Zo net kreeg ik twee aardige oude dames aan mijn deur. Voorzichtig brachten ze het woord jehova naar voren, mijn reactie afwachtend. Natuurlijk had ik dit al begrepen en ik stelde mij open om naar hun verhaal te luisteren. Een lach sierde de dames toen ze geen deur in hun gezicht kregen. De dames begonnen over de ellende in de wereld en hun zorgen daarover. Geloofde ik ook was de vraag...even keek ik omhoog om te bedenken hoe ik mijn geloof aan hen zou overdragen
Ik zei nou ik geloof wel maar ik pas niet echt binnen één bepaalde geloofsstroming, als ik mijzelf zou moeten plaatsen kom ik het dichtste bij het boedhisme. Aha, daar hadden ze wel eens iets over gelezen. Oh, dacht ik, mag u dat? Maar geloofde ik dan wel in een schepper? Nou, ik geloof in het universum. Ja beaamde de dames dat is ook iets prachtigs, hoe het allemaal met elkaar samenhangt en hoe mooi de aarde is. En hoe jammer het is dat de mensheid wel eens vergeet hoe waardevol en mooi de aarde als schepsel is. Er is genoeg voor iedereen maar toch slaagt de mens er niet in om de rijkdom evenredig te verdelen. Ik knikte... Dat bracht de dames bij de bijbel, hup matheus en lukas werden voorgedragen. Want zo wisten zij te melden dat alle ellende en oorlogen een voorbode waren van het aardse paradijs. De mens moet zijn hoofd opheffen en daarop vertrouwen. En weer kon ik niet anders dan instemmen. De dames raakten nu wel enthousiast, want ik luisterde en stemde in. Toen kwam de evolutie ter sprake, een deel van hun magazine werd voorgedragen. Hoe kon leven uit levenloze materie ontstaan? Psalm 36:9 En als mensen van inferieure apen afstammen waarom is er dan geen enkel superieur aapmens meer? psalm 8:5,6. Daar had ik wel een andere gedachte bij want materie is volgens mij niet levensloos en apen niet inferieur! maar ik wilde de dames niet vermoeiden met mijn moeilijke theorieen en wetenschappelijke visies. Ik was in deze situatie veel nieuwsgieriger naar hun gezichtspunt. Want hoe mensen zichzelf in zo'n kadertje proppen dat is voor mij fascinerend.
De dames voerden aan dat zij met betrekking tot dit alles graag hun visie met de mensen wilden delen. Ik voelde dat het voor deze dames echt uit hun hart kwam. Want zij hebben zoveel aan hun geloof dat ze dat ook een ander gunnen. Tot slot kreeg ik maar liefst 2 bladen om door te lezen, ontwaakt en het gelukkige gezin. Zeer interessant studiemateriaal Graag kwamen de dames nog eens terug om het een en ander met me te bespreken. Als ik vragen had of meer wilde weten. Ik gaf een gulle lach, met de gedachte dat het wel een hele discussie zou kunnen worden.
Maar ach wat vond ik ze schattig, de een deed het woord en de ander was als supporter mee om net zoals mij instemmend te knikken en vriendelijk te lachen. Ze doen op hun manier hun best en daar is niks mis mee. Bekeren kunnen ze mij toch niet want ik heb al een verbinding met 'god' en daar heb ik geen geloof of gemeente voor nodig, ook hoef ik niet gered want ik vertrouw op mijn bron.
Toch zette het mij ook aan het denken, de volgende keer dat ze komen zullen ze waarschijnlijk mijn vriend ontmoeten want ik ben overdag toch meestal niet thuis. Hij zal ze afkappen en wegsturen, wat ik eigenlijk een beetje sneu voor de dames vind. Want ze bedoelen het goed en hoe vaak komt er nou iemand aan de deur met positief nieuws van een aard paradijs?
En dus werd mijn nieuwsgierigheid aangewakkerd naar jullie ervaringen met jehova's of dergelijke anderen. Wat doen jullie hiermee, wat heb je meegemaakt? Wat vinden jullie ervan? Zou je het zelf kunnen?