diep in de ziel kijken

hi nathalie,

ik weet er niet veel vanaf.
wel weet ik dt ik er ook zo last van hebt.
en vind het geen prettige gevoel, en dan meestal kijk ik dan omlaag. het voelt dan ook zo sterk.
ik wil mezelf dan wel aan gaan leren om gewoon te kijken anders voel ik zo een onmacht heel raar eigenlijk.
Maar ik herken het wel.

groetjes maatje

Wat je niet wil zeggen, zullen ze ook niet zien hoor Natalie. Ik doe het geloof ik zelf ook, mensen op die manier aankijken. Het gaat onbewust, misschien is het een gewoonte aan het worden. Misschien ook wel uit zelfbescherming, kijken wat je wel en niet tegen iemand kunt zeggen.

En wees gerust, zielscontact kan heel fijn zijn, daar hoef je echt niet bang voor te zijn, een ziel oordeelt niet, neemt alleen maar waar.

Liefs Jorine

Hi Natalie,

Dit gevoel herken ik inderdaad ook heel erg goed.
Ik vraag me dan ook af wat ze dan zien op zo'n moment en voel me er dan best ongemakkelijk bij.

En niet omdat ik iets te verbergen heb hoor, want ik ben wat dat betreft een open boek, mss dat het meer iets met zelf vertrouwen te maken heeft, dat je dan onbewust bang bent voor wat een ander over je denkt.

Liefs Chantal.

Hoi Jorine dank je wel voor je reactie! Nou ik heb 1 keer gehad was ik op een paranormale beurs en kwam een vrouw tegen over me zitten en ging me zitten lezen en gewoon vertellen wat er gebeurd was op mijn 6e waar iedereen bij was. Dit was mijn grootste geheim. Tenminste na die dag niet meer ik dacht misschien is het wel een teken dat ik er iets mee moest. Sinds die dag ben ik ook niet meer naar beurzen geweest want ook lopen er mediums rond die daar niet zitten voor consulten. Net als deze mevrouw, ik had haar ook vriendelijk gevraagd of ze voortaan eerst wou vragen of ze mijn aura mocht lezen.

Maar ik neem aan dat je toch niet bij iedereen zielscontact ervaart? Want bij sommige mensen voel ik dat totaal niet kunnen ze me nog zo diep aankijken maar dan wordt ik niet zenuwachtig maar bij sommige... Dan weet ik echt niet waar ik heen moet kijken. Zijn dat dan de zogenaamde zielemaatjes?

Hoe kan het dat sommige personen je zo diep in de ziel aakijken?

De laatste tijd kom ik mensen tegen die me zo diep aankijken dat ik er echt zenuwachtig van wordt.

Mannen en vrouwen.. Het lijkt dan net of ze ergens achter proberen te komen wat ik misschien gewoon niet wil zeggen. Ik vind het geen fijn idee dat ze misschien achter dingen komen die ik niet wil vertellen tegen hem/haar.

Dit is iets wat helemaal in jezelf zit omdat je zelf al aangeeft dat je iets niet wilt zeggen. Hoe weet jij zo zeker hoe die mensen kijken, als je ze niet vraagt waarom ze naar je kijken? Ik denk eerder dat het je eigen gevoel is, die graag deze last kwijt wilt, en dat op deze manier aan je aangeeft, dat je die dingen die je niet wilt zeggen, nu maar eens wel moet zeggen.

Je voelt je er tenslotte ongemakkelijk door en blijkbaar weet je ook precies waar het om gaat. Waarom hou je die dingen dan binnen, als ze erom schreeuwen om naar buiten te komen? Dat is namelijk, volgens mij, precies dat, wat het leven (en dus de mensen die je ziet), jou wilt duidelijk maken.

Eigenlijk ervaar ik pas dat ik dit doe sinds ik een goed contact heb kunnen leggen met mijn eigen ziel. Dat is mijn basis nu. En nee, je kunt het niet met iedereen ervaren, alleen bij sommige mensen ervaar je dat. Dat hoeven geen zielemaatjes te zijn, maar misschien wel "oude bekenden" uit vorige levens, weet ik ook niet precies. Maar bang ben ik er niet voor, ik vind het soms wel grappig, die 'herkenning' te zien in de ogen van een ander

Wat dat medium bij jou deed, ja dat kan eigenlijk niet vind ik. En mediums kunnen je inderdaad totaal "ontleden" voor je gevoel, daarom ben ik altijd heel voorzichtig met het bezoeken van. Ik heb nu een heel lief en goed medium gevonden waar ik af en toe naar toe ga. Voor mezelf of voor mijn zoon. Zei heeft ons al heel veel kunnen helpen en voelt heel goed aan wat ze wel en niet tegen me moet zeggen.

Waarom hou je die dingen dan binnen, als ze erom schreeuwen om naar buiten te komen? Dat is namelijk, volgens mij, precies dat, wat het leven (en dus de mensen die je ziet), jou wilt duidelijk maken.

Hai Natalie

Ik denk, dat jij je bewust aan het worden bent van het leven om je heen. In deze tijd, die van haast en ontkenning, zijn er maar weinig mensen die ECHT eventjes stil(kunnen)staan en hun omgeving 'zien'.
Zoals jij dus En op zo'n moment worden andere mensen jou ook 'gewaar'.
Het is alsof JIJ dan eventjes op zo'n moment mensen op zielsniveau raakt, en hen ook even doet opkijken, om eventjes stil te staan, en zich bewust laten worden van hun omgeving.
Vooral die mensen, die er net als jij gevoelig voor zijn, zien een herkenningspunt; JIJ.
Beschouw jezelf als een lichtbaken
Is dat mooi of niet! En dan mogen ook zij eventjes 'zijn'.
Jij hebt wel een hele mooie taak in dit leven, meis!

Maar goed, houdt niet in dat je zomaar ongevraagd adviezen wilt krijgen, dus die beurzen maar even lekker links laten liggen inderdaad

Ik heb dat bij mijn huidige vriend
Een jaar geleden kwam ik de trap op stormen hij hoorde dat blijkbaar deed de deur open en BOEM we keken elkaar zo aan in de ogen
en dat sterke gevoel die we beiden hadden, die blik, die ogen dat is iets wat ik me hele leven nooit meer zal vergeten.

Wauw! Ben hier stil van. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen..
Zo heb ik hier nooit over nagedacht.. Wat is een lichtbaken als ik vragen mag?
Heb je dit allemaal doorgekregen ofzo?

Liefs Natalie