Toch ben ik voornemens om dit jaar eerder zaken uit te spreken die me dwarszitten. Want ik heb mijn lessen in 2010 al gehad, al twee keer zelfs! Ergens mee rond blijven lopen ben ik een kei in. Ik vreet het op, en slik het telkens in. En dat moet maar eens afgelopen zijn. Gisteren twee keer de koe bij de horens gevat. Een schoonzusje opgebeld om iets recht te zetten, en mijn schoonzoon teruggefloten. Wat moeilijk allemaal!
Dit blijft voor mij een actueel ding, tot ik er eindelijk eens mee aan de slag ga! Mijn broers zijn bijvoorbeeld naar mijn moeder toe heel duidelijk, ze zeggen ronduit: 'nee ma, dat bepalen we zelf', of 'ma, genoeg!'. Maar zo bot wil ik niet zijn. Ik kan dat eenvoudigweg niet. De moeilijkheid is soms, dat ik wel duidelijk wil zijn, maar zonder iemand te kwetsen. Hoe pak je dat aan? Geen idee, nog. Al ging het deze twee keer - met andere mensen - wel goed.
Mijn voornemen is dus om naar anderen duidelijk te zijn, zonder daarbij de ander af te fikken. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, maar het is wel belangrijk om helder te zijn in mijn mening. Of het gaat lukken? Ik ben benieuwd.
