Tamara hoi
Je schrijft; “Wat ben je toch een schatje Maus!
Maar ik wil ook even zeggen dat alle pijn die je meemaakt, niet altijd negatief hoeft te werken.
Je wordt er denk ik wel anders door, maar ik vind dat niet negatief.
Je maakt een ander levensdoel en planning, je bestemming wordt anders....
Voor anderen is dat misschien nadelig, maar voor je jezelf niet. Je groeit erin.”
Ik vind mij terug in jouw tekst, maar ga nog een stapje verder.
De pijn die je hebt meegemaakt is " als je het wilt en dus kunt zien " tevens een geweldige voedingsbodem voor een veel diepere levens beleving maar ook een basis voor een veel grotere levenswijsheid.
Onze weerstand tegen wat zich ooit in ons leven afspeelde, maakt dat wij het moeilijk hebben en in een slachtofferrol terecht komen. Vanuit deze positie is er bijna geen positief handelen meer mogelijk en lijden wij. In de maatschappij van vandaag begint dit inzicht gelukkig te veranderen. Maar vanuit het oude beeld, wordt geluk gekoppeld aan een vlekkeloos bestaan en dit is de grootste onzin die er bestaat.
Mooie mensen met een gekwetst verleden gaan soms jaren gebukt onder schaamte en verdriet en kunnen op deze manier nooit vanuit hun eigen kern gaan leven. Hele stukken uit een pijn lijk ver-leden worden door het ego verdrongen waardoor velen met een misbruik verleden zich de eerste jaren van hun be-staan niet eens meer kunnen her-inneren. Ook door schaamte wordt er veel af-gedekt en wordt er nog meer geleden. Juist het openbreken van het verleden maakt dat wij de weg ingaan naar heling en heelwording. Het zal ons enorme kennis en inzichten opleveren waar wij zelf veel mee kunnen naar onze medemensen toe; wij zijn de ervarings deskundigen!!!!!!!
Het lijden van mensen met een pijnlijk ver-leden wordt nog groter als wij denken dat wij een van de weinigen zijn die een gekwetst ver-leden hebben. Het lijden wordt ook groter als wij zelf gaan denken dat wij door onze pijn uit het ver-leden niet goed genoeg zouden zijn en dit laatste is iets dat heel erg veel voorkomt. Tallozen wijten het verdriet van vroeger aan zichzelf (tot incest toe).
Daarom ben ik blij dat mensen als hier b.v. Charlie, de hele boel open gooit en gewoon stukken van haar levensverhaal vertellen. Dat getuigd van kracht en zelfgeloof.
Uiteindelijk zullen wij via de spirituele weg, innerlijke vrijheid bereiken. Misschien een heel avontuurlijk pad (met nog wat bergen en dalen), maar het is er wel een die ons vele malen sterker maakt dan al die mensen die zo nodig de weg van deze materiele maatschappij blijven volgen en in die (voelbare) leegte voort leven. En dat terwijl zij altijd zullen zeggen van; “ik mis iets”.
Ieder weldenkend en welvoelend mens weet dat deze maatschappij met al haar misstanden op een dag als een kaartenhuis in zal storten en dan zijn wij " mensen met de levenservaring " juist die mensen die hen de hand zullen kunnen en moeten reiken!!!!!!!..
Zo; ga je weg naar je nog altijd ongeschonden kind want of je me geloofd of niet " het zit nog steeds diep in ons, wat ons ook is overkomen, we hoeven het alleen maar weer te ont-dekken. Lees letterlijk het deksel van de zelfbescherming er afhalen en ons innerlijk kind de hand reiken. Geluk, innerlijke stilte, wijsheid en liefde zullen weer ons deel worden!!!!!!
Een medemens