Moeite met het leven/liefde

Hee Natalie,

Ik heb al eens een jaar gewerkt en ook werken leren gedaan. Ik ben trouwens 22 dus ik heb nog even om te zoeken. Ik kan gewoon niet functioneren als ik iets doe wat me niet bevalt. Het was al een prestatie om een jaar lang ergens te werken. Ik krijg van mijn ouders wel alle ruimte om te kiezen. Alleen nu kom ik op een financieel punt ik heb voor mijn opleiding 6500 euro betaalt en als ik dus stop betaal ik het voor noppes. Het is een particuliere instelling. Ik doe spw 4 en dit is een stap in de goede richting alleen niet het beroep dat ik wil doen. Ik denk dat ik gewoon even door moet zetten. Het duurt nog maar een jaartje misschien weet ik tegen die tijd wat ik wel wil.

Mag ik vragen wat je eerst deed en waar je nu voor gekozen hebt en hoe je erachter bent gekomen wat je nu echt wilde?

Hooi Rawb!

Heel herkenbaar, dat je niet kan functioneren als je iets niet bevalt.. Het is natuurlijk ook heel logisch, zeker als het tegen jouw normen en waarden ingaan.
Vind je heel spw niet leuk of gewoon de doelgroep niet?
Ben blij voor je dat je in ieder geval de ruimte krijgt om de passende baan te kiezen. Ik hoor het trouwens heel vaak dat jongeren gewoon niet weten wat ze willen inclusief ik zelf. Je moet natuurlijk al op de middelbare school kiezen welke richting je op wilt en ze geven niet echt de ruimte om jezelf te ontwikkelen en jezelf te leren kennen.
Ik heb eerst met gehandicapte kinderen gewerkt toen ik een jaar of 17/18 was alleen kwam het te dichtbij. Toen ik de opleiding helpende welzijn afgerond had wou ik iets anders en deed ik de opleiding sociaal juridisch medewerker bij de sociale dienst als leerling.
Ik kon niet meekomen op school en op het werk kon ik ook mijn draai niet vinden. De mensen zowel op school als werk waren "verhard". Mijn oma was zo trots en wou perse dat ik ook HBO rechten ging doen. Maar toen ik vertelde dat ik ging stoppen was ze zo teleurgesteld. Ik deed niet wat ze van me verwachtte terwijl het mijn leven is en niet die van haar.
Ik heb toen een jaar voormezelf gekozen en ben 24 uur per week gaan werken via uitzendbureaus ik ben in die tijd ook erg aan me zelf gaan werken. Nu 1 jaar later wist ik opeens dat werken met verstandelijk gehandicapten echt was weggelegd voor mij. alleen niet met mijn eigen leeftijdsgenoten maar wat oudere en dan in een woonvoorziening.
Ik doe dus nu mmz-vig in leiden, dit is de vernieuwde opleiding van spw.

Dag Natalie,

Ik heb ook gehandicapten zorg gedaan nu loop ik stage bij een dagbesteding voor verslaafden hier wil ik ook weg. Ik wil het in de psychiatrie proberen o.i.d. maar soms denk ik dat zo'n zorgzaam beroep niets voor mij is, ik vind het moeilijk te zeggen. Ik wil een opleiding volgen wat ik echt met passie doe, dat het wat makkelijker loopt. Ik denk vaak dit is het, maar heb het overal al gauw weer gezien. Ik mis een bepaalde drive waarvan ik weet dat die bestaat maar nog niet heb gevonden dus...

Good for you dat je erachter ben gekomen wat je echt wilt, ook knap dat je de keuze hebt gemaakt om voor jezelf te kiezen. Ik kan het me niet voorstellen als mijn ouders niet achter mijn keuzes zouden staan!

Ga reizen....

geen dj meer gast:P en waarom dan reizen?

Enerzijds zeg je dat je op zoek bent naar wat je echt wilt en tegelijkertijd noemde je DJ zijn en reizen. Dus wie weet noem je al iets wat je passie is of wat je echt wilt

Om je jezelf te vinden. Pas als iemand echt opzichzelf aangewezen is, leer je jezelf kennen.
DJ kan ook nog steeds maar doe dat daarna.

Dat ben ik ook wel van plan alleen voorlopig nog niet aan toe..

Waarom heb je het gevoel dat je je moet bewijzen? Wie wil je hier eigenlijk iets bewijzen? Als ik je vorige reactie lees, dan klinkt het alsof je je vader wil bewijzen dat je toch goed genoeg bent. Op mij komt dit over als valse hoop, waarin je denkt, dat als je nu bewijst dat je goed genoeg bent, je dan aan je vader kunt laten zien dat je toch goed bezig bent.

Je kunt niet nu gaan eten, omdat je ooit in het verleden honger had.

Dus het komt erop neer dat ik dit met mijn vader moet bespreken/ verwerken voordat ik verder kan? ik vind het moeilijk om te zeggen dat dit de oorzaak is geweest van mijn gebrek aan zelfwaarde. Kun je me uitleggen waarom je dit denkt nims?

[quote=NiMS Je kunt niet nu gaan eten, omdat je ooit in het verleden honger had. [/quote]

Doet me aan een uitspraak denken van mijn moeder vroeger.. " heb je geen honger? dan eet je voor de honger die komt "
off topic.. vermoed ik!

hoezo offtopic bellefleur?

Rawb, ik denk dat het verstandig is even te stoppen met zoeken in spirituele boeken. Laat dat even gaan. Het is nu belangrijker dat je je gaat richten op je psyche.

De boeken die ik aanraad zijn Ziels Eigenwijs van Annemarie Postma en Ja, ik wil van Mariska Hulscher.
Praktisch en concrete duidelijke taal waar je echt wat mee kunt. Daar heb je meer aan dan zoektochten in het spirituele circuit. Die brengen je, zeker als je niet goed in je vel zit, steeds verder in een zwart gat.
Het zijn allemaal mooie wijsheden en inzichtjes die je dan leest of hoort, maar zoals je zelf al aangeeft die inzichten niet te voelen, denk ik dat het beter is daar eerst eens mee aan de slag te gaan.
Zoek een goede psychotherapeut of coach die je hiermee kan helpen.

Het vinden van je passie is prachtig, maar ik vraag me soms af of dat niet te hoog gegrepen is. Stop met zoeken. Datgene wat bij jou hoort en waar jij mee aan de slag moet dient zich vanzelf aan. Door krampachtig te zoeken vernauw je ook je blikveld waardoor je het nooit zult vinden.
Dus stop met zoeken en accepteer/aanvaard je leven zoals het nu is en dan zie je datgene wat voor jou is vanzelf.
Datgene wat bij jou hoort zoekt jou, ipv andersom.
En, er zijn heel veel mensen die in hun werk geen complete passie vinden. Je kunt een baan vinden die je fantastisch lijkt/vindt, maar ook daarin zul je moeilijkheden en lastige dingen tegenkomen. Dat is nou eenmaal inherent aan het leven. Geen enkel leven is probleemloos en dat is maar goed ook, anders zou je niets leren.

Hoi Rawb,
(mooi gezegd Precious1)

Als je datgene wat er toe doet niet binnen jezelf vindt, zul je het nooit buiten jezelf vinden. Als jij jezelf niet leert aacepteren, sterker nog, jezelf niet eens goed kent, hoe kun je dan verwachten te weten te komen waar je goed in bent, wat het leven je te bieden heeft?
Uiteindelijk is er maar een persoon die er echt toe doet...en dat ben jezelf. Jezelf in de spiegel kunnen aankijken en weten dat je ongeacht wat je gedaan hebt, het in ieder geval met je hele hart en ziel en geest gedaan hebt.

Othela

Hoi Rawb,

Ik heb even gekeken naar de zijnsvisie, maar het wordt bijv ook zijnsgeoriënteerde visie genoemd en/of zijn of niet zijn.
Ik heb dat een jaar of 2 in de vorm van coaching gevolgd, want echt therapie kan je het niet noemen. 1x per maand had ik dan een gesprek dat op een cdje opgenomen werd, zodat ik het thuis nog eens kon horen wat er gezegd werd. Vooral dat naluisteren heb ik heel veel aan gehad, want ik weet niet hoe het met jou zit, maar mijn systeem nam dingen niet zo makkelijk van anderen aan. (voor mij ook een soort van beschermingsmechanisme kwam ik achter, waar ik eigenlijk meer last van had dan deugt)

Ook zijn er boeken van, "geïnspireerd leven en werken" van Paula van Lammeren en "rusten in zijn" van H.Knibbe maar ik raadt je aan om het met coaching te doen, omdat het gewoonweg moeilijk is om in je eentje je eigen gedachtepatronen te doorbreken omdat je er niet onbevooroordeeld naar kijkt.

Nou, ik hoop dat je er iets aan hebt!

Groetjes,
Spud

Rawb.. bekijk het leven te negatief en je zal blijven dwalen in het duister en niets zal de moeite waard lijken..

Rawb.. bekijk het leven altijd positief, wat er ook naar je toe komt, en je zal je verwonderen over alle kleine dingen in dit leven.. er is altijd een nieuw begin.

De sterke vechten en aanvaarden alles wat het leven geeft en zullen overleven.. De zwakke zoeken de confrontatie niet op en zullen blijven stilstaan.. maak je keuze..

iedereen bedankt voor de moeite, ik kan er weer even tegen;)

Rawb, veel succes! En ik ben benieuwd naar je bevindingen als je hier nog eens komt.

Rawb.. herkende in mijzelf enkele zaken die je hier vertelt hebt..

Ikzelf in het kort:
een mooie, maar ook moeilijke jeugd gehad, ouders verloren etc. Van jongs af aan met spiritualiteit / entiteiten te maken gehad. Veel van de wereld gezien en heb verschillende studies gedaan. Ik heb o.a. bij de Koninklijke Marechaussee, Landmacht (medische en inlichtingen functie) gewerkt, heb oorlog meegemaakt, veel vrienden en collega's verloren.. Ik werk op het moment bij de Politie en kom dagelijks nog veel ellende tegen.. wil meer kunnen doen, maar dat kan niet altijd. Ik denk wel dat dit het is, maar aan de andere kant wil ik nog steeds meer van de wereld zien..

Anyway bloed, zweet en tranen.. genoeg redenen gehad om op te geven, maar ik ben er nog steeds. Ik speel af en toe bepaalde muziek af om mezelf hieraan te herinneren dat ik er nog steeds ben. Dat ik positief in het leven sta, mezelf kan zijn en ook nog kan genieten van al het mooie in het leven samen met al mijn naasten..

Rawb.. Ik zag dat je van dance muziek houdt en dj wilde worden. Hieronder twee nummers die je eens moet luisteren met je huidig bewustzijn..

Moby - Extreme ways & Moby - Slipping away (Axwell vocal mix)

Laat nog eens wat van je horen en all the best!

Grtz,

Antonio
What doesn't kill you, makes you stronger! When we die and return to where we came from it will all become clear why were here! Never give up and always look on the bright side of life!

PS: respect voor alle zielen hier op dit forum, heb dit net ontdekt (1e keer forum ook) en ben er erg goed over te spreken..

Hoi Rawb

Moet zeggen dat ik veel wat je schreef in mezelf herken.
heb zelf tot spw 3 gedaan, maar moest een jaar overdoen omdat ik in het laatste jaar in een depressie raakte. Heb toen het op willen geven en een hand vol pillen geslikt, mijn vriend (mijn man nu) vond mij en gelukkig werd ik er alleen maar wat misselijk van. Maar de waarschuwing was duidelijk.
Hiermee wil ik zeggen dat mijn schreeuw om hulp heel duidelijk was zodat ik intens hulp kreeg, 4 dagen in de week in therapie in een groep. Heel erg heftig maar ben er een hele eind mee gekomen. Tussen door heb ik regelmatig een therapiecursus gedaan.

Toen na dat jaar : ga ik verder met mijn opleiding spw of niet ?
Ik was letterlijk benauwd om te stoppen, dat voelde als falen.
En toen zag ik de film you've got mail'. Toen wist ik het; ik wil in een winkel werken . Heel simpel en toch kontakt met mensen.
Mijn creatieve kant kan ook zijn vrije baan gaan.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is vertrouw jezelf voldoende, dat ook welke keus je ook maakt in het leven. Je altijd zelf nog bij machte bent om dingen aan te passen en te veranderen.
Niemand anders kan voor je leven,alleen jij bent de degen waar je altijd weer op terug kan vallen. Dus vertrouw jezelf.

Liefs en ik hoop dat je de kunst in jezelf mag gaan vinden waarin je ziet hoe waardevol ieder is.
Want je staat niet boven, of onder een ander, je staat naast elkaar. Zo kan je je naaste medemens ook helpen en de ander krijgt ook de mogelijkheid om jou te helpen.

Linda