Van wie heb je het gevoel gekregen dat je geen liefde kreeg, en dat je je daarom toen alleen voelde?
Ik wil jullie laten weten dat ik de kern gevonden heb. Het ligt idd in mijn vroege jeugd. Er was weinig ruimte voor mij als persoon. Dat had allemaal redenen die ik me bewust ben. Er zit geen kwade wil achter, het was onder die omstandigheden zo.
Ik wilde wel graag als mens gehoord worden, en dit probeerde ik te bereiken door iedereen tot goede wil te zijn. Daarmee ging ik natuurlijk aan mezelf voorbij.
Wat me nu duidelijk is, is dat dit heeft geleid tot relaties, vriendschappen, werkomgevingen waarbij ik steeds tegen dingen aanliep, ieder weer net wat anders, maar allemaal tot doel om me nu te laten zien wat ik doe.
Een jaar geleden ben ik op een punt aangekomen om die trend te doorbreken. Heb ik ook gedaan. Nu ben ik dus blijkbaar stukje voor stukje aan het opruimen. Afgelopen weken wat het 'alleen zijn' aan de beurt.