Onrust

Lieve Changing, heeft hij zelf gezegd dat hij zichzelf tekort doet? Of vindt jíj dat hij zichzelf tekort doet? Gaat hij hierover het gesprek met je aan, dat hij het zelf als lastig ervaart? Of is het jou waarneming?

Dat was precies wat ik me ook afvroeg Helma. Wie vind hier dat hij zichzelf te kort doet?

Ja, ik twijfelde wel of ik de vraag zou stellen, want het kán heel confronterend zijn.

Het is de vraag die ik mijzelf ook vaak stel, als het om mijn jongste dochter gaat. Vind zíj dat ze moet slagen op school en in het leven, of vind ík dat? En zolang mijn dochter niet aangeeft dat ze hiermee worstelt, is het mijn waarneming en niet die van het kind. Sommige kinderen komen zo jong nog niet uit de verf: ze kiezen zelf om het nu te verknallen en als ze dan een laatbloeier is, als ze dan pas op veertigjarige leeftijd een diploma te pakken heeft, oke. Dan is dat zo. Zolang ze er nu mee kan leven, wie ben ik dan om haar te willen (mis-)vormen? Ik besef dat ik het simpel neerschreef, maar zo eenvoudig is het niet.

Ik had een andere school voor haar bedacht, met meer schoolbegeleiding en meer rust: toen ik er over begon, werd ze bloedlink en wil er niets van weten. Oke dan. Consequentie is dat ze misschien ooit blijft zitten. Dat is dan haar keus.

Maar, het is niet mijn bedoeling dit topic naar me toe te trekken Changing: ik vertel het alleen om jou misschien inzicht te verschaffen.

Goeie vraag! Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat ik het voor een groot deel waarneem. Maar hij vindt het zelf ook niet prettig dat hij zijn rekenwerk verknald doordat hij het van zichzelf zo snel moet doen. Hij vindt het zelf ook niet prettig dat hij zo vroeg wakker wordt vlak voor een wedstrijd. Hij zegt zelf dat hij er geen controle over heeft. Dus in dat opzicht heeft hij er zelf daadwerkelijk problemen mee.

Misschien zou je hem eens kunnen vragen wat hij voelt voor een wedstrijd of een proefwerk. Ervaart hij onrust, of iets anders? En als je dan doorvraagt, zou je misschien samen kunnen nadenken over de achterliggende oorzaak, en wat er eventueel aan te doen is.Ik het dat dit erg lastig is, want de momenten van gesprek glippen soms door je vingers, en het geeft soms het gevoel dat je aan de zijlijn meekijkt hoe je kind groter wordt, met vallen en opstaan. En we willen ze zo graag behoeden en beschermen: als het dan weer niet gelukt is, zou je kunnen zeggen bijv.: het geeft niet jongen, want ook al is het je niet gelukt, ik weet dat je je best doet, en dat is het allerbelangrijkste. Misschien is iets minder je best doen, - de druk van de ketel halen - en het gewoon laten zijn even een optie. Groeien gaat gepaard met pijn, hoe lastig ook.

Daar hebben we het al eens (eigenlijk meerdere malen) over gehad. Hij voelt een onrust en gejaagdheid van binnen en hij kan heel moeilijk verklaren waar het nu vandaan komt. Uiteraard heb ik eerst het gedrag van mijzelf en mijn man naar hem toe onder de loep genomen. En veranderd waar nodig. We geven hem ook altijd mee dat hij het rustig aan kan doen, we hebben geprobeerd aan de hand van wat dingen uittesten voor hem duidelijk te krijgen welke strategie voor hem het beste werkt maar elke keer trapt hij weer in de valkuil van haast. Het lijkt op de één of andere manier niet tot hem door te dringen.
Vandaar dat ik dacht dat er misschien een methode zou kunnen zijn die hem op een bepaalde manier rust kan geven van binnen. Het is ook niet zo dat hij de lat enorm hoog legt voor zichzelf, dat hoeft voor ons ook niet.

Misschien kun je hem een kristal of edelsteen laten dragen die hem hierbij kan helpen; eentje die concentratie en rust in je hoofd bevorderd?

Een nóg lastigere vraag....is het alleen onrust of is het een dwangmatige gedachte (omdat hij het móet doen van zichzelf), want dan praten we over iets heeeel anders dan alleen maar onrust.

Liefs,
Marjan

Hmmm, sorry dat ik zo nuchter ineens reageer, maar is een edelsteen een optie voor alles, zélfs terwijl je niet weet wat er nou precies ten grondslag ligt???

Liefs,
Marjan

Een edelsteen is geen oplossing maar mogelijk wel een hulpmiddel (in ieder geval beter dan een pilletje oid). Het lijkt me het beste om eerst uit te zoeken waar het vandaag komt, zoals jij ook zegt, daar ben ik het mee eens. Maar dat is niet eenvoudig

Is het beter dan een pilletje??????????
Sorry, maar je hebt nu een gevoelige snaar bij mij geraakt geloof ik. Ik trek me even terug van dit topic Sorry

Liefs,
Marjan

Ik denk dat het hem zal helpen als je hem leert een piramide van licht te maken op dit soort momenten. Dan kan hij zich veel beter afsluiten voor de spanning en wat er gaat komen. Hoe hij dit kan maken, kun je hier vinden:
http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php/topics/13790/Je_pyramide_van_licht_en_hoe_j.html#Post13790

Ok NiMS, dankje, dat advies ga ik opvolgen. Er ligt op dit moment al een aventurijn op zijn kamer. Maar of hij dwanggedachtes heeft kan ik niet beoordelen, hij denkt zelf van niet. Het is niet zo dat hij bepaalde dingen van zichzelf moet zegt hij. Het is gewoon een bepaalde spanning die hij in zijn lichaam voelt en waar hij moeilijk mee om kan gaan.

Changing,

Kan hij de spanning ook uitleggen? Wanneer het er is en hoe het dan komt dat de spanning in zijn lichaam komt?

Liefs,
Marjan

Nee, hij heeft niet veel inzicht in het waarom en wanneer. Wel merkt hij zijn eigen onrust maar hij kan heel moeilijk inzichtelijk krijgen waar dit nu vandaan komt. Of ik ben een beroerde vragensteller

Zonder gekheid, hij merkt wel dat hij onrustig is maar weet niet hoe het komt. Vaak is er wel iets waar hij zich druk over maakt, bijvoorbeeld een voetbalwedstrijd of een bezoek aan of van iemand waar hij heel veel zin in heeft. Het lijkt er dus op dat hij onrustig wordt bij opwinding. Maar daar kun je weer niet van spreken op school. Of hij zou zo opgewonden moeten zijn dat hij mag computeren en daardoor onrustig wordt...

Waar het mij om gaat is hem te helpen omgaan met deze gespannen gevoelens. De piramide van licht vind ik dan ook erg mooi.

@Changing misschien staan hier leuke tips bij?! nlforum.merudi.net-->Positief_opvoeden_tips_en_vaardigheden

Ik zelf heb ook onrust waneer ik op reis moet (O.V.), naar een verjaardag, visite krijg of naar mijn eigen of een andere verwachtingen wilt voldoen.
Er is mij uitgelegd dat energieën door elkaar gaan en in conflict/botsing met elkaar komen.
En de rest van het verhaal weet ik niet meer misschien weet iemand het of weet een linkje door te geven, a.u.b.
Ik wil het zelf ook het fijne hiervan weten. ^^