Eerst kwam ik er achter dat ik zekerweten HSP had. Nadat ik de eigenschappen van kristalkinderen had gelezen vond ik mezelf er helemaal in, en probeerde in het dagelijkste leven het meer te herkennen. Ik had natuurlijk heel wat twijfels omdat ik het niet zeker wist. Later merkte ik dat ik me meer vond in sterrenkinderen. En dan bleek het dat ik een engelmens was. Dat zei Hans nadat hij me had gescant. Dus was ik helemaal in de war.
Nu ben ik tot de conclusie gekomen dat ik gewoon een mens ben. Een mens met een goede bedoeling, een mens dat al paranormaal begaafd is van haar geboorte, een mens dat gevoelig is voor entiteiten, en iemand die gewoon een betere wereld wilt, en daar iets voor doet.
Maar ik moet meestal heel wat denken aan welke naam ik draag. En mijn leven kan je nou niet zo leuk noemen. Het lijkt dat ik alles van buiten bekijk, en dan 'rem' als er een probleem is en het dan probeer op te lossen. Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven.. Maar moet ik niet in godsnaam zijn als een normale 14jarige meisje? die gewoon vanalles wilt doen? Maar ik voel me zo ongelovelijk eenzaam, en 'anders'. Niet als een 14jarige meisje. Diegene in de spiegel ben ik niet.
Ik weet niet wat ik ben, wat ik wil doen, het enigste is -al van toen ik klein was- een betere wereld en een goede voorbeeld zijn. Dat droom ik elke nacht. Wat wil ik dan nog meer doen? Wil ik iets doen? Waarom voel ik me dan verdomme eenzaam? Ik wil iets doen, ik mis iets, maar wat? Als ik niks wil doen, wat mis ik dan? Wat wil ik dan doen? Maar ik ben gewoon ongelovelijk in de war.. Waar leef ik? Wie ben ik? Wat wil ik? Waarom ben ik hier? Wat zie ik allemaal? Ben ik alleen? Wat is leven en dood? Hoe ben ik hier?.. Al heel lang zweven er allerlij vragen in mijn hoofd.. Wat is dit? Is dit normaal? Hoe kan ik me beter voelen?
Wie ben ik?
Delen:
Helma
jul 11 '09
Lieve Miyase,
ik herken zo wat je schrijft! Knap van je, dat je de zoektocht voor en naar jezelf aangaat, maar: het is oke! Laat de vragen maar gewoon staan, het komt vanzelf. Je hóéft niet alles al te snappen, het leven is soms zo gecompliceerd, en de antwoorden liggen vaak niet voor het oprapen. Maar het er gewoon laten-zijn, het accepteren van je onzekerheid, biedt je zoveel rust! Probeer te accepteren - en ik weet dat dat moeilijk is - dat je nu eenmaal een ontwikkelingsfase doormaakt, en geloof me, je gaat ongelooflijk hard! Sta jezelf toe vragen te hebben, en sta toe dat de antwoorden nu nog onzichtbaar zijn.
Heb vertrouwen, en blijf vooral dicht bij jezelf. Ook al vind je jezelf nog niet bij 'jezelf passen', de ontwikkeling neemt zijn eigen tempo.
Veel liefs van Helma.
ik herken zo wat je schrijft! Knap van je, dat je de zoektocht voor en naar jezelf aangaat, maar: het is oke! Laat de vragen maar gewoon staan, het komt vanzelf. Je hóéft niet alles al te snappen, het leven is soms zo gecompliceerd, en de antwoorden liggen vaak niet voor het oprapen. Maar het er gewoon laten-zijn, het accepteren van je onzekerheid, biedt je zoveel rust! Probeer te accepteren - en ik weet dat dat moeilijk is - dat je nu eenmaal een ontwikkelingsfase doormaakt, en geloof me, je gaat ongelooflijk hard! Sta jezelf toe vragen te hebben, en sta toe dat de antwoorden nu nog onzichtbaar zijn.
Heb vertrouwen, en blijf vooral dicht bij jezelf. Ook al vind je jezelf nog niet bij 'jezelf passen', de ontwikkeling neemt zijn eigen tempo.
Veel liefs van Helma.
JulienMoorrees
jul 11 '09
Origineel bericht van: miyase
Maar moet ik niet in godsnaam zijn als een normale 14jarige meisje? die gewoon vanalles wilt doen? Maar ik voel me zo ongelovelijk eenzaam, en 'anders'. Niet als een 14jarige meisje. Diegene in de spiegel ben ik niet.
Lieve Miyase, juist jij bent een voorbeeld voor alle nieuwetijdse 14 jarige meisjes die er nog gaan komen. Daarom ben je nu zo eenzaam, want de 14 jarige meisjes van nu, zijn niet normaal.
Juist de vragen die jij hieronder jezelf stelt, zijn de vragen die ieder 14-jarige meisje zich zou moeten afvragen. Niet welke makeup ze nu weer zouden moeten kopen.
Wees niet jaloers op dat "lege" gedrag van je leeftijd genoten, maar wees trots op jezelf en hoe jij de dingen ziet zoals ze werkelijk zijn. Dat is een gave waar je trots op mag zijn!
Op je 14e op zoek naar jezelf, het is super van je! Ik ben trots op je!
Origineel bericht van: miyase
Ik weet niet wat ik ben, wat ik wil doen, het enigste is -al van toen ik klein was- een betere wereld en een goede voorbeeld zijn. Dat droom ik elke nacht. Wat wil ik dan nog meer doen? Wil ik iets doen? Waarom voel ik me dan verdomme eenzaam? Ik wil iets doen, ik mis iets, maar wat? Als ik niks wil doen, wat mis ik dan? Wat wil ik dan doen? Maar ik ben gewoon ongelovelijk in de war.. Waar leef ik? Wie ben ik? Wat wil ik? Waarom ben ik hier? Wat zie ik allemaal? Ben ik alleen? Wat is leven en dood? Hoe ben ik hier?.. Al heel lang zweven er allerlij vragen in mijn hoofd.. Wat is dit? Is dit normaal? Hoe kan ik me beter voelen?
De antwoorden krijg je ook vanzelf. Het enige dat je hoeft te doen is er te zijn, en vooral een voorbeeld te zijn voor je omgeving. Wij als engelmensen, indigo's, sterrenkinderen, en vooral Nieuwetijdse MENSEN hebben de opdracht om het grote voorbeeld te zijn. Meer is op dit moment nog niet nodig.
Wees niet bang want je bent niet alleen. Wij zijn met velen, en velen zijn met ons.
admin
jul 11 '09
Origineel bericht van: miyase
Eerst kwam ik er achter dat ik zekerweten HSP had. Nadat ik de eigenschappen van kristalkinderen had gelezen vond ik mezelf er helemaal in, en probeerde in het dagelijkste leven het meer te herkennen. Ik had natuurlijk heel wat twijfels omdat ik het niet zeker wist. Later merkte ik dat ik me meer vond in sterrenkinderen. En dan bleek het dat ik een engelmens was. Dat zei Hans nadat hij me had gescant. Dus was ik helemaal in de war.
Miyase,
Wat je vertelt,dat begrijp ik ook heel erg goed, het was met mij net eender,
zelfs op jouw leeftijd nu, bezat ik dezelfde soort kwaliteiten die jij nu ervaart. Toen was het 1974.
Nu is het 2009 en we zijn er voor je, en omarmen je. in liefde,
Quote:
Nu ben ik tot de conclusie gekomen dat ik gewoon een mens ben. Een mens met een goede bedoeling, een mens dat al paranormaal begaafd is van haar geboorte, een mens dat gevoelig is voor entiteiten, en iemand die gewoon een betere wereld wilt, en daar iets voor doet.
prima! want daar gaat het ook om : " een betere wereld" , een wereld zoals wij ze in ons hart dragen,
een wereld waarin we stapje voor stapje reeds bij huis , bij onze buren, bij onze vrienden mee kunnen beginnen.
Quote:
Maar ik moet meestal heel wat denken aan welke naam ik draag. En mijn leven kan je nou niet zo leuk noemen. Het lijkt dat ik alles van buiten bekijk, en dan 'rem' als er een probleem is en het dan probeer op te lossen. Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven.. Maar moet ik niet in godsnaam zijn als een normale 14jarige meisje? die gewoon vanalles wilt doen? Maar ik voel me zo ongelovelijk eenzaam, en 'anders'. Niet als een 14jarige meisje. Diegene in de spiegel ben ik niet.
Hier begrijp ik je wederom enorm goed!
vraag aan de engelen om hulp lieve meisje, ze zullen je helpen,
je bent nooit alleen. Ook hier, op Merudi wordt je begrepen door velen. Vertel zoveeel mogelijk, schrijf alles maar van je af. Dat is goed, niets is raar, of vreemd, toch niet in mijn ogen.
Quote:
Ik weet niet wat ik ben, wat ik wil doen, het enigste is -al van toen ik klein was- een betere wereld en een goede voorbeeld zijn. Dat droom ik elke nacht. Wat wil ik dan nog meer doen? Wil ik iets doen? Waarom voel ik me dan verdomme eenzaam? Ik wil iets doen, ik mis iets, maar wat? Als ik niks wil doen, wat mis ik dan? Wat wil ik dan doen? Maar ik ben gewoon ongelovelijk in de war.. Waar leef ik? Wie ben ik? Wat wil ik? Waarom ben ik hier? Wat zie ik allemaal? Ben ik alleen? Wat is leven en dood? Hoe ben ik hier?.. Al heel lang zweven er allerlij vragen in mijn hoofd.. Wat is dit? Is dit normaal? Hoe kan ik me beter voelen?
Je bent niet alleen. Je bent met velen. Kijk naar diegene waabij je jezelf herkent. Naar hen, en van hen zal je leren zien wie je zelf bent.
Mijn hulp krijg je zeer zeker.
Vel liefs van me
Bellefleur
Richie Richard
jul 11 '09
Miyase, ik snap helemaal wat je bedoelt. Ook ik had/heb hier last van. Niet wetend wie of wat je eigenlijk nou bent. Het gevoel dat je anders bent, abnormaal, alleen. Het dood je van binnen. Daarom ben ik nu ongelofelijk blij. Dat ik er achter kwam dat een van mijn collega's ook paranormaal begaafd is. Hoog waarschijnlijk een Engelmens. Gister heb ik een bevestiging uit zijn mond gehoord. En heb ik bekend gemaakt dat ik het ook ben. Tegen over hem tenminste.
En dan gaat er echt een grote last van je af hoor. Het gevoel dat je niet meer anders ben, het gevoel dat je abnormaal bent, en vooral het gevoel dat je alleen bent. Zal dan vergaan.
Tijd zal deze vragen beantwoorden. Je moet gewoon door gaan. Bezig houden met nu. De vragen die je nu stelt komen nog en moeten nog komen. Ik weet zeker dat jij binnenkort iemand ontmoet.
En dan gaat er echt een grote last van je af hoor. Het gevoel dat je niet meer anders ben, het gevoel dat je abnormaal bent, en vooral het gevoel dat je alleen bent. Zal dan vergaan.
Tijd zal deze vragen beantwoorden. Je moet gewoon door gaan. Bezig houden met nu. De vragen die je nu stelt komen nog en moeten nog komen. Ik weet zeker dat jij binnenkort iemand ontmoet.
Heidelroos
jul 11 '09
Origineel bericht van: miyase
Eerst kwam ik er achter dat ik zekerweten HSP had. Nadat ik de eigenschappen van kristalkinderen had gelezen vond ik mezelf er helemaal in, en probeerde in het dagelijkste leven het meer te herkennen. Ik had natuurlijk heel wat twijfels omdat ik het niet zeker wist. Later merkte ik dat ik me meer vond in sterrenkinderen. En dan bleek het dat ik een engelmens was. Dat zei Hans nadat hij me had gescant. Dus was ik helemaal in de war.
Misschien mag je gewoon leren dat je niet alles vanzelfssprekend aan hoef te nemen wat men je vertelt..
Deze 'stempels'...
Daar heb je nog niets aan..
Je bent zoals je bent..
Gewoon een mensenkind met alles wat je weet, voelt en ervaart..
Als je alle karaktereigenschappen leest, passen er altijd wel een paar (of heel veel) bij je..
Laat dateen beetje los, als het jou verward..
Liefs van Heidel..
Heidelroos
jul 11 '09
Oh.. en euhm..
Op dit moment zijn er veel jongeren die met de nieuwe hersenen werken.. je begeeft je nog tussen veel oude hersenen..
Misschien dat je jezelf daarom een beetje eenzaam voelt..
Op dit moment zijn er veel jongeren die met de nieuwe hersenen werken.. je begeeft je nog tussen veel oude hersenen..
Misschien dat je jezelf daarom een beetje eenzaam voelt..
Natalie1986
jul 11 '09
oh oh meisje toch,
Wat herken ik mezelf in jouw verhaal! Nu ben ik wel wat ouder maar toen ik jouw leeftijd had voelde ik me net zo.. We hadden toen helaas nog geen internet dus kon ik ook niks opzoeken.
Wat ik wel weet is dat je op de juiste tijd de juiste persoon ontmoet! Die je steeds verder kan helpen!!
ik wens je sterkte met je ontdekkingstocht er gaat een hele wereld voor je open!
veel liefs NAtalie
Wat herken ik mezelf in jouw verhaal! Nu ben ik wel wat ouder maar toen ik jouw leeftijd had voelde ik me net zo.. We hadden toen helaas nog geen internet dus kon ik ook niks opzoeken.
Wat ik wel weet is dat je op de juiste tijd de juiste persoon ontmoet! Die je steeds verder kan helpen!!
ik wens je sterkte met je ontdekkingstocht er gaat een hele wereld voor je open!
veel liefs NAtalie
miyase
jul 11 '09
Ik vind het enorm lief en ik ben blij dat ik niet de enige ben!
En ik ben ook heel erg blij dat merudi heb gevonden!
Ik heb ook een gevoel gekregen dat ik wel blij mag wezen omdat ik.. tja, zoals jullie zeggen, al opzoek ben naar mezelf. Het kan soms wel moeilijk zijn, maar je hebt wel ergere dingen.. En ik heb ook de gevoel dat ik veel verstandiger denk dan de 14jarige om me heen eerlijk gezegd! En dat vind ik mooi zo, maar soms heb ik iets van 'met wie moet ik dan omgaan?'.. Want ik ben soms wel is alleen op school, en dat maakt school ook zo verschikkelijk.. Ik hoop dat ik iemand zal vinden die net zo denkt als mij. :]
En heel heel erg bedankt voor jullie reactie!!
En ik ben ook heel erg blij dat merudi heb gevonden!
Ik heb ook een gevoel gekregen dat ik wel blij mag wezen omdat ik.. tja, zoals jullie zeggen, al opzoek ben naar mezelf. Het kan soms wel moeilijk zijn, maar je hebt wel ergere dingen.. En ik heb ook de gevoel dat ik veel verstandiger denk dan de 14jarige om me heen eerlijk gezegd! En dat vind ik mooi zo, maar soms heb ik iets van 'met wie moet ik dan omgaan?'.. Want ik ben soms wel is alleen op school, en dat maakt school ook zo verschikkelijk.. Ik hoop dat ik iemand zal vinden die net zo denkt als mij. :]
En heel heel erg bedankt voor jullie reactie!!
Richie Richard
jul 11 '09
Het is een kleine wereld Miyase.. Ik had ook nooit verwacht dat een collega nota bene het 'zelfde' is dan ik. Buiten zijn innerlijk en interesses etc.. (Wat ook sterk op mij lijkt..) Lijkt hij op zijn uiterlijk ook op mij.. Of ja, ik op hem.. Hij is ouder 
Deze wereld is kleiner dan je denkt. En zodra het nodig is, zodra het de tijd is. Zal jij jou 'partner' vinden.
Deze wereld is kleiner dan je denkt. En zodra het nodig is, zodra het de tijd is. Zal jij jou 'partner' vinden.
lia
jul 13 '09
Lieve Miyase,
Nog iemand hier (bijna 54 jaar)die uit ervaring weet hoe eenzaam ,raar, vreemd, knettergek mischien wel? jij je voelt.
Ben je niet hoor, was iedereen maar op jouw "niveau" dan zou de wereld er een stuk beter uit zien.
En zoals je al schreef ,je weet dat ook wel maar.....
Er mee omgaan dat is het punt hè?
Je bent pas 14 las ik maar je komt er nu mee dus het zal wel de juiste tijd zijn en je gaf het zelf ook al aan : Ik wil gewoon een mens zijn.
En dat BEN je !!!
Een MENS is bedoeld om de brug tussen Hemel en Aarde te zijn en dat ben jij.
Je hebt het contact met de kosmos- al ben je daar (nog)niet blij mee en je bent nu met je vragen en je zoektocht bezig een stevig bodem voor je voeten uit te zoeken.
Succes daarmee en blijven vragen,
liefs, Lia
Nog iemand hier (bijna 54 jaar)die uit ervaring weet hoe eenzaam ,raar, vreemd, knettergek mischien wel? jij je voelt.
Ben je niet hoor, was iedereen maar op jouw "niveau" dan zou de wereld er een stuk beter uit zien.
En zoals je al schreef ,je weet dat ook wel maar.....
Er mee omgaan dat is het punt hè?
Je bent pas 14 las ik maar je komt er nu mee dus het zal wel de juiste tijd zijn en je gaf het zelf ook al aan : Ik wil gewoon een mens zijn.
En dat BEN je !!!
Een MENS is bedoeld om de brug tussen Hemel en Aarde te zijn en dat ben jij.
Je hebt het contact met de kosmos- al ben je daar (nog)niet blij mee en je bent nu met je vragen en je zoektocht bezig een stevig bodem voor je voeten uit te zoeken.
Succes daarmee en blijven vragen,
liefs, Lia
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
