Moeite met het leven/liefde in Merudi Forum

Hoi Rawb,

Ik heb even wat zinnetjes van jou eruit gehaald die mijn aandacht trokken.

Origineel bericht van: rawb

Ik druf niet te leven maar wil het zo graag.
Bang om doorgerpikt te worden door mensen.
Graag wil ik leuke contacten met mensen maar ik sluit me ervoor af.
Ook in de liefde kan ik niemand accepteren omdat ik uiteindelijk toch wordt gekwetst dus kwets ik diegene eerst maar even zodat ik niet het slachtoffer ben

Mag ik je vragen wat er is gebeurd in jouw leven, dat je dit bent gaan denken? Door welke gebeurtenis heb jij voor het eerst het gevoel gekregen dat mensen jou altijd zullen kwetsen?

#2

Othela jan 18 '10

He Rawb,

Er is niets mis met soms even niet durven. Sociale interacties zijn gewoon niet altijd even soepel. Ik weet dat sommige mensen het allemaal vanzelf lijken te doen, maar ook die hebben hun momenten van twijfels en hun masker. Jij bent bezig met wat binnen in je gebeurt en dat kan heel eenzaam zijn. Dan is de motivatie van het jezelf ontwikkelen omdat het jou als ziel, als mens verder brengt wel eens lastig vol te houden. Niet opgeven! Niet aarzelen, niet bang zijn. Er zijn er veel meer zoals jij, meer dan je denkt of in het dagelijkse leven tegenkomt.
Winterslaap houden is leuk als je een beer bent, of een egeltje. Maar uiteindelijk wordt het toch lente. En dan is het tijd om je ogen open te doen en naar buiten te stappen.

Liefs,

Othela

#3

Pegasus jan 18 '10

Hallo Rawb,

Is het zo dat je jezelf niet meer uit?
Dingen van jezelf achterhoudt? Maar je wel veel voelt, maar dan meer in de zin van verdriet e.d. Hoe je je voelt vervolgens niet deelt met anderen en voor jezelf houdt/het niet kan delen en vervolgens nog verdrietiger wordt? Een gevoel van eenzaamheid en alleen zijn?
Leef je het leven dat mensen van jou verwachten of leef je het leven dat jezelf wil? Waarin of op welk moment had je het gevoel dat je niet meer jezelf mocht zijn?
Ooit met jezelf de afspraak gemaakt vanuit verdriet, boosheid of uit depressie, "ik voel liever niets meer, want dat is beter dan dit"?
Als je zou moeten omschrijven wat je mist in behoeften, welke behoeften heb je dan?

Kun je je herinneren wanneer en waardoor het is begonnen?
Of wanneer je wel van dingen genoot? In je jeugd bijvoorbeeld?

#4

rawb jan 18 '10

goeie vraag nims, wat me het eerste te binnen schiet is dat mijn vader me vroeger langs het voetbal veld altijd corrigeerde en verwachte dat ik naar hem ging luisteren. Ik ben een keer zo uit mijn dak gegaan en schreeuwde tegen hem dat hij moest kappen. Ik was er zo klaar mee. Hij bedoelde het misschien goed maar zo kwam het niet over op mij. Ik moet positief benaderd worden. Ook was ik vroeger een dromer en functioneerde niet goed op school. De leraren pushte mijn moeder om met mij te oefenen en mijn moeder zette weer druk op mij omdat ik gewoon niet wilde leren. Zo is er van jongs af aan ingeprent dat ik niet goed genoeg ben. Ik geef mijn ouders niet de schuld want zei proberen het ook goed te doen. Nu weet ik dat ik pas rust heb als ik een HBO diploma heb omdat ik zo graag ook slim wil zijn.

Ik durf gewoon niet te kiezen wat ik echt leuk vind omdat ik bang ben dat ik erin faal. Dus kies ik maar iets wat in mijn ogen makkelijk is.

Ik zie vaak alleen het goede in andere mensen en die eigenschap zie ik in mezelf dan weer niet en zo gaat het maar door.

Zolang ik niet mezelf ben zal ik gekwetst worden in de liefde dus begin ik er nu ook niet aan omdat ik mezelf moet vinden. De keren dat ik een relatie had was ik niet mezelf en dus ging het stuk. Ik gunde het mezelf niet, schatte mezelf minder waardig. Dit moet dus eerst veranderen eer ik liefde kan ontvangen.

#5

JulienMoorrees jan 18 '10

Origineel bericht van: rawb

Zo is er van jongs af aan ingeprent dat ik niet goed genoeg ben.

Heel goed dat je dit hier neerzet. Als je dit zo leest, is het dan nog nog steeds nodig om je te beschermen tegen mensen die jou niet goed genoeg, vinden?

#6

rawb jan 18 '10

Ik vind mezelf niet goed genoeg omdat ik weinig inzicht heb in mijn goede kwaliteiten ik weet me altijd weer naar beneden te halen. Het overheersende negatieve. Als ik dit zo lees denk ik dat ik me zal blijven beschermen omdat ik dat gewend ben, het gevoel hebben dat je je moet bewijzen om je tegenover jezelf te bewijzen en anderen. Goedkeuring van andere nodig hebben ik wil gewoon kunnen doen en laten wat ik wil maar nu ben ik wel te idealistisch. Ik betrap mezelf er ook op dat ik andere afkeur.

Ik weet wel dat ik goed genoeg ben maar voel het alleen niet altijd zo. Het is een soort blokkade.

#7

admin jan 18 '10

oh had dubbel geplaatst zie ik .

#8

rawb jan 18 '10

Hallo Othela,

Ik mis gewoon het mooie van het leven. Je ziel zoeken enz. is zo vermoeiend het lijkt niet op te leveren, ja inzichten maar daar kan ik ook niets mee omdat ik er later toch weer aan twijfel. Ik gun mezelf het goede gewoon niet en ik weet niet waarom en hoe ik dat zou kunnen veranderen.

Ik las een keer een verhaal van een beroemd iemand ik weet even niet meer wie maar hij probeerde zelfmoord te plegen en die mislukte. Toe hij buiten kwam zag hij de wereld als nooit te voren, hij zag de zin van het leven. Ik dacht bij mezelf dat is makkelijk zou dat het proberen waard zijn? niet dat ik het durf maar ik hoop wel eens op zo'n moment dat je ineens de waarde van het leven ziet.

#9

admin jan 18 '10

Origineel bericht van: rawb

Dag mensen, ik moet even m'n ei kwijt niet omdat ik het thuis niet kwijt kan maar omdat mijn familie me te goed kent en ze me niets vernieuwends brengen.

Ik heb het gevoel dat ik totaal vast loop in mijn leven. Sinds anderhalf jaar ben ik bezig met spiritualiteit. Dit is de enige weg om mijn leven op de rails te krijgen. Nu loopt het nog niet van harte, de laatste tijd voel ik erg veel frustratie in me. Ik ben bezig met meditatie, edelstenen, tapping, boeken lezen maar het wil nog niet lopen. Ik vergeet te leven ik voel me gewoon verdoofdt op dit moment. Mijn studie vindt ik niet leuk meer ik kan geen enkele motivatie vinden omdat ik het nut er niet van in zie. Ik heb al verschillende studies gedaan maar nog niet gevonden wat het ik echt wil. Ik voel me opgesloten in mezelf ik ben geremd, kon ik maar schijt hebben aan alles dan heb ik in ieder geval wel het gevoel dat ik leef. Mijn moeder zegt tegen me zie je die bloemen, dat is toch mooi? ik zie dat niet. Ik heb mezelf al zoveel vragen gesteld van wat ik echt wil, wat maakt me echt gelukkig? Ik kan het niet vinden. Ik voel gewoon geen liefde niet voor mezelf niet voor mij ouders of broer of zusje. Ik hou wel van ze maar ik voel geen overweldigende liefde. Verwacht ik te veel van het leven? Ik snap het leven ook niet, het leven moet toch mooi zijn? ik zie alleen maar leed. Ik ben een sociale jongen maar ik ben deze houding helemaal zat. Alles goed willen doen bang om afgekeurd te worden en daardoor keur ik mezelf alleen maar af. Ik heb geen levenskracht, kan niet genieten. Alleen als ik drugs heb gebruikt heb ik het gevoel dat ik leef. Dit heb ik een periode gedaan maar ik weet dat dat de oplossing niet is en heb het ook van me af gezet. Maar de drugs geeft me wel het gevoel dat ik leef dat ik helemaal mezelf kan zijn. Ik ben veel te serieus met het leven bezig waardoor ik vergeet te leven. Ik wil wat in de spiritualiteit doen maar ook weer niet, altijd maar die twijfel en die contradictie. Ik druf niet te leven maar wil het zo graag. Bang om doorgerpikt te worden door mensen. Graag wil ik leuke contacten met mensen maar ik sluit me ervoor af. Ook in de liefde kan ik niemand accepteren omdat ik uiteindelijk toch wordt gekwetst dus kwets ik diegene eerst maar even zodat ik niet het slachtoffer ben

waar slaat dat op waarom doe ik dat. Waarom is het leven zo moeilijk, waarom is het zo'n zoek tocht. Laat mij maar slapen daar leef ik in iedergeval wel.

Dit was het voor even.

Toedels

Zoals het bij mij binnen komt, jouw woorden, lijkt het wel of je het beu bent steeds aan de oppvervlakte van het leven te zijn en Rondjes te maken rondom jezelf en anderen.
Want je kunt je eigen leven in handen nemen, en vanuit je eigen kracht en kern het zelf ergens naartoe leiden, of brengen..
naar datgene hoe jij het voor jezelf graag hebt.

waarom doe je dat niet?

#10

admin jan 18 '10

Origineel bericht van: rawb

Ik las een keer een verhaal van een beroemd iemand ik weet even niet meer wie maar hij probeerde zelfmoord te plegen en die mislukte. Toe hij buiten kwam zag hij de wereld als nooit te voren, hij zag de zin van het leven. Ik dacht bij mezelf dat is makkelijk zou dat het proberen waard zijn? niet dat ik het durf maar ik hoop wel eens op zo'n moment dat je ineens de waarde van het leven ziet.

Het leven wordt gevormd door de waarde die jij aan jezelf geeft.

#11

rawb jan 18 '10

Hallo Pega,

Ik heb geprobeerd op kussen te slaan op de muur met muziek op dat gevoelens los maakt en er kwamen een paar traantjes maar ik had het gevoel dat ik er erg mijn best voor moest doen. Het moet dan toch een beetje vanzelf gaan uiteindelijk?

Ik deel mijn gevoelens met mijn ouders en mijn zusje en broertje, alleen ik houd alleen maar twijfel over en voel me evengoed onbegrepen. Ik zou niet weten waarin ik mijn gevoel echt kan uiten. Het lijkt of ik ga ontploffen van energy want ik wil zoveel.

Ik maak wel mij eigen keuzes en ga helemaal mijn eigen idee na en gevoel. Alleen het is een zoektocht van jawelste, het duurt me te lang. Ik heb het gevoel dat ik zoek als een kip zonder kop.

Ik heb met mezelf in het verleden de afspraak gemaakt dat ik liever niets voel ja. Ik wil het ook allemaal onder controle hebben en niet ineens voor het blok sta.

Alle zorgen verdwijnen als ik op een techno feest helemaal uit mijn dak kan gaan. En ik heb er niet eens drugs voor nodig.

Ik verlang naar vrijheid, ik wil kunnen reizen, Dj zijn, maakt niet uit. Ik wil werk doen waar ik mijn passie in kwijt kan. Ik kan er niet achter komen wat ik echt wil.

#12

rawb jan 18 '10

mooie woorden Belle, is daar een pilletje voor?

#13

Othela jan 18 '10

Ach Rawb,

Waarom moet het iets opleveren? Gewoon aanvaarden en zijn wie je bent is zo ontzettend waardevol. Dat 100 mensen roepen dat rozen zo mooi zijn, wil nog niet zeggen dat er wat mis is met jou omdat jij er nou toevallig niets aan vindt. En het klinkt misschien alsof er nieuwe inzichten liggen als je bijna dood bent gegaan, maar hoe diep is die ervaring dan? Er is moed voor nodig om te leven en jezelf te zijn. En als je de moeite niet durft te nemen naar binnen te reiken om te zien hoe bijzonder jij bent, dan vertrouw je vast andere mensen die dat bij jou wel zien, niet.
Je mag best aan jezelf twijfelen. Je mag best vragen waarom dit? Of waarom zus? Waarom niet zo? Vragen betekent dat je nadenkt, dat je voelt. Misschien te diep. En zonder relativerend vermogen kom je dan niet snel weer boven.
Je bent niet alleen. Je moet wel je hand uitsteken, maar dan is er altijd wel iemand die terugreikt.
Liefs,
Othela

#14

gast jan 18 '10

Rawb, ga reizen, wordt DJ.

#15

Spud jan 19 '10

Hoi Rawb,

Ik lees je verhaal en buiten dat ik het zeer herkenbaar vind, schiet me ook de volgende vraag te binnen. "Heb je weleens van de zijnsvisie gehoord?"

Ik heb daar toendertijd veel aan gehad om mijn aannamingen die ik over het leven, mezelf en andere mensen had, te veranderen en meer zelfvertrouwen te krijgen om bepaalde "risico´s" te durven nemen. (eentje bijv. mezelf te laten zien zoals ik ben, met het risico dat mensen gillend weglopen, gek genoeg liepen ze niet weg)
Het was voor mij een bewustwordingsproces, bewustwording van mijn psyche (het zelfbeschermingsmechanisme waarover elk mens beschikt om te overleven) en mijn spirit (de persoon die je diep van binnen bent maar vaak overschaduwd wordt door je psyche)
Dat gaf mij meer ruimte om uit m´n schulp te kruipen en te gaan denken wat IK nu eigenlijk van het leven wilde, zonder steeds maar rekening te houden met welke veroordelingen er boven mijn hoofd zouden hangen.

Wellicht dat het misschien ook een optie voor jou is?
Ik wil niet zeggen dat het alles oplost hoor, maar wellicht zal het je meer inzichten geven in jezelf. Waarom jij de dingen zo denkt zoals ze zijn en waarom jij zo voelt zoals je voelt.

Groetjes,
Spud

#16

admin jan 19 '10

Origineel bericht van: rawb

mooie woorden Belle, is daar een pilletje voor?

Voor jou fatalisme?
Nee.. dat is iets dat jij in gang gestoken hebt, en draaiende houdt, dus ben jij de enige die het kan stoppen.

#17

rawb jan 19 '10

Hallo Spud,

Fijn dat het voor jou herkenbaar is, geeft me een gevoel dat ik begrepen wordt. Nee ik heb nooit eerder van zijnsvisie gehoord.. heb je daar een cursus in gevolgd of een boek over gelezen? ik heb het gevoel dat het me wat kan brengen, in ieder geval iets om mijn hoop op te vestigen;)

Ik heb één site gevonden die er infomatie over heeft. Is er misschien ook een andere naam voor?

#18

rawb jan 19 '10

Ik weet het Belle een beetje cru gezegt, maar woorden staan altijd zo mooi maar is voor mij op dit moment geen oplossing. Ik weet wel dat ik door die negatieve spiraal heen moet prikken alleen soms ben je gewoon even radeloos. De intentie van mijn bericht was om even mijn ei kwijt te kunnen. Er hoeft niet gelijk een oplossing te zijn.

#19

Natalie1986 jan 19 '10

Hoi rawb!

WoWWW heeeeeel herkenbaar wat je allemaal schrijft! Ik weet niet hoe oud je bent? maar misschien is het handig om eerst gewoon te gaan werken voor een jaartje als je op school zit dan. Aangezien je het niet naar je zin hebt kan je toch beter stoppen en gewoon doen wat jouw hart je ingeeft. Natuurlijk het zal misschien wel problemen geven met bijv. je ouders. Maar uiteindelijk gaat het om JOUW leven en niet die van hen.. Ik herken dit probleem zo goed maar toen ik eindelijk mijn droom achterna ging is alles goed gekomen.
Mijn oma kijkt me nauwelijks meer aan omdat ik toen gestopt was. Misschien ben ik in haar ogen niet goed genoeg nee en nee ik verdien niet zoveel als toen. Maar wat ik doe, doe ik met mijn hart en dat is wat voor mij telt.
Dus mijn advies is toch echt ga gewoon een jaartje werken en vraag het universum om het goede op je pad te brengen dan weet ik zeker dat alles goed gaat komen.

Liefs Natalie

P.S. Je bent goed genoeg voor deze wereld anders was je hier niet

#20

Merudi

Aanmelden

Moeite met het leven/liefde

Social Services

Netwerk