hoi hoi,
ik heb je verhaal even gelezen en ik vind het erg herkenbaar.
ik ben 4 jaar alleen nu. 6 weken geleden ontmoette ik een angolees op de nijmeegse vierdaagse.
het klikte enorm en we konden samen lachen. ik ben toen daarna 2 weekenden bij hem geweest en ik heb zijn vrienden ontmoet en hij had erg mooie praatjes tegen mij. toen dacht ik, dit is hem!
helaas ging het daarna erg wazig aan toe. de weekenden had hij geen tijd voor mij en doordeweeks belde hij mij weer met ik hou van je en ik wil jou en ik mis je.
dit ging de laatste weken even zo door. afgelopen maandag is hij bij mij geweest en ik dacht weer, dit komt wel goed.
niets minder was waar. het hele weekend heb ik niets van hem gehoord. op dit moment ben ik erg verdrietig en voel ik mij rot. ik zit met allemaal vragen waar ik geen antwoord op kan krijgen. dat voeld voor mij nog het ergste.
waarom schrijf ik dit eigenlijk aan jou, tja ik denk dat ik mijn verhaal even kwijt moet. ik was zo blij dat ik hem had ontmoet en ik dacht dat hij ook blij was.
toch wens ik jou natuurlijk heel veel geluk met deze liefde