Er zijn allemaal manieren waarop we de pijnlijke waarheid over onze jeugd ontkennen. Kijk eens hoeveel van de volgende opmerkingen over je jeugd je geneigd bent te maken, zodat je erachter kunt komen in welke mate je in ontkenning van de waarheid leeft.
Vergoeilijken
Je vergoeilijkt dingen wanneer je weet war er gebeurd is, maar meent dat het minder invloed op je heeft gehad dan het geval is. Wanneer je dingen vergoeilijkt, zeg je bijvoorbeeld:
"Andere mensen hebben het veel erger gehad dan ik."
"Ik weet wel dat hij of zij (....), maar dat gebeurde maar zelden."
"Ik heb er nooit veel aandacht aan geschonken."
"Ik heb er niet zo'n last van gehad."
"Ik was nooit thuis, dus heb ik er niets van gemerkt."
Verzet
Je verzet je wanneer je weet wat er gebeurd is, maar je gelooft dat het niet van belang is voor je huidige leven. Wanneer je je verzet zeg je dingen als:
"Dat is al zo lang geleden."
"Dat was toen, niet nu."
"Ik heb me er al lang geleden mee verzoend (me al lang geleden met hen verzoend)."
"Ik weet het al jaren, maar ik wil gewoon verder leven."
"Ik heb niets met hen te maken."
"Zo was het nu eenmaal."
Onderdrukking, blokkering
Bij blokkering weet je alleen nog maar de leuke dingen uit je jeugd of herinner je je weinig tot niets. Wanneer je herinneringen onderdrukt zeg je dingen als:
"Ik kan me niets meer herinneren."
"Ik kan me niet herinneren dat er iets aan de hand was."
"Ik heb een heerlijke jeugd gehad, we maakten regelmatig uitstapjes."
Keerzijde zoeken
Als je voortdurend de keerzijde zoekt, weet je wel wat er gebeurd is, maar denk je dat die gebeurtenissen wegvallen tegen de "goede" dingen. Wanneer je dit doet zeg je bijvoorbeeld:
"Ik weet dat hij of zij (...), maar ik ben toch goed terechtgekomen."
"Het heeft me sterker gemaakt (me goed gedaan)."
"We hebben alles gehad wat we nodig hadden."
"Ik kon altijd bij mama (of papa) terecht."
"Ik (wij) wist(en) dat ze van me (ons) hielden."
"Ik heb er karakter door gekregen."
"Het zijn geen slechte mensen."
Excuses vinden/rechtvaardigen
Bij deze vorm van ontkenning erken je het verleden, maar rationaliseer je wat er gebeurd is. De dingen die je bij deze vorm van ontkenning zegt zijn bijvoorbeeld:
"Ik (wij) verdiende(n) het."
"Dat deed toen iedereen."
"Hij of zij wist(en) niet beter."
"We wisten dat ze van ons hielden, maar ze konden het gewoon niet tonen."
"Ze hebben gedaan wat in hun vermogen lag."
Bron: Uit het boek "De herontdekking van het ware zelf-Ingeborg Bosch". Pagina 133
Hoe we de pijn uit onze jeugd ontkennen
Delen:
admin
sep 19 '09
Duidelijk verhaal en inderdaad waar .. maar als je dingen achter je hebt gelaten, kun je alsnog de keerzijde zoeken zonder te ontkennen dat gebeurtenissen wegvallen tegen de goede dingen .. "Het zijn geen slechte mensen" en/of het rechtvaardigen omdat mensen inderdaad op dat moment niet beter wisten en dingen deden die in hun vermogen lagen: Hij of zij wisten niet beter. Dat neemt natuurlijk niet weg dat dingen te rechtvaardigen of glad te trekken zijn door alleen deze gedachten.
admin
sep 19 '09
Ik had vroeger conflicten met mijn zus, die conflicten sudderen nu nog door. De conflicten waren botsingen tussen twee heel verschillende karakters/Zielen noem maar op. Ik ben ook altijd geneigd het te vergoelijken. Nu heb ik iemand gevonden die me ermee wil helpen, maar ik laat het niet toe. Het is nu diep weggestopt en denk nog steeds dat het bij een ander erger is dan bij mij.
Dus ik herken dit wel degelijk!!!
Liefs,
M
Dus ik herken dit wel degelijk!!!
Liefs,
M
JulienMoorrees
sep 19 '09
Origineel bericht van: Bart
Duidelijk verhaal en inderdaad waar .. maar als je dingen achter je hebt gelaten, kun je alsnog de keerzijde zoeken zonder te ontkennen dat gebeurtenissen wegvallen tegen de goede dingen .. "Het zijn geen slechte mensen" en/of het rechtvaardigen omdat mensen inderdaad op dat moment niet beter wisten en dingen deden die in hun vermogen lagen: Hij of zij wisten niet beter. Dat neemt natuurlijk niet weg dat dingen te rechtvaardigen of glad te trekken zijn door alleen deze gedachten.
Maar je moet het niet rechtrekken of glad te trekken, maar je moet die pijn die er toen was, volledig herbeleven om goed te beseffen dat deze pijn uit het verleden, niet meer in het heden kan plaatsvinden.
Als je jezelf voorhoudt dat het niet aan hun ligt, gebruik je het afweer mechanisme ontkenning van behoefte. Want hoewel je dondersgoed weet dat je toen dingen van je ouders nodig hebt, spiegel je jezelf nu voor dat je ze eigenlijk niet nodig hebt.
JulienMoorrees
sep 19 '09
Origineel bericht van: Larapinta
Ik had vroeger conflicten met mijn zus, die conflicten sudderen nu nog door. De conflicten waren botsingen tussen twee heel verschillende karakters/Zielen noem maar op. Ik ben ook altijd geneigd het te vergoelijken. Nu heb ik iemand gevonden die me ermee wil helpen, maar ik laat het niet toe. Het is nu diep weggestopt en denk nog steeds dat het bij een ander erger is dan bij mij.
Dus ik herken dit wel degelijk!!!
Dus ik herken dit wel degelijk!!!
Klinkt als een erge ontkenning van behoefte. Wordt je boos als die persoon je ermee probeert te helpen (Valse Macht), dan is het het duidelijk een signaal dat je er last van hebt.
admin
sep 19 '09
Origineel bericht van: NiMS
Origineel bericht van: Larapinta
Ik had vroeger conflicten met mijn zus, die conflicten sudderen nu nog door. De conflicten waren botsingen tussen twee heel verschillende karakters/Zielen noem maar op. Ik ben ook altijd geneigd het te vergoelijken. Nu heb ik iemand gevonden die me ermee wil helpen, maar ik laat het niet toe. Het is nu diep weggestopt en denk nog steeds dat het bij een ander erger is dan bij mij.
Dus ik herken dit wel degelijk!!!
Dus ik herken dit wel degelijk!!!
Klinkt als een erge ontkenning van behoefte. Wordt je boos als die persoon je ermee probeert te helpen (Valse Macht), dan is het het duidelijk een signaal dat je er last van hebt.
Nee, ik word niet boos. Maar het is meer een terugtrekken omdat ik het gevoel heb er nog niet aan toe te zijn om het opnieuw volledig te doorleven
Terwijl ze me helemaal belangeloos wil helpen. Maar het is dus denk ik meer angst voor wat de uitkomst zal zijn, of angst voor wat er boven zal komen en dat er teveel zou veranderen ... misschien??
JulienMoorrees
sep 19 '09
Klinkt als een primaire afweer die je hier toepast om maar niet het opnieuw te moeten doorleven. Toch weet je net zoals ik, dat je er niet aan kunt ontkomen zal je verder willen. Vergeet echter niet dat je zus niet de oorzaak is van jouw gevoel, maar dat ze enkel een trigger is, van hetgeen waar jullie last van hebben. Aangezien het in de familie speelt, kun je misschien eens terugkijken naar jullie jeugd? Wat voor soort gedrag speelt er bij jullie een rol? Is het soms dat de éne zich beter voelt dan de ander? Kan het niet te maken hebben met de aandacht die jullie ouders aan jullie gaf, en dat hier een onvervulde behoefte om aandacht van de ouders, een belangrijke rol speelt?
admin
sep 19 '09
Dat het primair afweermechanisme in werking wordt gesteld als we het over mijn zus hebben, is één ding wat heel duidelijk is. En ik weet ook wáár de knoop zit. Ik weet dat ik bv mezelf niet naar beneden hoef te trekken (minderwaardig voelen), ik weet dat ik het zelf heb gecreëerd. Het komt wel goed, en misschien als ze me nog wil helpen, in plaats van mezelf af te sluiten voor haar, zal het sneller gaan dan ik eigenlijk zelf wil/aankan.
JulienMoorrees
sep 19 '09
Origineel bericht van: Larapinta
Ik weet dat ik bv mezelf niet naar beneden hoef te trekken (minderwaardig voelen), ik weet dat ik het zelf heb gecreëerd.
Deze reactie is ook een primaire afweer: De primaire afweer wordt gekenmerkt door alle opvattingen, gedachten en ideeën die op een streng negatief oordeel over de eigen persoon neerkomen.
Origineel bericht van: Larapinta
Het komt wel goed, en misschien als ze me nog wil helpen, in plaats van mezelf af te sluiten voor haar, zal het sneller gaan dan ik eigenlijk zelf wil/aankan.
En hier heb je een valse hoop te pakken, want als jij jezelf veranderd door je zelf niet af te sluiten, zal het allemaal wel sneller gaan.
Wat is er gebeurd waardoor jij denkt dat je dingen niet zelf wil of zelf aankan?
admin
sep 19 '09
Daar kan ik je geen antwoord op geven NiMs, het is een gevoel van binnen. Een rollercoaster gevoel. En dat kan ik door mijn beperking niet aan eigenlijk. Daarin is rust het toverwoord. Alleen, doordat ik zelf ook weet, dat ik rust alleen creëer door andere dingen af te sluiten door erdoorheen te gaan ... heb ik het idee dat ik dit aanbod met beide handen aan zal moeten grijpen.
Liefs,
Mar
Liefs,
Mar
admin
sep 19 '09
Origineel bericht van: Bart
Duidelijk verhaal en inderdaad waar .. maar als je dingen achter je hebt gelaten, kun je alsnog de keerzijde zoeken zonder te ontkennen dat gebeurtenissen wegvallen tegen de goede dingen .. "Het zijn geen slechte mensen" en/of het rechtvaardigen omdat mensen inderdaad op dat moment niet beter wisten en dingen deden die in hun vermogen lagen: Hij of zij wisten niet beter. Dat neemt natuurlijk niet weg dat dingen te rechtvaardigen of glad te trekken zijn door alleen deze gedachten.
Maar je moet het niet rechtrekken of glad te trekken, maar je moet die pijn die er toen was, volledig herbeleven om goed te beseffen dat deze pijn uit het verleden, niet meer in het heden kan plaatsvinden.
Als je jezelf voorhoudt dat het niet aan hun ligt, gebruik je het afweer mechanisme ontkenning van behoefte. Want hoewel je dondersgoed weet dat je toen dingen van je ouders nodig hebt, spiegel je jezelf nu voor dat je ze eigenlijk niet nodig hebt.
Helemaal waar ! Als je "karma" bekijkt, het "lot" .. de reden waarom we geboren worden in een bepaald gezin, omgeving ..noem maar op .. dat is begonnen dankzij je ouders.. vandaar dat zij ook als oorzaak aangegeven kunnen worden .. dat verleden kun je niet meer veranderen .. wel inderdaad de behoefte onderkennen en je hieraan overgeven. De punten die in jezelf spelen en waaraan gewerkt mag worden..Uiteindelijk heet dat vergeving en overgave .. mooi
Duidelijk verhaal en inderdaad waar .. maar als je dingen achter je hebt gelaten, kun je alsnog de keerzijde zoeken zonder te ontkennen dat gebeurtenissen wegvallen tegen de goede dingen .. "Het zijn geen slechte mensen" en/of het rechtvaardigen omdat mensen inderdaad op dat moment niet beter wisten en dingen deden die in hun vermogen lagen: Hij of zij wisten niet beter. Dat neemt natuurlijk niet weg dat dingen te rechtvaardigen of glad te trekken zijn door alleen deze gedachten.
Maar je moet het niet rechtrekken of glad te trekken, maar je moet die pijn die er toen was, volledig herbeleven om goed te beseffen dat deze pijn uit het verleden, niet meer in het heden kan plaatsvinden.
Als je jezelf voorhoudt dat het niet aan hun ligt, gebruik je het afweer mechanisme ontkenning van behoefte. Want hoewel je dondersgoed weet dat je toen dingen van je ouders nodig hebt, spiegel je jezelf nu voor dat je ze eigenlijk niet nodig hebt.
Helemaal waar ! Als je "karma" bekijkt, het "lot" .. de reden waarom we geboren worden in een bepaald gezin, omgeving ..noem maar op .. dat is begonnen dankzij je ouders.. vandaar dat zij ook als oorzaak aangegeven kunnen worden .. dat verleden kun je niet meer veranderen .. wel inderdaad de behoefte onderkennen en je hieraan overgeven. De punten die in jezelf spelen en waaraan gewerkt mag worden..Uiteindelijk heet dat vergeving en overgave .. mooi
JulienMoorrees
sep 20 '09
Origineel bericht van: Bart
Uiteindelijk heet dat vergeving en overgave .. mooi
Kijk uit dat je hier niet valse hoop gaat gebruiken als afweer om jezelf voor te nemen dat het dan wel weer goed komt. Het gaat niet om vergeving of overgave, het gaat om het uitschakelen van je afweer zodat je de pijn van vroeger weer kunt ervaren. Want pas als je dat helemaal ervaart, gaat het geen rol meer spelen in het nu.
JulienMoorrees
sep 20 '09
Ok dan begreep ik je verkeerd. Toelaten van de pijn vind ik persoonlijk een beter woord dan overgeven aan de pijn.
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
