Sorry is niet nodig Maris!
Datgene dat jij of ik als positief ervaart, zou je kunnen scharen onder het licht, en ja, dat is dan heel invididueel afhankelijk. En volgens mij is dit afhankelijk van persoonlijke ervaringen, waarneming, karakter en eigenschappen.
Stel je voor: jij en ik hebben dezelfde oma. We staan aan haar sterfbed en nemen afscheid. We hebben allebei verschillende ervaringen in het contact met deze oma: jij heb altijd goed kunnen praten met haar, kent haar zorgen en verdriet, en weet, dat haar heengaan een verlossing zal zijn. Ook sprak je met haar over het hiernamaals. Ik daarentegen ken haar alleen als suikeroma, die vooral heel lief was en me altijd troostte als ik het moeilijk had. Ik zal haar missen.
Haar heengaan zal voor jou misschien betekenen dat je je bewust bent van haar bevrijding, en dat je blij bent voor haar. Het moment, de begrafenis en de herinnering betekent voor jou alleen maar Licht: met een brede lach kun je aan haar denken en het geeft je nog steeds, ook na haar sterven, enorm veel geluk en positiviteit. Ik, aan de andere kant, hul me in verdriet, en ben me niet bewust van het mooie van alles: mijn deel zal dus duisternis zijn.
Misschien geen goed voorbeeld, maar het is dus grotendeels afhankelijk van wat ik al noemde: persoonlijke ervaringen, waarneming, karakter en eigenschappen.
Maar ja, dit is mijn mening hoe ik het zie.