contact leggen met mijn overleden kat

Lieve Sentinel,

Ik ben ook een grote kattenliefhebber en heb 2 jaar gelden mijn allerliefste maatje moeten laten inslapen...hij was alles voor me...ik had een hele speciale band met hem...anders dan met mijn andere katten...hij was 16 en erg ziek en de dierenarts zei dat het beter was...ook ik heb er toen heel erg mee gelopen...schuldgevoel...wat zal hij wel niet van me denken...heb hem gewoon vermoord etc etc...slaat natuurlijk nergens op...maar het voelde toen bij mij ook zo...je laat ze juist inslapen omdat je van ze houd en laat ze daardoor niet langer pijn lijden...dat is liefde...hoe pijnlijk het ook is.

Ik heb uiteindelijk nog afscheid kunnen nemen...ik lag op de bank...Ik sliep niet maar was wel rozig.
Ik voelde hem naast me lopen en hij ging op mijn schoot liggen. Ik kon hem aaien en het was als van ouds...tot dat hij in ene onrustig, wild werd...hij moest weg maar wilde niet...toen voelde ik dat ik afscheid moest nemen, hij hoorde niet meer hier, hij moest naar de andere kant toe en heb toen ook gezegd ga maar met oma(overleden) en garrie(andere overleden kat) mee...het is goed...en toen was hij weg...ondanks het verdriet was er rust.

Dus ze komen vaak toch nog even afscheid nemen...let gewoon goed op...in je dromen, dromen zeggen ook heel veel...of misschien zit je ergens in huis en denk je dat voelt als of hij er is....

Heel veel sterkte ermee...ik weet heel goed hoe je je voelt...en snap je schuldgevoel...maar je hebt uit liefde gehandeld en dat is heel mooi...

voelde je hem op je schoot na zijn overlijden

mieschien dat ik het antwoord niet echt begrijpt

Mijn kat is afgelopen september ook geheel plotseling overleden, heel naar en ik heb er veel verdriet van gehad.
Ik had er 2, nu heb ik er nog 1, zijn zusje Ginger. De band met haar is versterkt en heel mooi.

Ik heb me ook heel schuldig gevoeld omdat de tekenen van zijn ziekte zich in de laatste 2 weken voor zijn dood zich begonnen te uiten en toen was ik op vakantie. Mijn vader die hem verzorgde was niet de hele dag hier en had dus niets in de gaten.
Toen ik thuis kwam na mijn vakantie lag ie half in coma op de grond. Ik ben naar de DA gegaan en het bleek dat ie blaasgruis had en dat zijn urineleider verstopt zat.. Wanneer dat gebeurd kunnen ze binnen 24 uur dood zijn.. Heb nooit iets gemerkt..
Onder narcose hebben ze zijn urineleider schoon gemaakt, maar hij heeft het toen niet gered, zijn lichaampje was al te ver verzwakt en vergiftigd.
Vreselijk vond ik het! Want ook met hem had ik een intense band!

Toch geld voor de mens hetzelfde als voor dieren, zij gaan ook over naar een andere dymensie, dezelfde als waar wij heen gaan na onze dood. Dat gaf me veel rust uiteindelijk.
Toch heb ik via een dierenmedium contact met hem gezocht en dat heeft me bevestiging gegeven.
Hij is nog vaak om me heen. Heel vaak als ik op bed lig komt ie erbij liggen en kijkt hij naar me.
En ik heb hem ook een keer zo gezien. Heel grappig.
Ik weet ook zeker dat als ik ga, ik hem daar weer zie.
Hij heeft het nu goed en ligt lekker in een weiland in het gras in de zon te dutten. Hij liet me weten dat ik me niet schuldig hoefde te voelen, dat het goed is zo en dat ik er niets aan kon doen.

Je betaald 25,= voor het dierenmedium.
http://www.dierenmedium.nl/

Heel veel sterkte ermee!!

Ja ik voelde hem op mijn schoot na zijn overlijden...was na een aantal weken...klinkt heel bizar...zul je denken die is gek...ben ik niet hoor

geef het tijd...je moet je weg nog vinden in je verdriet...je zult echt wel een moment krijgen dat je denkt...nu is het goed.

ok bedank voor de info we zien wel hoe het afloopt

moet inderdaad zijn tijd hebben

tot nu toe nog niks gevoeld