Het is overigens niet dat ik niet je foto wil lezen hoor, maar ik weet dat ik niet je foto moet lezen omdat alles wat ik tegen je zeg op een weegschaal gelegd gaat worden. Je zit op dit moment in een bepaalde mind-set die ervoor zorgt dat ik niet alles kan zeggen wat ik zie, zonder dat daar door jou en ook andere mensen meteen een oordeel over wordt gevormd.
Er gaan dan woorden in mijn mond gelegd worden, die ik niet zeg of denk. Ik heb geen zin om op dit moment daarover in discussie te moeten gaan want het proces waar je op dit moment inzit heeft namelijk gewoon nog wat tijd nodig.
Het is mijn gevoel dat me nu zegt dat zodra ik hier een lezing neerzet, ik me mijn lezing moet gaan zitten verdedigen, en dat er een welles nietes spelletje ontstaat waarin we tegenover elkaar gaan staan. Ik weet ook dat dat niet de bedoeling is, en dat we elkaar nog hard nodig hebben. De verdeeldheid die er door ego's aan het ontstaan is, kun je maar beter bij de kern oplossen, en die kern dat ben jezelf.
Omdat ik weet dat er verdeeldheid kan ontstaan als ik mijn gevoel uit, kies ik er nu bewust voor om hier geen aandacht aan te geven, maar enkel te noemen in de hoop dat we hier samen iets aan kunnen doen. Vanuit het grote plaatje is het namelijk niet de bedoeling dat er verdeeldheid ontstaat.