Denzil mijn foto lezen.

Hey Denzil,

Eens even kijken naar je..

* Wat wantrouwen in je blik maar ook een soort van mijmeren, dagdromen.
Klopt gedeetelijk. Afgelopen maanden ben ik constant aan het dagdromen, maar dan met een doel.. Ik filosofeer constant. Gewoon weg omdat ik dat leuk en fijn vind.

* Heb jij hoofdpijn? Ik kreeg al gelijk toen ik naar je foto keek een strakke band om mn hoofd.
Niet dat ik weet, al heb ik wel eens een druk op mijn hoofd, wat door het filosoferen komt, omdat ik er dan zo diep op in gaat dat ik het totaal niet meer snap

* Angst voor de toekomst. Je hebt er eigenlijk best wel een hekel aan om "onder gezag van" te staan. Je kunt eigenlijk niet wachten tot je zelf je keuzes mag gaan bepalen. Je bent behoorlijk zelfstandig voor je leeftijd.
Ik ben niet bepaald bang voor de toekomst.. Wel heb ik bij het idee dat je het toekomst kan zien, dat dat gevaarlijk is. En het klopt.. Ik ben en ik werk liever zelfstandig. Wat eigenlijk nu een groot probleem is, aangezien ik nu met 3 klasgenoten aan een project moet werken, en ik ben niet de projectleider.. Terwijl ik gewend ben om leiding te geven.

* Wat kortademig ben je ook.
Klopt, mijn ademhalingen zijn echt minuscuul. Maar meer dan genoeg om van te leven. Het komt echter niet door het roken of een slechte conditie. Want desondanks dat ik rook, is mijn conditie nog degelijk goed.

* Jouw ene oog straalt angst en alertheid uit en je andere een zelfzekerheid, lichtzinnigheid en een geloof dat alles wel goed komt. Volgens mij is dat wel eens een heftig gevecht in jezelf tussen die twee.
Ik blijf me afvragen waar jij de angst vandaan haal. Alert ben ik altijd.. Waar ik ook ben, ik onderzoek alles door. Mijn zelfzekerheid, jazeker.. Ik merk ook dat het ook begint te groeien.. Wat misschien tot een probleem kan leiden als ik het te hoog in mijn bol krijg. Hmm, klopt, ik ben vrij luchtig als het om gedachten gaat. Gebeurt er iets, wil ik er het liefst geen probleem van maken. Maar ik blijf ook altijd geloven dat het goed komt.
Nogmaals, dat gevecht..??

* Heb jij last van je linkerhand?
Op het moment wel ja. Volgens mijn dokter is dat een reactie op de medicijnen en het feit dat ik mijn linker hand vrij vaak gebruik voor het typen en bespelen van instrumenten.

* Volgens mij heb ik het er in mijn eerste lezing voor jou ook over gehad maar jouw kamer voelt beklemmend aan alsof er niet genoeg ruimte is om te ademen. Ervaar je dat zelf ook?
Mwa, valt reuze mee. Ik voel een lichte druk, maar ik voel mij hier totaal op mijn gemak.. Het is echt mijn stekkie.

* Zwerftocht in jezelf daar ben je mee bezig. Je stelt jezelf veel vragen: "Wat wil ik wat maakt me gelukkig? Hoe moet ik me opstellen om iets voor elkaar te krijgen?" Het is een ontdekkingstocht maar je komt er vanzelf achter wat voor jou werkt. Het is denk ik een wat eenzame weg waarbij je soms echt een soulmate mist, iemand die snapt waar je doorheen gaat nu en die hetzelfde heeft. Volgens mij gaat dat nog wel op je pad komen. Een jongen die net als jij veel waarneemt en met jou kan uitwisselen. Dat heb je echt nodig een klankbord. Merudi geeft je dat voor een deel maar je hebt het ook in real life echt nodig.
Dit klopt volledig

* Volgens mij mag je best wel eens je verdriet de vrije loop laten. Misschien vind je het niet stoer om te huilen maar dat hoeft niet in het openbaar. Laat het er maar uit in je kamer. Het lucht je zo op en het haalt wat van de zwaarte op je borst eraf.
Het is niet dat ik het niet stoer vind eigenlijk. Totaal niet.. Zelf zeg ik ook dat het er uitlaten beter is, en dat er dan een grote last van je schouders af valt. Maar daarin tegen.. Heb ik eigenlijk wel moeite om mijn emoties te uiten. Huilen bijv, komt vrij zelden voor.. Laatste keer dat ik gehuild heb.. Was toen dat mijn ex het uitmaakte.. En dat was.. 2 April.

* Doe jij aan skate boarden? Als je het nog niet doet past het wel bij je. Niet te roekeloos doen hè? Je bent namelijk iemand die totaal niet bang is voor pijn en gebroken ledematen.
Ik doe niet aan skateboarden. Al is het wel geheel mijn stijl in kleding. Ik ben inderdaad niet bang voor pijn. En gebroken ledenmaten.. Inderdaad who cares xD.

* De woorden extreem /intensief komen in me op. Je bent heftig in veel dingen. Als je liefhebt heb je heel intens lief, als je boos bent ben je woest maar verdriet gaat bij jou ook heel diep. Je moet daar je balans nog in zien te vinden. Dat gaat je wel lukken als je je bewust bent van je intensiteit ben je al op weg. Ga door met dingen opschrijven dat helpt ook om de balans op te maken. Soms zie je door al je emoties door de bomen het bos niet meer namelijk.
Als ik iets lief heb, inderdaad, daar kan ik erg intensief op in gaan. Boos alleen op een bepaalde moment.. Het is niet dat je mij zomaar boos krijgt. Verdriet.. Ja.. Ik weet het eigenlijk niet..

* Te veel prikkels daar kun je niet tegen. Wees je bewust daarvan en neem ook tijd om te herstellen daarna. Je gaat maar door en door en luistert niet zo naar je lichaam.
Klopt, als ik teveel prikkels binnen krijg, dan raak ik geïrriteerd. Ik ga me dan erg snel ergeren aan de kleinste dingen. Gelukkig komt dat nauwelijks voor, aangezien ik wel wat kan hebben. Maar het klopt. Ik doe eigenlijk heel vaak meer dan ik eigenlijk kan. Wat me dan bijv. enorm kan uitputten. Maar dat weerhoudt mij niet

Dat was hem Denzil. Laat maar weer weten wat er klopt en wat niet.

Liefs x

Je lijkt boos op iemand of op iets.
Nee, niet bepaald eigenlijk. Ik voel me eigenlijk geweldig en niet boos..
Je bent onzeker over iets
Ben ik wel vaker, het is vast iets kleins
is er iets met familie of vrienden, het lijkt alsof iets je tegenhoud bij iets wat je graag wilt.
niet dat ik weet, sorry
Dit is wat ik bij jou door krijg ik weet niet of je het herkend. Ik ben namelijk pas begonnen met foto lezen (proberen)
proberen kan geen kwaad, bedankt!