Rein, mag ik vragen, wat versta jij persoonlijk,onder " een dualistische levenswijze?"
Dat je nog voornamelijk de dingen verdeelt in goed en slecht, juist en fout, niet voor is tegen, enz...
Wanneer je vanuit een hoger perspectief begint te leven creeer je eigenlijk een trialiteit. Dat derde punt is een nieuwe manier van naar de wereld kijken. Je aanschouwt en beleeft het hele spectrum van "goed" en "slecht" zonder te veroordelen. Op die manier, vervallen stilaan lagere vibraties van dualiteit die het vaak heel moeilijk kunnen maken in conflictsituaties. Schuld is er zo een van. Controle over de ander ook. Blijven vasthangen aan verwachtingen over hoe de ander in jou ogen zou moeten zijn, is een andere omschrijving. Hoe meer je in de trialiteit begint te leven, hoe meer je streeft naar een alomvattend begrip van wat er precies gaande is. Dit creeert veel meer ruimte voor alle betrokken personen om te ontdekken wat hun eigen aandeel in een bepaalde situatie is en hoe ze voor zichzelf verantwoordelijkheid kunnen opnemen.
Hopelijk verduidelijkt dit het wat
OK, dank je voor je uitleg!
Waar jij over spreekt, is een natuurlijk gevolg, wanneer je meer gaat leven vanuit de Bron, vanuit Liefde.
Liefde kan voor velen op dit moment "nieuw" lijken, omdat het meer wordt beleefd vanuit een gevoel van "onvoorwaardelijkheid".
Bij velen ontwaakt deze Christusbewustzijn, de puurste vorm van Liefde,
Liefde is eerlijk, correct, open, onvoorwaardelijk, begripvol,niet-oordelend, onbevangen,enz, enz..
Liefde komt binnen in je Hart. En je mentale denken, volgt het hart.
Liefs,
Bellefleur