Valse Macht komt heel anders over. Die wordt gekenmerkt door gedrag die varieert van irritatie tot razernij en alles daartussen, zoals woede. Deze vorm van afweer werkt meestal tamelijk intimiderend en zorgt dat andere mensen in opstand komen of, en dat gebeurd vaker, zich schikken. We hebben allemaal weleens kennisgemaakt met gedrag dat machtswellustig, autoritair, streng, veeleisend, wraakzuchtig, en snelbeoordelend en bestraffend was. We hebben misschien ouders of bazen die zich zo gedragen.
Iemand die vaak de afweer van de valse macht hanteert, heeft wel het gevoel dat er iets mis is, maar niet met haarzelf. Ze geeft de mensen om zich heen de schuld en beticht ze ervan dom, nonchalant, immoreel, lui, oneerlijk, gemeen of waardeloos te zijn, haar te willen beschadigen. Met mij is niks mis, maar met jou (en de rest van de wereld) is van alles aan de hand, als jij/jullie/de wereld maar zou veranderen dan zou het goed zijn, denkt zo iemand, die er meestal van overtuigd is dat haar oordelen totaal gerechtvaardigd zijn.
Ze twijfelt niet aan haar ideeën over de slechtheid of het waardeloos zijn van anderen. Ze ergert zich aan anderen of wordt boos of zelfs razend op hen, maar ze probeert haar eigen kwetsbaarheid en pijn niet te voelen, kwetsbaarheid en pijn die naar boven zouden komen als ze erkent dat haar behoeften niet vervuld worden of waren. De boosheid geeft mensen die deze afweer gebruiken een gevoel van macht, het gevoel sterk te zijn, sterker dan de ander.
Onder de oppervlakte is er echter een gevoel van onbehagen. Degene die woede als afweer gebruikt, heeft vaak conflicten. Ze is geneigd de mensen die haar na aan het hart liggen van zich te vervreemden door hun te zeggen dat zij ze niet meer in haar leven wil hebben als ze niet meegaan met haar idee van de waarheid.
Bron: Uit het boek "De herontdekking van het ware zelf-Ingeborg Bosch". Pagina 53