Merudi onrust is vooruitgang?

Hahaha, ik moet wel een beetje lachen. Je benadrukt nu de leerpunten die ik er kan uithalen? Op zich vind ik het wel een kwaliteit van jou om mensen te doen nadenken en daarbij goede vragen te stellen. Ik vind het goed hoor, om daar naar te kijken. Ik hoop echter ook dat je mijn vragen nog wil beantwoorden die ik hierboven heb gesteld...


Ik weet niet of ik zozeer bedoel 'beter'...jij gebruikte woorden als 'hoger' en 'verder' als ik het goed heb. Ik vind dat niet prettig overkomen als iemand zich boven mij plaatst. Het neigt voor mij naar arrogantie en dat vind ik geen fijne eigenschap in mensen. (ja ik weet het, dat zegt ook weer wat over mij.. )

Jij zegt dat ik steeds denk dat anderen zich beter voelen... Even los van of dat hier van toepassing is, is het wel zo dat ik in mijn leven veel heb moeten dealen met gevoelens van minderwaardigheid. Dit vind zijn oorsprong denk ik deels in de orthodox-christelijke opvoeding die ik heb gehad en deels door het opgroeien met een psychisch zieke moeder. Natuurlijk zullen er ook andere aspecten aan ten grondslag liggen. Diep in mij klinkt er een stem die zegt dat ik 'niet goed genoeg' ben. Door allerlei leerervaringen op mijn levenspad, nieuwe inzichten e.d., heb ik naar deze gevoelens kunnen kijken en kan ik meer en meer aannemen en me eigen maken dat ik wél een goed mens ben, ook al heb ik natuurlijk mijn schaduwkanten. Die laatste ben ik ook meer gaan omarmen...



Nee, dat is niet de boodschap die ik er uit zou willen halen wat betreft dit onderwerp.
Voor mij gaat het hier om gelijkwaardigheid en naamloosheid. Ik heb niets met hiërarchieën, indelingen e.d. Er bestaan voor mij geen meesters en leerlingen, maar een ieder heeft alles in zich. De 'toiletjuffrouw' is net zo belangrijk als de directeur. We zijn allen (om dat bijbelse beeld maar weer eens te gebruiken) delen van één lichaam en elk deel, iedere cel in net zo belangrijk als een ander deel.
Natuurlijk is er soms verschil in ontwikkeling, maar het hoeft naar mijn idee niet te betekenen dat je daarom 'verder' bent (in de zin van hoger). De volwassene heeft zich meer ontwikkelt dan een kind, maar kan evengoed van de puurheid van een kind leren. We hebben elkaar allemaal nodig.
Ik denk dat we in het leven onder andere los mogen komen van ons eigen zijn. Ons ego wenst ons allerlei rollen en namen toe, echter wanneer we dat los kunnen laten kunnen we naamloos en naakt zijn....
Daarom heb ik ook niets met het engelmensconcept zolang het mensen indeelt.

Wat betreft de opmerking van mij die je aanhaalt en jouw idee daarbij... je hebt denk ik iid gelijk als je zegt dat je je eigen boodschap bent. En dat wat je uitdraagt zal je zelf ook zeker waar moeten maken.

Mijn boosheid hier betrof naar mijn idee niet zozeer een donkere kant, maar voelde ik meer vanuit onrechtvaardigheid, dus dat herken ik niet zo. (ik vind boosheid trouwens sowieso geen schaduwkant) Maar misschien ligt daar wel een donkere kant van mezelf aan ten grondslag....ik zal nog eens puzzelen...
Even inhoudelijk over mijn opmerking die jij aanhaalt: ik merk dat hier op het forum vaak door velen het kritische, het negatieve, de spanningen e.d. het liefst geweerd worden. We zouden één moeten zijn, gelijkgestemd, positief...tenminste dat is wat ik proef. Terwijl wij hier ook komen met onze verhalen over die stomme buurvrouw, die lastige ex, die onbereikbare broer of zus. Botsingen met mensen, het demoniseren van elkaar is denk ik inherent aan het leven hier verbonden. Je kunt misschien verlangen naar een groep gelijkgestemden waarin het positieve wordt benaderd, maar is dat reëel? Zolang je voorop loopt in een vredesmars maar 'in oorlog' leeft met je naaste buurman, komt er dan werkelijke vrede? Alles wat zich afspeelt in de buitenwereld zie je weerspiegeld in je eigen innerlijk...aan ons de taak dáár te beginnen... ik heb het dus ook tegen mezelf nu....

liefs

Mooi verwoord Liesanne Kan mezelf erin vinden.

Ja, dat is me dan ontschoten. Misschien is het ook mijn eigen gevoeligheid die zich liet aanspreken....

Maar over het veralgemeniseren. Ik vraag me af of dat in dit soort situaties handig is. Er hebben misschien 3 mensen kritisch op Bellefleurs stukje gereageerd. Daarna kwamen er berichten over het persoonlijk aanvallen en afvallen e.d. Toen de vraag werd gesteld: wie doen dit dan? ...kwam daar toch geen antwoord op, het bleef dus bij algemene opmerkingen. Zou het niet beter zijn als we in dit soort situaties elkaar toch persoonlijk kunnen aanspreken? Als we kunnen weergeven naar iemand persoonlijk toe waar we moeite mee hebben, verdwijnt misschien eerder de angel uit het geheel en gaat het geen eigen leven leiden...

Ik maak dit dagelijks mee..
In mijn werk, omgeving, kennissen en vrienden..

En ik wist niet eens WIE er gereageerd had..
Ik voelde een front van enkele mensen..

Ik heb de opmerkingen eruit gepikt, niet de personen...
Zonder opgaaf van reden...

Voor mij is het voldoende dat we elkaar aanvaarden in het anders zijn, en elkaar gewoon tegemoet komen in de gelijkenissen, en de verschillen, dat zien we wel op het moment als die zich aandienen.
zo spreek ik nu puur vanuit mezelf, en een ander heeft daar een ander idee over, ook dat aanvaard ik dat die dat heeft.
Respecteer ik ook..en blijf ondertussen mezelf

Voor mij is dit hoofdstuk onrust rond hoor.

Liefs,
Bellefleur

Het probleem is denk ik dat men elkaar best op dingen aan mag spreken maar daarbij gauw het respect voor elkaar verliest, waardoor het al snel moddergooien word en dat is best jammer.
Heel vaak beginnen discussies met: "ja maar jij...
Het is veel beter om vanuit jezelf te praten : "ik voel dit, of ik ervaar dat.
Dan begin je al zonder verwijten en is er een betere opening voor een discussie.

Dat was voor mij al rond
Héérlijk om op deze manier af te sluiten...

Ik ervaar hier op het forum af en toe "positieve" manipulatie. Misschien komt dit doordat de personen die hier gebruik van maken het zelf ook prettig vinden als anderen ook met hun zo omgaan, maar bij mij heeft het vaak tot gevolg dat mijn nekharen overeind gaan staan en ter compensatie van de onevenwichtigheid mijn reactie wat geladen is met "negatieve" energie.
Dit is een "natuurlijke" reactie van mij.

Wat vind jij dan positieve manipulatie Gast?

Inspelen op "positieve" emoties.

Euhm, als er iemand zegt wat die denkt.. dan denk ik dat jij dat bént..

Wat is positieve manipulatie?
Mij lijkt het iemand positief een bepaalde richting in dwingen?

Ik snap niet wat je bedoelt Gast, heb je een voorbeeld?

Soms zijn er mensen met een leegte in zich die ze zelf niet op kunnen vullen en daar anderen voor nodig hebben. Om die anderen die leegte op te laten vullen moeten ze "gewonnen" worden. Een manier om dat voor elkaar te krijgen is manipulatie. Nu is "negatieve" manipulatie, dus inspelen op de angst van een persoon, niet zo'n effectieve manier op een spiritueel forum. Door het op een "positieve" manier te doen kun je veel meer succes hebben bij mensen die dit niet herkennen en zelf ws ook dit positieve zoeken. Dus speel je in op de "positieve" emoties van iemand maak je grote kans dat je ze voor je wind en daarmee je leegte deels op vullen.
Er zijn hier al meerdere voorbeelden geweest, Karin, en daar weet jij zeker nog alles van.
Dit zal wel weer afgedaan worden met iets dat in mezelf te vinden is, ik kan iedereen verzekeren dat dit er zeer zeker was. Ik weet maar al te goed hoe mensen te manipuleren zijn maar heb daar afstand van genomen omdat ik het niet meer nodig heb die leegte op die manier in te vullen. Dus ik herken het uit eigen ervaring........Dit is zeer zeker niet negatief bedoeld maar wel als waarschuwing dat mensen zonder dat ze het zelf door hebben door anderen gemanipuleerd kunnen worden.

Het zal dan aan mij liggen , maar ik snap er helemaal niks van ... sorry.

Maakt niet uit, komt van zelf. Of niet....

Oh okee

Sorry Gast maar ik weet echt niet wat je bedoelt..
Ik kan niets met wat je schrijft, ik heb voorbeelden nodig om te snappen wat je bedoelt.
Als jij nu al roept dat ik zal zeggen dat je het in jezelf moet vinden heeft deze discussie geen enkele zin.
Laat maar.

Karin, ik bedoelde niet jou met dat ik het in mezelf moet zoeken. Ik kan me niet herinneren dat jij daar altijd direct mee schermt. (kan zijn dat ik dit nu even niet geregistreerd heb maar zo kom je niet bij mij over iig)
Neem als voorbeeld in-spiratie.

Het zal wel aan mij liggen, maar... ik snap het

Heeft ook veel overeenkomsten met 'echt houden van iemand'...

@liesanne
Er bestaan voor mij geen meesters en leerlingen, maar een ieder heeft alles in zich. De 'toiletjuffrouw' is net zo belangrijk als de directeur. We zijn allen (om dat bijbelse beeld maar weer eens te gebruiken) delen van één lichaam en elk deel, iedere cel in net zo belangrijk als een ander deel.
Natuurlijk is er soms verschil in ontwikkeling, maar het hoeft naar mijn idee niet te betekenen dat je daarom 'verder' bent (in de zin van hoger). De volwassene heeft zich meer ontwikkelt dan een kind, maar kan evengoed van de puurheid van een kind leren. We hebben elkaar allemaal nodig.
Ik denk dat we in het leven onder andere los mogen komen van ons eigen zijn. Ons ego wenst ons allerlei rollen en namen toe, echter wanneer we dat los kunnen laten kunnen we naamloos en naakt zijn....

de juiste woorden voor mijn gedachten......