Jezelf zijn

Neeeeee.... weet je dat ik heel hard Neeeeeeee... riep toen ik las " je hebt anderen nodig om jezelf te kunnen zijn of worden!


Dat klopt helemaal niet. lees het nog eens, lieverd, wat je juist schrijft. Je maakt jezelf daardoor totaal afhankelijk!

Zijn je buren nu wakker Bellefleur? hahah

Ik ben aan het brainstormen, en typ wat ik denk, zo ook jouw "neeeeeee" zin.

Als je je aan niemand kunt spiegelen, hoe kunt je dan ooit jezelf worden? Je hebt daar toch anderen voor nodig? Ik kan bijvoorbeeld heel erg mezelf zijn bij bepaalde mensen en bij anderen dus niet, dus zij bepalen in feite hoe mezelf ik me kan voelen.

Even een aanvulling, die mensen bepalen het niet, ik laat dat dan zelf toe.

Moeilijk dit, nooit verwacht dat jezelf zijn zoveel nadenken kostte. Terwijl het zo simepl kan zijn.

Nodig he., je schrijft dat je mensen NODIG hebt om JEZELF te zijn.
Je toetst je aan anderen, maar waarom.
Waarom ga je niet naar binnen, in jezelf waar alle antwoorden zijn.

Waarom zoeken mensen zichzelf altijd buiten zichzelf..
kijken ze naar anderen, hoe ze zelf zijn.
Als je naar iemand kijk, en zie hoe hij/zij handelt, is dat dan hetzelfde als jezelf kennen? of juist niet kennen?
je ziet een deel dat je zelf ook hebt, ok... maar...
is dat nu net niet het aangeleerde deel, dat zomaar is aangenomen,
omdat het nu eenmaal is verteld dat het juist is, om te doen en om te gedragen, om te denken.. .
wie kan zeggen dat ie zichzelf is, toetst zichzelf niet (meer) aan anderen,
heeft een ander niet meer nodig om zichzelf te zijn,
omdat die weet, dat ie al van voor de geboorte is wie hij Is.
en weet dat wat hij/zij hier heeft opgedaan, terug mag loslaten, want het is aangeleerd gedrag.
Een soort surogaat" zelf".. die soms perfect past bij een groep,
maar doodongelukkig kan zijn, omdat ie niet echt zichzelf kan zijn.

Hier ben ik het met je eens Bellefleur.

Ik denk vanuit "mezelf" gezien ik nogal onzeker kan zijn bij bepaalde mensen en dan niet mezelf kan zijn.

Je kunt je trouwens op meerdere manieren jezelf voelen, in je eentje, bij een groep of individu.
Iedereen voelt zich het liefst zichzelf.

Nog een uitspraak "ik voel me vandaag niet mezelf", dan stel ik me de vraag meteen, hoe wil me dan wel voelen en dat is meestal lekker in me velletje, positief naar mezelf en anderen toe.

Een vraagje: Hoe laten jullie merken dat je jezelf bent? Met een glimlach? In je kleding? In muziek?

Ik kan mezelf het meeste zijn in de natuur, energie opdoen en je laten opgaan in het geheel, de geuren, kleuren...alsof ik thuis ben.
Thuis is ook waar ik mezlef kan zijn, bij mijn partner en mijn kinderen, ook al neem ik dan een moederrol aan. Lekker genieten. Dat is echt fijn.

maris misschien leuk om eens een kijkje te nemen?

http://www.thebecompany.nl/

Hoi Lena, thanks voor de link, hier heb ik en waarschijnlijk anderen ook wat aan.

Liefs Maris

Dat bedoel ik met het in hokjes plaatsen van mensen en als het niet past dan horen ze niet in de groep of iets. Nou weg met die groep laat mij lekker mijzelf zijn. de juiste mensen komen op je pad!
Een leerproces, groeien? Hoort er allemaal bij maar ik ga niet meer met een groep mee omdat het van me verwacht wordt of zo hoort.

Na mijn scheiding heb ik ook direkt afscheid genomen van de zogenaamde 'bouwwereld' hier op het eiland mij zien ze niet meer in bepaalde gelegenheden. Domweg omdat ik geen zin in die mensen heb ze passen niet bij mij en ik pas zeker niet bij hun. Lekker laten. Ik ben happy daarbij. Zij minder dat voel ik wel maar dat maakt me alleen maar aan het lachen.

Oeff en dat schrijf ik zomaar uit mijn gevoel.

B

Maar je hebt wel gelijk B ... alleen is het zo verdomd moeilijk om jezelf te blijven als je alleen maar tegengas krijgt. Hoewel, dan zoek ik een rustige plek en ga naar binnen bij mezelf en vind mezelf terug ...

Liefs,
M

Misschien moet je eens nadenken dat als je continu tegengas krijgt, je wel op het goede spoor zit. Waarom is er die tegengas? Waarom wil het leven dat je een andere weg kiest? Is de tegengas er misschien zodat je beter jezelf kunt zijn?

Oh, daar ben ik van overtuigd, Julien!! Alleen is het wel heel zwaar om bij jezelf te blijven met al die tegengas, en dan vloeien er wel eens tranen, zoals net. Net als grenzen aangeven omdat je buiten die grenzen jezelf niet meer bent. Het komt wel goed, maar het is wel vechten soms.
Is dat ook het leven? Ja, dat denk ik wel, zo zal het bedoeld zijn en ik kom steeds dichter bij mezelf!!!

Liefs,
M

Als het heel zwaar is om bij jezelf te blijven is het dan misschien niet zo, dat je eigenlijk helemaal niet bij jezelf blijft, maar juist ver van jezelf af bent? Je hebt niet voor niets al die weerstand om je heen, en toch lijkt het alsof je er alles aan doet om niet te veranderen, terwijl je omgeving steeds harder pusht.....

Je hebt gewoon gelijk, ik sta soms ver van mezelf af en laat me bv kwetsen door een opmerking van mijn teamleider. Als ik daar dan later naar vraag waarom hij dat zegt, is het ook gewoon niet verkeerd bedoeld. En dat weet ik dan ook wel, maar tóch laat ik me dan kwetsen
Ik ga veranderen door weer bij mezelf te zijn ... het móet goed komen!!

Liefs,
M