Loading...
nl

Vekeerd beeld van mezelf?

admin
admin okt 19 '09
Hoi,

De laatste tijd heb ik het idee dat ik een beetje vastgelopen ben op de 1 of andere manier qua werk. Merk dat het beeld wat anderen van me anderen en wat ik zelf heb niet helemaal overeen komt. Dat ik mezelf te laag inschat, en me altijd op een bepaalde manier naar de achtergrond plaats. Vorige week heb ik gesolliciteerd voor verpleegkundige in de zorg. Omdat dit aspect (zorgen voor..) in mezelf zit, wist ik wel dat het bij me zou passen. Maar ze gaven aan dat ze me niet direct een type voor in de zorg vonden, qua opleiding (psychologie) en werkervaring (telefonisch advies) meer iemand voor in de psychiatrie. Anderen zeggen dat ik meer het managerstype ben, omdat ik veel meer zie dan alleen mijn eigen werkzaamheden. Omdat ik geen type ben die mee gaat in de stroom, heb ik altijd op 1 of andere manier escalaties, wat invloed had op mijn zelfbeeld. Maar ik zie gelukkig in dat het te maken heeft met de visie op zaken van de ander die geen moeilijkheden wil of niets aan de problemen wil doen die er spelen. Hoewel het op mijn huidige werk (na diverse gesprekken) wel goed is opgepakt en er wat mee gedaan wordt. Dit heeft me goed gedaan en me laten beseffen dat ik niet zo raar ben als ik zelf wel eens dacht.

Sociaal ben ik best sterk, alleen als ik me prettig voel in mijn omgeving en ik dingen de moeite waard vindt. Dat betekent dat ik me niet altijd gelijk open stel. Sommige mensen reageren op een bepaalde manier hierop. En meestal op een vervelende manier, omdat ik waarschijnlijk niet reageer hoe het wordt verwacht. Dan wordt er ineens persoonlijke kritiek gegeven en de macht van negeren gebruikt.

Laatst was ik op een beurs en er was een "bekende paragnost". Hij was "bezig" met een klant en ik keek hem onderzoekend aan. Hij merkte dit op en keek op. Ik keek snel naar de kaartjes die aan de rand van tafel lagen, omdat het genant overkomt als je iemand aanstaart. Hij zei tegen me: wat zit je me zo te bekijken? Ik zei dat ik een kaartje wilde pakken voor de collega die naast me liep. Toen zei hij heel hard: Nou, normaal ben je ook niet zo vriendelijk. De "collega's" die naast hem zaten vonden het maar al te leuk dat hij dit er zo uitflapte. Mijn collega reageerde fel terug dat ik altijd vriendelijk was. Ik voelde me totaal niet aangesproken, maar vond het wel vreemd dat hij zo reageerde.

Ik vraag me af of het nu werkelijk zo is dat ik op een bepaalde manier in elkaar zit, zoals sommige mensen me graag zouden willen laten geloven, of dat het uiteindelijk het probleem is van henzelf.

Het is een eenzijdig verhaal wat ik heb neergezet, om alleen deze kant te belichten.

Graag jullie mening !

Dank en groetjes,
Bart
Delen:
admin
admin okt 19 '09
Bart, je vraagt het jou af. Dus niet aan ons, en dat is het goede begin.. Het JEZELF afvragen.
M.a.w. Aan jezelf vragen, wie je bent.
Schitterend!
Want als je het aan derden zou vragen, is het wederom een beeld van derden die zal gegeven worden, en niet jouw kijk erop.
Misschien heb je het ergens - vanuit een conditionering van thuis uit - meegekregen, dat anderen meer over jou weten dan jezelf, of dat je het niet eens kan weten?
Dit ontdek je wel, hoor..hoe het denkkluwe in elkaar steekt, je bent echt op de goed weg van je onderzoek!

veel liefs van me,
Bellefleur
Vlinders
Vlinders okt 19 '09
Hallo lieve Bart,
Ik herken veel in wat je aangeeft zeg. Ook ik heb veel escalaties op mn werk met mensen omdat ik dingen zie gebeuren en ontstaan tussen mensen die niet rechtvaardig zijn. Machtsmisbruik, angsten, onzekerheden. En ik merk dat ik dat al zie voordat men dat zelf in de gaten heeft! Misschien werkt dat bij jou ook zo? Waarschijnlijk heb jij ook een heel sterk rechtvaardigheidsgevoel in je?

Het te lage zelfbeeld is voor mij ook heel herkenbaar, het niet worden erkend in wat je te bieden hebt op deze wereld. En zelf nog niet weten wát je ook werkelijk te bieden hebt. Het maakt je aan het twijfelen omdat je zoveel meningen om je oren krijgt van mensen die het beter denken te weten. Omdát je die te lage eigenwaarde hebt neem je het in je op in plaats van aan te horen en kijken wat je er voor jezelf wel/niet aan hebt.

Ik heb er en ben er nog steeds mee aan het worstelen. Maar heb hier ook hulp in gehad. Dankzij een nummeroloog die me heel eerlijk heeft laten inzien wie ik ben en hoe ik overkom op anderen. En hoe dat, ondanks mijn goede intenties, nog wel eens bedreigend kan overkomen op anderen. Maar wel erg nodig is om mensen wakker te schudden uit hun veroordelende cocon met alle emotionele lagen die daarbij horen.

Zie het maar als dat je teveel (let wel: het is nooit teveel!!!) licht in je draagt. Mensen die je tegenkomt en minder licht in zich dragen dan jij worden verblind en willen automatisch dat licht uitdoen of dimmen.

Niet jezelf klein laten maken hoor! Jij hebt ook een belangrijke missie te doen. En door de 'negatieve' ervaringen kun je juist weer krachtiger worden in jezelf en meer leren staan voor wie je werkelijk bent!!

Veel kracht en vooral licht toegewenst!
Vlinders
admin
admin okt 19 '09
@Belle: Inderdaad, vroeger werd ik altijd in een bepaalde richting geduwd, en zo was het ! Dat werkt natuurlijk op den duur niet, en laat je je van een andere kant zien dan men van je "gewend" is. Vroeger sprak ik niet uit wat ik dacht, nu wel. Als persoon ben je niet veranderd, maar wel hoe je je presenteert. Het wordt dan toch langzamerhand ontrafeld Belle wink

@Vlinders: Ja, met het rechtvaardigheidsgevoel heeft het zeker te maken, ook met het lage zelfbeeld is herkenbaar ! Als je bij mensen in hun straatje komt en hen doorziet, dan weten ze het ook ja! Ben bezig om het los van mezelf te zien, in plaats van alles naar me toe te trekken, en daarmee ben ik al een heel eind op weg denk ik zelf. Dank je wel voor jullie reactie ! smile

Groetjes, Bart
admin
admin okt 19 '09
Lieve Bart,

Probeer inderdaad niet teveel bezig te zijn met de vraag hoe anderen je zien, of hoe anderen tegen je aankijken. Dat ligt niet bij jou maar bij hen!
Probeer dicht bij jezelf te blijven en te accepteren hoe je bent en wie je bent (lage zelfbeeld gaat hierdoor vast aan het wankelen naar een sterk zelfbeeld).

Heel veel sterkte met het vinden van jezelf!!!
Liefs
Marjan
Beschermengel
Beschermengel okt 19 '09


Quote:
Laatst was ik op een beurs en er was een "bekende paragnost". Hij was "bezig" met een klant en ik keek hem onderzoekend aan. Hij merkte dit op en keek op. Ik keek snel naar de kaartjes die aan de rand van tafel lagen, omdat het genant overkomt als je iemand aanstaart. Hij zei tegen me: wat zit je me zo te bekijken? Ik zei dat ik een kaartje wilde pakken voor de collega die naast me liep. Toen zei hij heel hard: Nou, normaal ben je ook niet zo vriendelijk. De "collega's" die naast hem zaten vonden het maar al te leuk dat hij dit er zo uitflapte. Mijn collega reageerde fel terug dat ik altijd vriendelijk was. Ik voelde me totaal niet aangesproken, maar vond het wel vreemd dat hij zo reageerde.


Zoiets heb ik ook meegemaakt en dat was in de tijd dat ik heel erg verdrietig was om het overlijden van mijn kind, we zijn toen naar een beurs geweest waar allemaal paragnosten waren, ik wilde ook zoveel weten smile

Ik stond in een menigte en zag een man praten met nog 2 andere mensen, ik was zo geobserdeerd door die man ( het was heel interresant wat hij vertelde )..dus ik was aandachtig mee aan het luisteren. Ineens keek hij me aan en keek een beetje boos naar mijn alsof ik iets vies was ( zo ervaarde ik het) hij pakte de mensen bij de arm en terwijl hij me nog steeds aankeek zei hij, kom we gaan want het voelt niet goed hier er is een heel sterke persoonlijkheid aanwezig en die wil ik er niet bij hebben confused

Ik kreeg het heel warm en voelde me zo stom toen ...ik was helemaal geen sterke persoonlijkheid ik was zo mak als een lammetje en heel kwetsbaar, ik ben het nooit vergeten, het deed wel pijn toen.....nu kan ik het loslaten.
admin
admin okt 19 '09
Origineel bericht van: Larapinta
Lieve Bart,

Probeer inderdaad niet teveel bezig te zijn met de vraag hoe anderen je zien, of hoe anderen tegen je aankijken. Dat ligt niet bij jou maar bij hen!
Probeer dicht bij jezelf te blijven en te accepteren hoe je bent en wie je bent (lage zelfbeeld gaat hierdoor vast aan het wankelen naar een sterk zelfbeeld).

Heel veel sterkte met het vinden van jezelf!!!
Liefs
Marjan


Lieve Marjan,

Ik ben niet meer zoveel bezig met hoe een ander me ziet. Ik ga er wel over nadenken als het op een directe manier mijn leven beïnvloedt, zoals deze voorbeelden die ik gegeven heb. Uiteindelijk zijn (tot op een bepaalde hoogte) bijna alle problemen die hier voorbij komen, door invloed van "buitenaf" gekomen, wat geïnternaliseerd is. Natuurlijk heeft het ook met zelfbeeld te maken, maar wat bijv. zo een "paragnost" zegt, dat is een directe aanval, en heeft niets met wijsheid en/of mededogen te maken. Ik ga verder op mijn pad lieve Mar, dank je smile
admin
admin okt 19 '09
Zoiets heb ik ook meegemaakt en dat was in de tijd dat ik heel erg verdrietig was om het overlijden van mijn kind, we zijn toen naar een beurs geweest waar allemaal paragnosten waren, ik wilde ook zoveel weten smile

Ik stond in een menigte en zag een man praten met nog 2 andere mensen, ik was zo geobserdeerd door die man ( het was heel interresant wat hij vertelde )..dus ik was aandachtig mee aan het luisteren. Ineens keek hij me aan en keek een beetje boos naar mijn alsof ik iets vies was ( zo ervaarde ik het) hij pakte de mensen bij de arm en terwijl hij me nog steeds aankeek zei hij, kom we gaan want het voelt niet goed hier er is een heel sterke persoonlijkheid aanwezig en die wil ik er niet bij hebben confused

Ik kreeg het heel warm en voelde me zo stom toen ...ik was helemaal geen sterke persoonlijkheid ik was zo mak als een lammetje en heel kwetsbaar, ik ben het nooit vergeten, het deed wel pijn toen.....nu kan ik het loslate
n.

Ja, jammer is dat Beschermengel, die mensen die een verkeerde macht hebben en denken de wijsheid in pacht denken te hebben. Natuurlijk hebben ze een zesde zintuig, maar het is lang niet bij allen zo zoals het bedoeld is. Als deze man "echt" was had hij veel meer bij jou gevoeld dan alleen maar dat. Nu voelde hij zich bedreigd als een onvolwassen persoon met een wankel ego. En dat is scheef als mensen zoeken naar een antwoord zoeken en verwachten mededogen te krijgen, dat je dan met zo iemand te maken hebt.
Beschermengel
Beschermengel okt 19 '09
Ja als hij echt was had hij inderdaad meer gevoelt als alleen dat, ,mijn verdriet was zooooooo van mijn gezicht af te lezen....eigenlijk zie ik hem nu zoals jij hem omschrijft ...onvolwassen en wankel en probeerde om mij zwart te maken zijn eigen ego op te schroeven...en het zo te laten merken aan die andere mensen.
zodat hij de goeie persoon was met wijsheid en macht confused

Nou ja hij komt er vanzelf wel achter dat hij toen verkeerd handelde denk ik dan maar...en kan zoiets nu makkelijker loslaten.

Bedankt voor je lieve reactie Bart smile
admin
admin okt 19 '09
Geen dank lieve Beschermengel .. op zo een kwetsbaar moment komen sommige dingen nog harder aan .. het is fijn als je de zaken makkelijker los kan laten omdat je doorziet.
gast
gast okt 19 '09
Ik hoop dat jullie wel door hebben dat dit jullie eigen interpretatie is van wat je ervaren hebt en het dus absoluut niet de waarheid hoeft te zijn. Alles wat we ervaren hebben we ook in onszelf en interpreteren we aan de hand van ons eigen denkbeeld.
Het is zo makkelijk om de "schuld" bij iemand anders te leggen maar het getuigd van kracht als je het in jezelf herkent. En alleen op die manier kun je wijs worden, door het in jezelf te ontdekken.
Dat wat je in de ander denkt te zien, hier dus het niet herkennen van jou innerlijk zelf of de persoon die jij denkt te zijn, zegt iets over jou en niet zozeer over die ander. Die laat ws alleen maar dat deel van jouzelf zien die je nog moet ontdekken of zelfs verdrongen hebt.
Dus BS ws zag die persoon dat jij een sterke persoonlijkheid bent door jou verdriet heen. Dat is eigenlijk toch heel mooi.
Lena
Lena okt 19 '09
@bart
Ik vraag me af of het nu werkelijk zo is dat ik op een bepaalde manier in elkaar zit, zoals sommige mensen me graag zouden willen laten geloven, of dat het uiteindelijk het probleem is van henzelf

deze vraag hoef je je niet meer te stellen bart smilewat wel goed is om er naar te kijken of de feedback iets inhoudt waar je mee nog kan werken aan jezelf..,wel jammer dat als je solliciteert voor de zorg dat er anderen hun visie op jou loslaten...
zelfvertrouwen in wie en wat je bent..
niet afhankelijk meer zijn voor een oordeel van anderen
dat wil niet zeggen dat je niet open staat voor..
maar door niet meer te hoeven twijfelen aan..dan komt er vrijheid voor terug..
herken wel wat punten in wat je schrijft..maar vaak is het ook de invulling van anderen en hun verwachtingen
doe gewoon datgene waar jij je fijn bij voelt..
admin
admin okt 19 '09
@gast:

Ik begrijp wat je bedoelt, maar dit heeft niets te maken met een eigen interpretatie van hetgeen er ervaren is. Nee, het is niet de waarheid, maar het werd wel vanuit iemand anders als waarheid gezegd, dus dat is een gegeven feit waarmee je het moet doen. En de titel insinueert inderdaad anders, alsof mijn beeld niet overeen zou komen met de mening van een ander, dan is het zo dat het een eigen interpretatie als ik rekening houdt met de mening van die ander. En in sommige situaties kunnen mensen zeker verdrongen eigenschappen of delen van je laten zien die je (nog) moet ontdekken.

Het ging me om de sollicitatie waarin de anderen, naar hun eigen maatstaven, een oordeel over me vormden en me op deze grond "afwezen". En de reden was dat mijn werkervaring die ik had, en dat ik niet makkelijk een stapje terug zou kunnen doen op de werkvloer om alles weer opnieuw te leren.
Lena
Lena okt 19 '09
smilehe bart
schiet me nog wat te binnen
vaak wijzen ze je af de eerst keer en misschien een tweede keer
maar heb ook vernomen dat je het gewoon nog een keer moet proberen..
ze willen zien dat je het echt wil
het is een tip ;)gebaseerd op horen van....
admin
admin okt 19 '09
Soms lopen dingen niet zoals je dat graag wilt, dat is even slikken, maar dan sta je weer op, schud het stof van je schouders en je gaat weer verder met een big smile.
Alleen wat jij van jezelf denkt is belangrijk en wat een ander denkt doet er totaaaal niet toe!

Je hebt hier al eerder over geschreven en aangegeven dat je hier hard mee aan het werk ging, het lijkt of je nu wederom bij af bent.

Kijk in een sollicitatieprocedure is het knap klote als mensen je niet zien hoe je bent.
Wellicht gaat dat een stuk makkelijker als jij gaat zien hoe je bent, dan kunnen mensen niet meer om je heen en ga jij niet twijfelen of ze wellicht gelijk hebben.
Wellicht heeft die twijfel je nu genekt.

Quote:
Laatst was ik op een beurs en er was een "bekende paragnost". Hij was "bezig" met een klant en ik keek hem onderzoekend aan. Hij merkte dit op en keek op. Ik keek snel naar de kaartjes die aan de rand van tafel lagen, omdat het genant overkomt als je iemand aanstaart. Hij zei tegen me: wat zit je me zo te bekijken? Ik zei dat ik een kaartje wilde pakken voor de collega die naast me liep. Toen zei hij heel hard: Nou, normaal ben je ook niet zo vriendelijk. De "collega's" die naast hem zaten vonden het maar al te leuk dat hij dit er zo uitflapte. Mijn collega reageerde fel terug dat ik altijd vriendelijk was. Ik voelde me totaal niet aangesproken, maar vond het wel vreemd dat hij zo reageerde.


Dit vind een ronduit onbeschofte reactie van die man en dat had ik hem denk ik wel ingepepert! En een hele foute reactie van je collega's om dit nog leuk te vinden ook.
admin
admin okt 19 '09
@ Lena: mooi gezegd, dank je wel ! Ik ga het denk ik wel voor een tweede keer proberen wink

@ Karin: Ik denk dat mijn bericht anders is overgekomen dan bedoeld is. Ik maak me zeker niet meer zo druk om wat een ander van me denkt. Sommige dingen in mijn bericht staan dan ook in het verleden en ik heb het puur bedoeld in samenhang bedoeld met deze baan in de zorg. Ik was er heilig van overtuigd dat dit het was, en het blijkt dat ik dan hele andere dingen te horen krijg. Daar gaat de vraagstelling: verkeerd beeld van mezelf over, en niet over mij persoonlijk !

Ja, die man had een onbeschofte reactie, dat is zeker zo .. maar het was hun probleem !
Pegasus
Pegasus okt 19 '09
Ha Bart,

Balen dat de sollicitatie niet lekker gelopen is. Heel vervelend. En mogelijk ben je als persoon super geschikt voor de job en ik geloof gelijk dat "zorgen voor" jouw ding is. Maar ik snap ook de afweging van de sollicitatiecommissie. Bij verpleging zitten ook medische handelingen die je moet kennen. Kun je medische diagnoses stellen, weet je hoe je bepaalde fysieke aandoeningen moet behandelen etc. Het is een andere tak van sport dan psychologie en telefonisch advies. In dat opzicht snap ik dat ze jou afwijzen op basis van opleiding en werkervaring. Wat zij zeggen is mogelijk geen vooroordeel. Ze spreken zich niet uit over jou als persoon, maar alleen over wat ze zien als werkervaring en jouw opleiding.
Wil niet zeggen dat je niet geschikt bent voor het werk, maar misschien moet je eerst een tussenstap doen om er te komen. Mogelijk dat je het daar met hen over kunt hebben. Biedt wellicht allerlei mogelijkheden.

Aan je enthousiasme zal het niet liggen. En als dit is wat je wil, laat je er niet van afbrengen omdat je 1x bent afgewezen. Kijk hoe je dichter bij je droom kan komen met tussenstapjes. En dat is soms lastig en kost meer tijd, maar uiteindelijk zeker de moeite waard. Geloof in jezelf, zet stappen en die baan is voor jou!

Een mens bestaat uit heel veel kwaliteiten, dus je kunt zowel managersvaardigheden hebben als zorgvaardigheden. Het een sluit het ander niet uit. Maar wat wil jij graag? Waar word jij enthousiast van, krijg je passie, bezieling?

Vraag mensen waarom ze zo reageren. Dan heb je gecheckt hoe het zit? En kun je ook reageren hoe het voor jou is en wie weet pakken de dingen anders uit dan je op eerste moment zou denken.

Veel succes bij het vinden van die droombaan!

Liefs,

Pegasus

ps: als je nog wat oefeningen wil om zelf er achter te komen wat bij je past... laat maar horen
gast
gast okt 19 '09
Origineel bericht van: Bart
@gast:

Ik begrijp wat je bedoelt, maar dit heeft niets te maken met een eigen interpretatie van hetgeen er ervaren is. Nee, het is niet de waarheid, maar het werd wel vanuit iemand anders als waarheid gezegd, dus dat is een gegeven feit waarmee je het moet doen. En de titel insinueert inderdaad anders, alsof mijn beeld niet overeen zou komen met de mening van een ander, dan is het zo dat het een eigen interpretatie als ik rekening houdt met de mening van die ander. En in sommige situaties kunnen mensen zeker verdrongen eigenschappen of delen van je laten zien die je (nog) moet ontdekken.

Het ging me om de sollicitatie waarin de anderen, naar hun eigen maatstaven, een oordeel over me vormden en me op deze grond "afwezen". En de reden was dat mijn werkervaring die ik had, en dat ik niet makkelijk een stapje terug zou kunnen doen op de werkvloer om alles weer opnieuw te leren.


Misschien is hetgeen er besproken is en wat er van jou naar buiten kwam in het gesprek voor hun, door de ervaring die zij in de zorg hebben, duidelijk. Maar het blijft natuurlijk ook een inschatting van hun want ze hebben je nog niet in actie gezien. Misschien zou je eens kunnen vragen of je een weekje mee mag lopen als een soort van snuffel stage. Dan kun je ook gelijk erachter komen of het beeld dat je zelf hebt van de zorg overeen komt met de werkelijkheid.

Is de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis, of de geriatrie niets voor jou dan met je achtergrond?
admin
admin okt 19 '09
@ Pegasus,

Mooi gesproken ! Het is zo dat ik solliciteerde voor een versnelde opleiding.. dus werken en leren. Gelukkig ervaar ik het niet zo persoonlijk, maar begrijp ik dat ze puur op basis van opleiding en werkervaring spreken..

Ik heb inderdaad vandaag nog een keer gebeld en een van de mensen die de sollicitatiegesprekken afnam heb ik aan de lijn gehad. Zij twijfelde niet om me aan te nemen, maar de 3 anderen wel. Ze vond het wel prettig dat ik een "rugzakje" had, want dan kon zeker in het voordeel zijn. De anderen zagen het eerder als een obstakel dat ik me niet voldoende zou kunnen schikken op de werkvloer, dus inderdaad op basis van hun eigen verwachtingen. Natuurlijk sta ik open voor oefeningen om erachter te komen wat het beste is! PB me als je wilt, of gooi het hier in een onderwerp, misschien heeft iemand anders er ook nog iets aan smile

@gast: Psychiatrie, ja, dat hebben ze aangegeven dat dat beter bij me zou passen ! En ik heb een dag meegelopen op de afdeling, en dat was helemaal okay! Ze moesten een evaluatie geven, en daarin gaven ze aan dat ik morgen zo zou kunnen beginnen bij wijze van spreken wink
Pegasus
Pegasus okt 19 '09
Bart, die versnelde opleiding een prima stap! Ik zeg nog een keer proberen, misschien ergens anders. Goed dat je gebeld hebt. De een beschouwt het dus als kracht en de ander niet.... Goed om te weten. Maar blijf gewoon dicht bij jezelf.

En die oefeningen ... of je er achter komt wat het beste is... ik weet niet... Wel kan het je dichter bij jezelf brengen. Ik stuur je binnenkort wel een berichtje over en mogelijk later een topic.
Pagina's: 1 2 Volgende

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki