Ware liefde op afstand!

Het lijkt me verschrikkelijk als tweelingzielen niet bij elkaar kunnen zijn. Liefde op afstand is voor mij hartverscheurend.
Stel dat je jouw ware hebt ontmoet maar die persoon daarna nooit meer terugziet. Hoe ga je om met verlangen?

hopen op de dag dat je elkaar terug ziet! het doet misschien pijn maar ooit kom je weer bij elkaar.

Het is hartverscheurend en doet pijn maar in mijn 'gevoel' heb ik het volste vertrouwen dat het volledig goed komt!

mooi gezegd!!

Lieverd, je hebt precies gezegd zoals je het beleeft!! Ik hou van je!!!

Liefs,
mij

maar..hoe ga je om met verlangen? Het volste vertrouwen is er maar het verlangen ook.

Ja het verlangen is er ook en hoe.
Moet accepteren dat dat verlangen voor beiden nu niet beantwoord kan worden. Is niet altijd even leuk maar het is niet anders.

Ik vind jou een hele sterke vrouw Islandlady met een positieve instelling.

Dank je wel! Dat is lief van je. Het komt zeker allemaal goed met ons en mij. Heeft tijd nodig.

Liefs

Bij jouw bericht voel ik wederzijds begrip, wederzijds respect en wederzijds vertrouwen.
Het voelt heel goed aan in ieder geval.

leuke foto! ik denk sowieso dat niemand iets kan zeggen of ze bij elkaar horen dat weet alleen zij zelf! niemand anders

Ik dacht, dan zet ik ook de foto van Bea en háár ware liefde neer, ik zou zeggen...kijk eens in hun ogen

Hahaha... dank je wel hoor
xxx

Dat is heel lief gezegd en dat is ook zo en het voelt ook goed.

Zien jullie de foto? Ben benieuwd of jullie ze ook zo zien stralen? Of zie ik dat alleen omdat ik een vriendin ben van B?

Liefs,
Marjan

Hé Bea,

Ik heb dit topic al eens helemaal gelezen en kon erg met je meevoelen, maar voelde toen de behoefte niet om mijn verhaal te doen.
Ik heb een ontzettend goed gevoel over mijn vriend.Ik ken hem nu 1,5 jaar en we smsen nog steeds elke dag, af en toe bellen we. Ik heb het gevoel of we een team zijn dat de hele wereld aan kan. Alsof we samen een ruimtereis gaan maken ofzo. Volgens mij komt 'in het huwelijksbootje stappen' van dit gevoel af.
Ik denk dat hij echt mijn 'ware liefde' is, omdat ik zo sterk dat team-gevoel heb. Dat heb ik nooit eerder gevoeld, terwijl ik aardig wat relaties heb gehad. Ik voel ook een sterke band ondanks de afstand. Mijn vrienden hebben er ook allemaal een goed gevoel over.
Ik geloof wel dat er meerdere 'ware liefdes' zijn, maar ik heb altijd het gevoel gehad dat ik mijn levenspartner nooit in Nederland zou vinden.

In het begin nam ik het zelf niet zo serieus, omdat Nederlanders er vaak sceptisch tegenover staan, met name bij Antillianen/Surinamers (ik ook een beetje). Ik dacht ik zie wel hoe het loopt, maar nu neem ik het heel serieus (mijn omgeving ook ). Ik heb hem vorig jaar ontmoet toen ik stage liep in Suriname en ben daarna twee keer naar hem terug gegaan, waarvan 1 keer vakantie en andere keer 3 maanden stage. Heb echt een heerlijke tijd met hem gehad en hoop snel weer bij hem te zijn. Wil graag dat hij nu eens naar Nederland komt, maar ik kan geen garantverklaring voor hem tekenen omdat ik nog studeer
Ik overweeg dus om maar weer naar Suriname te gaan, maar weet dat mijn ouders dat niet zo leuk vinden, dus daardoor twijfel ik een beetje. (mijn ouders zijn nogal beschermend en spelen nog een grote rol in mijn leven)
Zo, best een lang verhaal. Hier laat ik het maar even bij.

He Marieke,

Ja haha dit is het juiste topic erover
Wat fijn dat ook jou/jullie gevoel zo goed over elkaar en de relatie is. Het is verdomde moeilijk af en toe maar ook dat zal wel een reden hebben.

Anderhalf jaar is al best lang maar voor jou wel fijn dat je stage kan lopen en naar hem toe kan op vakantie. Waarom moet je een garantverklaring voor hem tekenen? Het moet toch niet veel gekker worden in Nederland zeg! Alleen omdat het een Surinamer is?
Ik begrijp wel dat je ouders het niet zo leuk vinden (hoe oud ben je als ik vragen mag) maar dat gevoel van hen komt waarschijnlijk omdat ze diep in hun hart wel weten dat je niet in Nederland gaat blijven.

Mijn lief en ik tja dat is sinds february en pas heel heftig sinds ik besloten heb te gaan scheiden. Daarvoor liet hij me 'met rust' zal ik maar zeggen. De afstand is niet leuk en vooral niet als je elkaar niet eens kan opzoeken vanwege dat verdomde geld wat toch nodig is. Dat het goed is weet ik en dat weet hij ook. En uiteindelijk komen we bij elkaar. Ook jullie. Wanneer? de tijd zal het leren.

Liefs
Bea

Als je naar Nederland (of Europa) wil vanuit het buitenland heb je een visum nodig. Om een visum aan te vragen wil Nederland (en de rest van Europa) dat je over voldoende geld beschikt om er te kunnen verblijven, en eigenlijk komt het er dan op neer dat iemand in Nederland, met een salaris van €1400,-/maand (minimum salaris) een garantverklaring moet tekenen. (Je moet geloof ik aantonen dat je €30,- per dag te besteden hebt, maar dat heb ík niet eens, laat staan een Surinamer! )

Mijn ouders vinden het eigenlijk zonde van mijn geld als ik 'zomaar' even op vakantie ga, maar wat is geld nou waard? Ik denk dat als ik de middelen en tijd heb om mijn liefde op te zoeken dat ik dat vooral moet doen! (Ik ben maar een arm studentje en leen heel veel geld. Maar binnenkort ben ik afgestudeerd en ga ik mijn leningen aflossen, dus ik zie het probleem niet :))
Ik ben 26 by the way

Och jee ja dat is ook zo dat visum gedoe. Vervelend maar als je kunt moet je ook zeker niet nalaten om hem op te zoeken.

En ja wat is geld als je de liefde van je leven even kan bezoeken. Het is wel handig als je het hebt natuurlijk :)Bovendien ben je een volwassen vrouw en volledig capabel om zeg je beslissingen te nemen denk ik zo.

Hee fijn dat je binnenkort afgestudeerd bent! Waarin ben je dan afgestudeerd? Dan lekker werken en inderdaad je leningen aflossen en dan komen jullie samen!

Liefs

Ik studeer geneeskunde/medicijnen en ben dus bijna dokter. Daarna volgt nog een weg om te specialiseren, maar eerst ff werkervaring opdoen. Dat specialiseren is nu ook ff lastig, want weet even niet wat voor dokter ik nu wil worden .

(Riep mijn hele leven dat ik chirurg wou worden, maar heb vorige week ontdekt dat ik absoluut niet meer in een ziekenhuis wil werken. Misschien psychiater/jeugdarts/revalidatiearts. Er zijn gelukkig genoeg mogelijkheden )