Ja, ik volg het topic op het kindforum en het is werkelijk wonderbaarlijk!! Een handleiding is voor S natuurlijk wel prettig, als hij maar niet gaat denken dat hij dingen dan verkeerd voelt ofzo. Want hij benoemt het ook, de emotie en het gevoel daarbij!
Ik heb mijn slachtoffers zo gevonden hoor, iedereen zit wel eens voor een lichte muur, en als anderen dan in gesprek zijn, kan ik mooi eens kijken of ik een aura kan ontdekken. Ik zie ze af en toe, maar je moet dan wel "afwezig" zijn, in jezelf gekeerd. Zo spontaan als jouw S is het mij nog nooit overkomen volgens mij. Misschien na oefening ... hihihi ... oefening baart kunst, ja toch?
Liefs,
Marjan