...
nu is het fijn dat ik naar mijn kinderen kan kijken...
en juist proberen niet teveel er mee te bemoeien...of ze te beschermen voor...
ook al voel ik veel dingen aan..heel lastig voor mij..
maar zij moeten het op eigenwijze eigen maken...hun eigen weg vinden...
wel fijn dat er in het onderwijs leerkrachten nu zijn die hier voor openstaan...gelukkig maar....
want in de wereld van vandaag worden veel eisen gesteld...
en kun je er niet voor weglopen...
Cialara
feb 9 '10
Deze kinderen willen hier wel degelijk zijn, maar hebben vaak een soort van heimwee naar waar ze vandaan kwamen. Dat is op zich logisch...
Maar gewoon met ze spelen, ze laten sporten, veel naar buiten in de natuur, is heel goed.
Ik vind echter wel dat er ook ruimte moet en mag zijn voor het spirituele. Er moet vooral een balans zijn zodat ze met beide door het leven kunnen. Deze kinderen zijn nou eenmaal anders en hebben beide nodig om gelukkig te kunnen zijn. Het aardse hebben ze heel hard nodig om zich hier gelukkig te kunnen voelen en om sociaal goed in hun vel te zitten. Als ze spiritueel zijn aangelegd hebben ze ook dat nodig om gelukkig te kunnen zijn. Omdat dat hun verbinding is, en zij hier heel veel energie uit kunnen halen.
Ik spreek nu even uit eigen ervaring; mijn zoon heeft het heel erg moeilijk gehad toen wij nog niet wisten dat hij zo spiritueel was. Hij was wel degelijk heel goed geaard, maar miste kennelijk het andere zo sterk dat hij door zijn overgevoeligheid zich teveel in zichzelf terugtrok. Nu hij de verbinding met boven heeft hersteld en daarmee ook de verbinding met zijn ware zelf, gaat het hier beneden ook stukken beter!
Het is dus vooral het zoeken naar balans tussen beide werelden.
Maar gewoon met ze spelen, ze laten sporten, veel naar buiten in de natuur, is heel goed.
Ik vind echter wel dat er ook ruimte moet en mag zijn voor het spirituele. Er moet vooral een balans zijn zodat ze met beide door het leven kunnen. Deze kinderen zijn nou eenmaal anders en hebben beide nodig om gelukkig te kunnen zijn. Het aardse hebben ze heel hard nodig om zich hier gelukkig te kunnen voelen en om sociaal goed in hun vel te zitten. Als ze spiritueel zijn aangelegd hebben ze ook dat nodig om gelukkig te kunnen zijn. Omdat dat hun verbinding is, en zij hier heel veel energie uit kunnen halen.
Ik spreek nu even uit eigen ervaring; mijn zoon heeft het heel erg moeilijk gehad toen wij nog niet wisten dat hij zo spiritueel was. Hij was wel degelijk heel goed geaard, maar miste kennelijk het andere zo sterk dat hij door zijn overgevoeligheid zich teveel in zichzelf terugtrok. Nu hij de verbinding met boven heeft hersteld en daarmee ook de verbinding met zijn ware zelf, gaat het hier beneden ook stukken beter!
Het is dus vooral het zoeken naar balans tussen beide werelden.
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
