Gedachten die niet van jou zijn

Als er spontaan een vraag in me opkomt komt er vaak spontaan een antwoord. Maar dit is voor mijn gevoel dan meer een antwoord afkomstig van de bron, en is meer in beelden.

Het is bij mij niet zo dat als ik een vraag stel een gids ofzo antwoord geeft (in de vorm van een gedachte)..

De gedachten die ik hiervoor bedoelde zijn meestal afkomstig van geesten of entiteiten die hun weg niet naar het licht kunnen vinden. Die gedachten pik ik op.

Ik vang ook gedachten op... maar dan niet alleen in bed. Ik vang ze altijd en overal op... daardoor heb ik vaak hoofdpijn, hou ik niet van veel mensen en ben ik snel moe.

Leuk dat zoveel mensen het herkennen.

Ik herken het ook.

Ik hoor soms echt stemmen. Hardop, niet in mijn hoofd. Dan hoor ik mijn naam, of ik hoor heel kort gepraat of ademhalen door andere mensen terwijl er niemand is en één keer zelfs galopperende paarden . Net of er allemaal voorbij rennende galopperende paarden om me heen waren en dat ik moest oppassen waar ik liep.

Ik weet of voel waar iemand aan denkt, wat hij/zij wil zeggen, ik voel wanneer iemand het moeilijk heeft, soms weet ik dingen uit iemands toekomst, als hij/zij een bepaalde actie onderneemt, wat de uitkomst ongeveer zal zijn etc. Of wat iemand nodig heeft om zijn doel te bereiken. Soms weet/voel ik dingen die voor de ander niet leuk zijn om te horen of die ik zelf niet wil weten/voelen.

Ik vind het vooral de kunst om dichtbij jezelf te blijven en de ander zijn/haar eigen leven te laten leiden.

Een medium zei ooit tegen mij, als mensen aan jou komen vragen wat jij van iets vindt/voelt, vraag dan of ze een eerlijk antwoord willen of de applaus cd... En houdt niet je hele leven een paraplu boven het hoofd van de ander als het regent. Jij bent altijd zeiknat en de ander heeft nooit gemerkt dat het regent.

Ik krijg ook vaker antwoorden in mijn hoofd op vragen. Ik denk van de Bron of gids.

Ik heb het ook Pegasus.
Het denken van mensen kan je horen.
Onlangs had ik een gesprek op een forum, en ik hoorde én voelde,
al het antwoord van een derde die heel de tijd stond mee te lezen,
het stoorde me enorm, omdat zij/hij niet zo zuivere intentie's uitzond, en de energie van m'n schrijven al reeds beinvloed werd.
Met andere woorden, ik wilde me al tot haar/hem richten nog voor ze/hij schreef.
Dat heb ik heel veel, en als kind had ik dat al enorm sterk.
Sommige mensen spreken hun gedachten niet uit, maar hebben een tegenovergestelde houding. Doch ontkennen dat.. ik had/heb immers de neiging te handelen naar hen toe volgens datgene wat ik van hen hoor in de gedachte, niet zie in hun uitstraling.
En daardoor krijg ik het soms moeilijk met hen. Doch heb dit te leren... mee omgaan.

Bij elke spirituele groei (in de zin van tests en uitzuivering) komt deze kwaliteit meer en meer in bloei.
Dat is nodig, die kwaliteit is er om vanuit liefde, het diepste van de mens te kunnen healen.

Ik heb de laatste tijd steeds dat ik een vrouw hoor gillen Geen idee wat er is.. Maar het maakt me een beetje bang ik heb al paar keer gevraagd wat er is maar hoor dan niks en voel ook niks..

Re: Gedachten die niet van jou zijn

Nou hier zijn een suggesties :

Ik heb vaak(eerst heel vaak, nu minder) dat ik bijvoorbeeld denk van:
(ik noem maar iets) Ohh wat is het hier koud, en 2sec (meestal word hetgeen wat ik dacht tussen de 2 en de 9sec later gezegt) later zegt iemand:
Staat er een raam ofzo open? het is hier zo koud!

Meestal hebben de dingen die ik denk op dat moment (of zij) niets te maken met
of het koud of warm is, mooi of lelijk want zulke dingen zijn normaal om tegelijk
te ervaren, maar andere dingen. Ik kan nu even niet bedenken wat maar het gebeurt echt absurd vaak!

En dus is mijn vraag;
Denken jullie dat ik de gedachten lees van anderen, of zijn het mijn gedachten die anderen oppikken?

Nou ik zit dus ook met die vraag, ik vat dat nog steeds niet…maar wat ik wel probeer te doen is om negatief klinkende gedachtes harmonieus aan te pakken.
- Wat een lelijke jurk. = Nou die jurk is niet helemaal mijn smaak.
- Wat een stomme opmerking. = hé kon dat niet wat aardiger.
- Zo die snauwt ook haar kind af. = die moeder is aan het einde van haar Latijn/ze zal vast moe zijn en daardoor een kort lontje hebben./iets aardiger tegen je kind mag je wel zijn, ik vond dit nou niet zo leuk.

En soms word het over gepakt, ik weet 1geval waarbij dat heel kenbaar was en iemand die in mijn hoofd kon kijken beaamden dat ook, hihi grappig zo kwam ik erachter dat ik dat kon hihi dat wist ik niet!

Afgelopen weekend waren we in de winkel kwantum om alvast voor nieuwe huis inspiratie opte doen voor vloerbedekking. Ik een een jonge verkopen, info over de vloerbedekking, hij reageerde aarzelend. Heb je er wel verstand van vroeg ik.

Mijn man zei, je had beter kunnen zeggen; mischien kun je een collega vragen.

Ik kan soms bot reageren volgens mijn man.
Ik irriteer me snel weet ik, kan er moeilijk tegen als mensen bijna verzinnen als ze ergens verstand van hebben grrrr. maar dat zegt weer iets over mij. maar wat....????

Dat je met stroop meer vliegen vangt dan met azijn….. schoot door mijn hoofd !! ^^

^^

ik heb het ook!
ongeveer 2 weken geleden, dat mijn vriend een hokkie voor onze kleine kater kruimeltje aan het maken was...
vet stoer hokje... kruimeltje kon gewoon niet wachten...
mandje erin... dakleer erop, uit de wind, de regen kon hem niet deren enzo...
mijn vriend vroeg: kijk eens ff naar het nieuwe huisje voor kruimeltje, ik moet hem alleen nog ff spuiten (verf)
en dan is ie klaar!!
ik ging kijken... en zei: heel mooi!
Ik kreeg via mijn gedachten de informatie: Jammer alleen dat hij er nooit echt van zal kunnen genieten !?
op dat moment begreep ik het niet... en heb ook niets erover tegen mijn vriend gezegt!
maar vond het wel frapant...
dat hij een week later werd overreden...
dus de gedachten waren dus inderdaad niet van mij, misschien van mijn simpele gids
de vorige kat die overleed, kreeg ik via een droom,
ik droomde (heel kort) dat ik bij de dierenarts was, waar de dierenarts constateerde dat zijn pootje gebroken was...
toen werd ik wakker...
achteraf, symbolisch dan... betekende mijn droom: met zijn pootje maakt hij een soort van contact, tastzin-contact... en het was gebroken...
het contact zou dus breken!
nu kreeg ik een soort van stille hint...
ook weet ik dat het niet tegen gehouden kan worden!
en ook dat hij gehaald wordt, al 3 dagen van te voren zag ik een zacht lila/ violette soort van orb bij hem... en mijn andere kat, raakte over zijn toeren (vliesen voor de ogen, continue zichzelf wassen) de dierenarts kon niets ontdekken bij hem!
vanaf het moment dat ik kruimeltje niet meer gezien had, heb ik de orb ook niet meer gezien!
Minky ( de andere kater) is nog steeds wel een beetje gestresst, maar het gaat alweer langzaam aan wat beter gelukkig!

groetjes moonflowertje

Nou gelukkig maar!

Ik hen het gehad dat ik bij iemand in huis zat en die sprak over zijn geliefde die een half jaar ervoor overleden was aan kanker en toen zag ik ook een mini orb/glitter van paars even me begroeten hihi ik vond dat super leuk!

Maar even terug over gedachten die niet van jouw zijn terug te komen, ik betwijfel of ik de gedachten van iemand overneem of dat iemand anders de gedachten juist van mij over neemt.
Dat laatste merk ik heel sterk op en speel er nu ook mee door tegen mijn ego in te gaan en te zeggen 'oh wat een goed idee' of 'juist,heel goed' te zeggen ipv 'daar zat ik ookal aan te denken' want ik hoef niet de eer van dat goede idee te hebben maar ben al blij dat het iemand geïnspireerd heeft en dat het een goed idee blijkbaar was! ^^
En daar ben ik eigenlijk best tevreden mee, als je op een stille manier iemand kan helpen zonder dat diegene weet dat je hem helpt is dat ook wel plezierig voor jezelf.
Alleen het ego wilt denk ik juist een applaus en een compliment, nou mijn compliment is dat men er door word geïnspireerd hahaha! ^^
Wel vind ik het soms jammer dat ik dan geen blijk van waardering ervoor krijg, ik weet ook niet hoe ik van dat idee moet afkomen maar daar ben ik nu juist mee aan het spelen, uitproberen en oefenen.

Om even hierop terug te komen (en excuus dat het volgende zinnetje uit een boek komt), maar deze vind ik er goed bij passen:
Omdat de bodhisattva het leven van anderen voelt als dat van zichzelf, stapt hij uit zijn eigen vorm en zelf en betreedt hij dwars door het niets heen het leven van de ander.
De bodhisattva mag dan tot taak hebben dat hij levende wezens redt, zijn methode is dat hij zich in hen inleeft.

-In de Pali Canon van het Theravada boeddhisme verwijst de term bodhisatta naar de Boeddha voordat hij opperste verlichting (nirvana) bereikte.
-In de vroege geschriften van het Mahayana worden de namen Arhat (Sanskriet voor het Pali woord Arahant) en bodhisattva met elkaar in contrast gesteld, en is een bodhisattva niet slechts een wezen dat naar Verlichting streeft, maar ook een 'Verlichtend Wezen', een wezen dat heel actief anderen bijstaat op het pad naar Boeddhaschap.
-Indien Arahant naar een discipel verwijst, betreft het iemand wiens geest door diep penetrerend inzicht in de natuur van het bestaan volledig gepurificeerd en bevrijd is.

Oke ik heb wat gegoogled maar in wat voor context zag jij dat dan?
Oh en het ego (ben ik erachter gekomen) nlforum.merudi.net-> Ego-> Post40068:
EGO = ZIEL = IK = PERSOONLIJKHEID = KARAKTER
Dus om te streven dat de ego er niet meer is is het streven dat ik er niet meer ben en het streven op zichzelf is al lijden dus kan je beter je eigen zelf gaan leiden. ^^

Ik heb dit ook geregeld. Ik ken de afloop van dingen reeds op voorhand, heb ook mensen heel snel door voor anderen hen doorhebben, ... Heel vervelend soms, want je moet weten wanneer te zwijgen.
Zo heb ik de dood van mijn moeder ook binnengekregen op 1 januari 2010. Ik zat met haar aan tafel en ze was in gepeins verzonken toen er een gedachte/zin bij me binnenkwam die me letterlijk zei : 'Bekijk het hier allemaal nog maar eens goed, want volgend jaar zal het hier niet meer hetzelfde zijn'.
Ik schrok me wezenloos en heb echt rond me heen zitten kijken vanwaar dat kwam. Ik liet het voor wat het was, maar het jaar begon voor mij wel met een onheilsgevoel. Ik wuifde het weg, want zulke dingen gebeuren alleen maar op een ander. Ik wist dat er iemand ging wegvallen, maar kon het niet plaatsen. Nu wel natuurlijk... Toen werden ze alsmaar duidelijker en specifieker en zelfs toen wilde ik het nog niet zien. Naarmate het jaar vorderde kreeg ik meer en meer de boodschap : 'Bij het vallen van de bladeren". Ik wist dus zeker dat er in de herfst iemand ging overgaan. Maar ik verplaatste dat naar mijn moeder haar beste vriendin die al jaar en dag aan kanker leed. We waren ook met verbouwingen bezig. Ons ma leefde daar enorm mee mee. Ook daar weer : 'Wees maar niet zo zeker dat ze alles nog af gaat zien". Weer die boodschap 'het vallen van de bladeren'.
4 Oktober stief ze. Toen ik 's anderendaags heel vroeg in de ochtend wezenloos uit het raam staarde in onze halfafgewerkte veranda, keek ik toe hoe de roodgekleurde bladeren van de bomen dwarrelden. Alles viel op zijn plaats... Ik heb me toen en daar voorgenomen dat ik vanaf nu steeds de waarheid onder ogen ga zien zoals ze zich voordoet. Onlangs kreeg ik weer gedachten binnen.... Ik weet nu al dat een bepaalde kennis zijn kinderen niet zal zien opgroeien tot volwassenen. Soms wandel ik door de supermarkt en maak ik in mijn hoofd bemerkingen. Vorige keer zag ik een vrouwtje dat er helemaal niet goed aan toe was. Ik maakte me die bedenking en kreeg onmiddellijk het antwoord dat ze onlangs een beroerte had gehad. Ik herken het dus zeker en vast.

wat goed van jouw zeg!!
Ik kan niet wat jij wel kan dus zat met mond open te lezen. ^^

Hmm wat jij nou beschrijft had ik pas een paar keer bij mn vader. Ik was me daar bewust van, en had al verwacht dat hij er al niet meer zou zijn (hij ging bijvoorbeeld naar denemarken, en ik had een sterk gevoel dat dit de laatste keer was dat ik hem zag, maar hij leeft gelukkig nog

poeh hé! Wat een opluchting, misschien is hij in een nieuwe levensfase en dat de oude paps zoals jij hem kon er niet meer maar neemt hij een wending of een besluit die jij niet had zien aankomen of verwachten, althans zo voelt het voor mij aan wil niet zeggen dat het zo is hoor. ^^

Ik kan inmiddels wat meer mijn gedachten onder controle houden en ik doe echt heel erg mijn best om vooral positieve leuke en gezellige gedachtes toe te zenden of te delen, het is maar hoe je het noemt. ^^

Het lukt me nog niet altijd of op commando maar dat hoeft ook niet want zodra ik nare gedachtes krijg (wat de ander uitzend en ik opvang ONBEWUST) probeer ik ze positief te buigen in zelfvertrouwen en harmonie.....
Dit is denk ik mijn manier van compassie aan de ander schenken.