Wat jij hier beschrijft is de 4e ruimtelijke dimensie:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Vierde_dimensie
De vierde dimensie is een extra onafhankelijke verplaatsingsrichting in de ruimte.
Tijd is te interpreteren als een vierde dimensie (zie ruimte-tijd); een andere mogelijkheid is het opvatten van de vierde dimensie als een extra ruimtelijke dimensie, die voor driedimensionale wezens, zoals de mens, niet waarneembaar is. Er wordt daarom wel gezegd dat het derhalve wetenschappelijk niet mogelijk is om aan te tonen dat een vierde ruimtelijke dimensie al dan niet zou kunnen bestaan.
Een plaatje van deze 4e dimensie:
In een boek uit 1969 beschrijft D. Burger dat deze vierde ruimtelijke dimensie wel degelijk bestaat. Het zou een gevolg zijn van het feit dat de ruimte waarin de mensheid leeft, niet euclidisch is. De vierde dimensie is gerelateerd aan de gekromde ruimte en het uitdijend heelal. Om begrip te kweken voor deze vierde dimensie die door de mensheid niet aangetoond kan worden, maar slechts kan worden beredeneerd, haalt Burger onder meer de roman "Flatland, a romance of many dimensions, by a Square" aan, een boekje uit 1884 van de schrijver Edwin A. Abbott. In dit boekje wordt in verhaalvorm een wereld (Platland) beschreven dat slechts twee dimensies kent, en waarin een driedimensionaal figuur uit Ruimteland op bezoek komt. Het figuur uit ruimteland kan door de platlanders niet in zijn driedimensionele gedaante gezien worden, maar slechts worden beredeneerd.
De film Dimensions behandelt ook de vierde dimensie met onder andere het projecteren van vierdimensionale objecten naar drie dimensies evenals het bovenstaande verhaal over het ervaren van de derde dimensie door tweedimensionale wezens.