Zomaar een nachtmerrie of zit er meer achter?

Hallo allemaal,

Na het laten lezen van 2 foto's op deze site ben ik meer na gaan denken over het spirituele. Ben ik ook meer op zoek naar mezelf en mijn spirituele kant (als die er is, denk zelf van wel maar kan het nog niet allemaal plaatsen). Maar iedere keer blijf ik terugkomen op een oude droom van jaren geleden. De laatste weken meer dan ooit.

Zolang als ik me kan herinneren heb ik regelmatig dromen en die kan ik me nu nog steeds voor een groot deel herinneren. Vooral dromen over wilde mustangs waarbij ik tussen de mustangs meeren of er als een indiaan langshang als er iets dreigends in de buurt was. Dromen ook over vluchten voor iets (wist nooit wat precies) en waarvoor ik kon ontsnappen door ergens over te springen, vanaf te springen of zo. Alleen maar om mezelf terug te vinden in een situatie die nog gevaarlijker leek maar uiteindelijk veel rust bracht. In een van die dromen weet ik nog dat ik, om te ontsnappen, van een rots afsprong in een meer met vissen (zeebaarzen volgens mij). Maar eenmaal in het meer bleken de vissen nog groter dan een walvis te zijn, maar waar ik dan wel rustig en op mijn gemak tussendoor zwom.
Ook veel dromen, die ik me meestal pas herinnerde als een deja-vu moment. Ik wist op die momenten precies wat mensen gingen zeggen, wat ze gingen doen of hoe bv. een straat er om de hoek uitzag (op plaatsen waar ik voor het eerst in mijn leven was). Op zich allemaal mooie dromen en deja-vu's.


Er is echter een droom(?) die ik tot op de dag van vandaag tot in details kan herinneren en ook niet kan vergeten.

Na het lezen van een aantal topics hier wil ik toch mijn verhaal/droom eens kwijt en horen wat jullie er van vinden of er een uitleg aan kunnen geven.

"Ik lig in bed met mijn ogen dicht. Ik slaap niet en voel dat er iets is. Iets wat ik niet wil zien maar wel moet zien. Ik ben bang. Niet zomaar bang, maar doodsbang. Ik wil niet kijken maar moet het toch. Ik doe mijn ogen open en ik lig in bed. Niet mijn bed maar het bed van mijn oma. Op de plaats van mijn oma. Vanaf deze plaats kan ik door de openstaande deur naar de overloop en de trap kijken. Maar daar is iets. Ik wil nog steeds niet kijken maar moet het toch.
Dus ik kijk en zie en wordt nog veel banger dan ik al was. Halverwege de trap staat een man, een figuur die ik niet wil zien. Het is een kleine, donkere man met zwart haar en een grote zwarte baard. Eigenlijk zie ik meer haar dan huid. Die man is niet goed, hij is het die me bang maakt en het voelt alsof het geen man is maar puur Kwaad. De man staat daar alleen maar, beweegt niet maar kijkt wel terug met kleine, donkere kraaloogjes die niets goeds in zich hebben."

Daar stopte de droom en werd ik wakker, alleen voelde het niet als wakker worden. Het leek erop dat ik al wakker was. Dat kan ik me ook nog steeds goed herinneren. Ik krijg nu nog kippevel als ik er aan terugdenk en het nu opschrijf.

Maar wat het allemaal nog vreemder maakt is dat ik later (weet niet meer hoeveel later), mijn peettante hoorde vertellen over een vreemde droom die ze had gehad en die haar moeder (mijn oma) ook had. Het was precies dezelfde droom die ik hierboven heb beschreven en toen ze de man beschreef kreeg ik kippevel. Precies hetzelfde, tot in de details.

Ik heb sinds de droom ook het gevoel dat ik iets in mezelf heb geblokkeerd om te voorkomen dat ik die man uit mijn dromen ooit nog een keer zou tegenkomen of terug zou zien. En ik heb sindsdien ook veel minder dromen, of in ieder geval minder dromen die ik me kan herinneren.

Wie kan me hiermee helpen en er mogelijk een verklaring voor geven?