Een onderwerp wat me heel erg interesseert en me momenteel ook helemaal bezig houdt. Voor het feestweekend voor mijn man heb ik een theaterstuk geschreven wat eigenlijk gaat over dit onderwerp.
Ik heb het stuk ‘The Lord of the Hill and de Demon of the Midday’ genoemd. De voorstelling bestaat uit een bewegende vorm van pantomime, met muziek en geluid, maar dus zonder gesproken tekst door de spelers. Ook wordt gebruik gemaakt van allerlei (symbolische) voorwerpen.
Hoe de titel en het stuk zijn ontstaan…….Ik heb het feest een ‘over The Hill-Party’ genoemd, zo noemen ze in Engeland/Amerika het feest als iemand 50 wordt. Met 50 sta je bovenop de berg. Vandaar dus de Lord of the Hill...de rol van de hoofdrolspeler... Waar een berg is, is een dal: vaak gaat aan dit hoogtepunt een dalletje vooraf, oftewel een ‘midlifecrisis’. De midlifecrisis dient zich aan in de persoon van een vijand, een ‘demonisch’ figuur. (Ik vond een boekje op internet wat mij op dit idee bracht: ‘Demonen van de middag’ van Prick met de ondertitel: De midlevencrisis, een episode in het leven van de mens.) The Lord of the Hill gaat dus de strijd aan met zijn eigen midlevencrisis…. Hij is niet ‘in zijn element’. Hij wordt geholpen door de ‘elementalen’, fantasie/natuurwezens uit de vier windstreken: Aarde, Vuur, Water en Lucht. Elk elementwezen heeft zijn eigen ‘boodschap’, draagt iets uit. Ook ziet de hoofdpersoon wanneer hij 50 wordt Abraham, dus die heeft ook nog een kleine rol op het toneel. Uiteindelijk weet hij waar Abraham de mosterd haalt……
Ik wil een soort van fantasieverhaal uitbeelden waarin de strijd met de ‘innerlijke schaduw’ centraal staat. (We hebben allemaal van doen met ‘vijanden’ of demonen in onze binnen/buitenwereld) De hoofdpersoon leert echter dat strijden (vernietigen) geen zin heeft, pas wanneer hij toenadering zoekt, de vijand voedt met wat hij nodig heeft (aandacht, liefde e.d.) verdwijnt hij uit z’n leven in zijn demonische vorm en transformeert hij ten goede. Dat is het moment waarop de hoofdpersoon Abraham ziet en de top van de heuvel bereikt…
Door niet te strijden tegen de demonen, sta je eigenlijk samen aan hun kant.
Hier geloof ik niet (meer) in...
Het boek "Bevrijd je demonen" (eeuwenoude wijsheid over het oplossen van innerlijke conflicten) van T. Allione is voor mij een echte inspiratiebron geweest....
Omschrijving Bevrijd je demonen
Angst, jaloezie, verslaving en perfectionisme, ieder mens vecht tegen zijn eigen demonen. Maar heeft dit bestrijden wel zin als deze schaduwkanten een deel van jezelf zijn? Als vechten een vorm van vasthouden is, hoe laat je je demonen dan echt los?
Bevrijd je demonen vertaalt deze eeuwenoude Tibetaanse wijsheid naar positieve handgrepen voor het moderne leven. Met haar opmerkelijke heldere en efficiënte vijfstappenplan verschaft Allione een positieve en bevrijdende methode om direct mee aan de slag te gaan en eindelijk tot rust te komen.
Recensie
Dit boek bevat een modernisering van een eeuwenoude Tibetaans-boeddhistische stroming (ch'od) om je te bevrijden van je innerlijke demonen zoals angst, jaloezie en verslaving. Het is de enige methode die ooit door een vrouwelijke boeddhiste is gesticht (Machig Labdrön, 1055-1145). Daar de oorspronkelijke methode voor westerlingen te gecompliceerd en exotisch is, heeft de deskundige Amerikaanse auteur ( al veertig jaar boeddhiste) er een moderne versie in vijf stappen van gemaakt: vind de demon (welke, waar zit hij in het lichaam), personifieer hem en vraag wat hij nodig heeft, word de demon, voed hem met wat hij nodig heeft, en rust in aanwezigheid. Het grote verschil met westerse psychotherapeutische methoden zit 'm vooral in het oplossen van het lichaam, het voeden van de innerlijke vijand (in plaats van hem te bestrijden) en het niet-dualistische meditatieve bewustzijn van de laatste stap (oplossen fixaties). Het boek is door het verweven van persoonlijke verhalen van de schrijfster en haar leerlingen en de toegankelijke stijl geschikt voor de in boeddhisme geïnteresseerde lezer.
J. Hodenius