Ik ben veel te slim, om te kunnen voelen in Merudi Forum

Cialara okt 18 '09

Je hoofd uitschakelen is niet altijd even makkelijk. Maar creatief bezig zijn helpt hierbij wel. Schilder of teken een schilderij, liefst misschien wel abstract, alleen maar kleuren of vormen. Misschien alleen maar lijnen. Het hoeft niets te worden! Ga dus op je gevoel knoeien met verf of stiften of wat dan ook. Dan schakel je je hoofd uit. Dit is overigens niet makkelijk, want je hoofd wil toch weer die controle. Maar het is een goede oefening

Succes hoor!

Oh ja, en zingen

maar dan zonder woorden. Gewoon zelf een melodietje verzinnen en dan hummen of zo

#2

Cialara okt 18 '09

Oh er schiet me nog iets te binnen; Sporten, ontzettend in die beweging gaan zitten! Bijvoorbeeld spinning, of body pump. Misschien iets rustigers; Yoga, Tai Chi; je moet je dan zo concentreren op de bewegingen dat je eigenlijk nergens anders mee bezig kunt zijn in je hoofd...

#3

JulienMoorrees okt 18 '09

Nou toevallig moest ik vandaag een tekening maken op mijn opleiding, vanuit mijn gevoel en niet met mijn hoofd. Ik had dus iets moois getekend waarvan ik "dacht", dat ik het gevoeld had en niet bedacht had. Toen ik dus vrolijk mijn tekening ging uitleggen, zei mijn toehoorder dat het toch wel erg bedacht over kwam allemaal en dat ik eigenlijk helemaal niets had gevoeld tijdens het tekenen. Ik moest haar helemaal gelijk geven. Ik heb toen wel een nieuwe tekening gemaakt, maar wilde deze toen weer helemaal analyseren en naar mijn hoofd brengen. Maar dat was nou net iets wat me niet lukte. Dus het is lastig voor mij. Voor mij lijkt het uitten van gevoel, zonder er iets mee te doen, of proberen te begrijpen, zo nutteloos. Ik weet dat het niet zo is hoor, maar ik kan er niet goed mee overweg.

#4

JulienMoorrees okt 18 '09

Origineel bericht van: Eniroj

Oh er schiet me nog iets te binnen; Sporten, ontzettend in die beweging gaan zitten! Bijvoorbeeld spinning, of body pump. Misschien iets rustigers; Yoga, Tai Chi; je moet je dan zo concentreren op de bewegingen dat je eigenlijk nergens anders mee bezig kunt zijn in je hoofd...

Dat vind ik nou net niet goed want dan ga ik juist mezelf afleiden om niets te hoeven voelen. Ik sport al 3x per week vrij fysiek. Vind ik wel heerlijk hoor.

Ik heb dus geen moeite om me af te sluiten of om mijn denken te stoppen, want ik maal niet en lig ook geen nachten wakker.

Ik heb alleen moeite om mijn hoofd bij sommige dingen, niet te gebruiken.

#5

Cialara okt 18 '09

Het hoeft toch ook niet "mooi" te zijn... Je kunt ook gewoon een paar kleuren kiezen, die misschien je gevoel weergeven. Het is ook niet eenvoudig! Want je hoofd wil je de weg wijzen, zeggen wat mooi is, wil controle houden. Maar door te tekenen of te kleuren kom je wel losser. En inderdaad, niet analyseren achteraf! Blijven proberen NiMS, zie het maar als een "afleidende bezigheid" om je te ontspannen zeg maar, misschien dat het dan wel nuttig aanvoelt?

#6

admin okt 18 '09

Schilderen, dat is een hele goede. Doe ik ook.

Ook muziek luisteren. Kan daar erg in opgaan. Soms vervelend in gezelschap, dan kan de muziek me zo afleiden dat ik geen enkel gesprek kan volgen.

Matra's meeneurien. Helpt prima.
Vergelijkbaar: de Filokalia: de monniken herhalen eindeloos 1 enkele zin.

Wandeling in de natuur, en dan met name de verwondering over wat je ziet en ervaart (dus aub niet gaan determineren!).

#7

Cialara okt 18 '09

Origineel bericht van: NiMS

Origineel bericht van: Eniroj

Oh er schiet me nog iets te binnen; Sporten, ontzettend in die beweging gaan zitten! Bijvoorbeeld spinning, of body pump. Misschien iets rustigers; Yoga, Tai Chi; je moet je dan zo concentreren op de bewegingen dat je eigenlijk nergens anders mee bezig kunt zijn in je hoofd...

Dat vind ik nou net niet goed want dan ga ik juist mezelf afleiden om niets te hoeven voelen. Ik sport al 3x per week vrij fysiek. Vind ik wel heerlijk hoor.

Ik heb dus geen moeite om me af te sluiten of om mijn denken te stoppen, want ik maal niet en lig ook geen nachten wakker.

Ik heb alleen moeite om mijn hoofd bij sommige dingen, niet te gebruiken.

Dus als ik het goed begrijp zoek je dingen om te doen waarbij je dieper in je gevoel komt en minder in je hoofd zit... bedoel je dat?

#8

JulienMoorrees okt 18 '09

Origineel bericht van: Eniroj

Dus als ik het goed begrijp zoek je dingen om te doen waarbij je dieper in je gevoel komt en minder in je hoofd zit... bedoel je dat?

Exact! Ik wil mijn gevoel aanspreken, zonder dat mijn hoofd ermee aan de haal kan gaan.

#9

Cialara okt 18 '09

Ja, kom ik toch weer met de creative bezigheden... zingen, schilderen, tekenen, muziek maken, dat soort dingen.

Ik denk dat als je gedichten schrijft dat je daar wel heel mooi je gevoel in legt, maar je bent dan voor een groot deel toch weer met je verstand bezig... (ik vind je gedichten overigens prachtig hoor

)

Maar kleuren, vormen, tonen en klanken komen uit een ander deel van je hersenpan, dat kun je niet sturen, daar zit je gevoel.

#10

Cialara okt 18 '09

En als je dan toch bij je laptop wil blijven, dan doe je het gewoon met paint

#11

Cialara okt 18 '09

Of foto-shoppen

#12

Helma okt 18 '09

Moeilijk, maar wel herkenbaar. Als je het type analyticus bent, is het al helemaal lastig. Voordat je het weet, probeer je het gevoel te verklaren, of te weerleggen met je hoofd.

Ik denk dat het misschien met kleine oefeningetjes zou kunnen. Ga bijvoorbeeld eens kijken naar één of andere emotioneel tv-programma, ik weet zo gauw geen voorbeeld. Als je dan mensen ziet huilen, ga dan bij jezelf na wat je op dat moment voelt. En het maakt niet uit wát je dan voelt, want het is niet goed of slecht. Voel je weerzin, of misschien wel schaamte, of voel je hetzelfde als de hoofdrolspeler, of voel je emoties opkomen. Misschien kun je aan de hand van emoties van anderen die je niet kent, eens onderzoeken wat jij tegelijkertijd voelt.

Als je bijv. Animalplanet kijkt, en je ziet puppies die slecht behandeld worden, wat voel je dan? Verontwaardiging, of helemaal niks? Misschien moet je niet gelijk willen voelen in een daadwerkelijke tekening, want dat is veel te moeilijk in het begin, maar kom in aanraking met emoties en gevoelens van anderen, en kijk eens wat het met je doet.

Zomaar een ideetje hoor. Misschien is het ook handig om eens een lijstje te maken met welke gevoelens er allemaal zijn: gevoel van onmacht, boosheid, schaamte, verdriet, blijdschap... maak die begrippen eerst eens visueel voor jezelf, en bedenk je dan welke van die rij je het beste kent. Waar identificeer jij je mee? Staat bijv. verdriet ver van je af? En heb je juist meer met boosheid, of een stoer gevoel?

Kijk maar, ik verzin het ter plekke.

#13

JulienMoorrees okt 18 '09

Het kijken naar emotionele programma's doet mij niet zoveel. Ook als ik anderen zie huilen dan heb ik daar niet zoveel moeite mee. Ik word er zelf in ieder geval niet emotioneel van.

Er zijn wel momenten waarop ik wel iets voel. Ik voel op dit moment wel de heftige emoties zoals verdriet en angst, maar de fijngevoelige gevoelens die voel ik nog niet.

Ik zal eens kijken welk creatieve ding er bij mij past. Grappig dat je mijn gedichten als iets ervaart wat uit mijn hoofd komt, terwijl dat voor mij helemaal niet zo voelt. Ik kan er echt mijn gevoel in kwijt.

#14

Cialara okt 18 '09

Ben je dan niet bang, omdat je dan schrijft, dat je dan toch gaat nadenken wat je opschrijft? Lijkt mij tenminste hoor... maar misschien zie ik dat verkeerd.

#15

Cialara okt 18 '09

Wat je zou kunnen doen, aangezien je dus graag gedichten schrijft, dat je die zelf gaat zingen, er een melodie bij verzint. Dan ga je nog dieper in op de gevoelens die je in het gedicht beschreven hebt.

#16

JulienMoorrees okt 18 '09

Origineel bericht van: Eniroj

Ben je dan niet bang, omdat je dan schrijft, dat je dan toch gaat nadenken wat je opschrijft? Lijkt mij tenminste hoor... maar misschien zie ik dat verkeerd.

Nee helemaal niet. Meestal lees ik pas achteraf wat ik echt heb opgeschreven en dat helpt me dan weer met extra inzichten in mezelf.

#17

JulienMoorrees okt 18 '09

Ik kreeg deze tip van Moyra, en vind hem eigenlijk heel erg goed.
Simpel en praktisch. Daar houd ik wel van

.

mss een tip voor jou?
het werkt goed. is mijn ervaring.
.
.
Als je teveel in het denken zit moet je met je vingers op je buik (het gevoel) tikken. De gedachte volgt die beweging naar de buik en passeert daarbij het hart. Bij het gevoel aangekomen kan er communicatie zijn tussen het denken en het voelen, meer, het gevoel gaat voelen wat de gedachte inhoudt, en geeft hiervan een deel aan de gedachte.

Of andersom, gaat het gevoel ergens mee op de loop dan tik je met je vingers op je voorhoofd (het denken) en er gebeurt weer hetzelfde, het gevoel gaat naar het denken, ook weer via het hart.

Dit is een bepaald mechanisme wat er voor zorgt dat je via je hart (uiteindelijk) naar buiten kunt treden. Een gedachte die van het hoofd naar de buik gaat wil weer zo snel mogelijk terug naar het hoofd en passeert hierbij weer het hart. En dit gaat een aantal keren zo door, zolang als je blijft tikken met je vingers. Telkens als de gedachte vanuit de buik terug gaat naar het hoofd wordt er toch steeds een stukje van het gevoel meegenomen, en dat gaat meedoen. Uiteindelijk komt de gedachte niet meer tot aan de buik, ze heeft voldoende informatie van het gevoel en hoeft niet meer terug. Er is een “overeenkomst” gesloten, en het hart is hierin de rechter. Die filtert beiden, het denken en het gevoel, en komt met een evenwichtige uiting.

#18

Cialara okt 18 '09

Origineel bericht van: NiMS

Origineel bericht van: Eniroj

Ben je dan niet bang, omdat je dan schrijft, dat je dan toch gaat nadenken wat je opschrijft? Lijkt mij tenminste hoor... maar misschien zie ik dat verkeerd.

Nee helemaal niet. Meestal lees ik pas achteraf wat ik echt heb opgeschreven en dat helpt me dan weer met extra inzichten in mezelf.

Maar zoek je dan naar inzichten? Ik dacht dat je zei naar gevoel te zoeken...

#19

Cialara okt 18 '09

Origineel bericht van: NiMS

Ik kreeg deze tip van Moyra, en vind hem eigenlijk heel erg goed.
Simpel en praktisch. Daar houd ik wel van

.

mss een tip voor jou?
het werkt goed. is mijn ervaring.
.
.
Als je teveel in het denken zit moet je met je vingers op je buik (het gevoel) tikken. De gedachte volgt die beweging naar de buik en passeert daarbij het hart. Bij het gevoel aangekomen kan er communicatie zijn tussen het denken en het voelen, meer, het gevoel gaat voelen wat de gedachte inhoudt, en geeft hiervan een deel aan de gedachte.

Of andersom, gaat het gevoel ergens mee op de loop dan tik je met je vingers op je voorhoofd (het denken) en er gebeurt weer hetzelfde, het gevoel gaat naar het denken, ook weer via het hart.

Dit is een bepaald mechanisme wat er voor zorgt dat je via je hart (uiteindelijk) naar buiten kunt treden. Een gedachte die van het hoofd naar de buik gaat wil weer zo snel mogelijk terug naar het hoofd en passeert hierbij weer het hart. En dit gaat een aantal keren zo door, zolang als je blijft tikken met je vingers. Telkens als de gedachte vanuit de buik terug gaat naar het hoofd wordt er toch steeds een stukje van het gevoel meegenomen, en dat gaat meedoen. Uiteindelijk komt de gedachte niet meer tot aan de buik, ze heeft voldoende informatie van het gevoel en hoeft niet meer terug. Er is een “overeenkomst” gesloten, en het hart is hierin de rechter. Die filtert beiden, het denken en het gevoel, en komt met een evenwichtige uiting.

Simpel maar doeltreffend! (Maar ga het nou niet gelijk weer analyseren

)

#20

Merudi

Aanmelden

Ik ben veel te slim, om te kunnen voelen

Social Services

Netwerk