Toen mijn schoonmoeder vertelde dat wij genetisch met elkaar verbonden zijn, nam zij de hand van mijn vrouw en die van mij in haar handen. En op dat moment kreeg ik een warm en gelukzalig gevoel van binnen, kreeg er gewoon kippevel van.
Zoveel liefde was er op dat moment om ons heen.
Wij hebben haar jammer genoeg niet meer kunnen vragen wat zij hier mee bedoelde en hoe ze hierop kwam, want zij heeft nog nooit over zulke dingen gesproken.Zij had op dat moment even een helder moment, want ze kreeg veel morfine toe gediend tegen de pijn. Op het moment dat zij dit zij had ze contact met overleden familieleden,dat konden we opmaaken uit de namen die wij hoorden, we konden alleen niet verstaan wat ze zij.
Ik kan me er ook in vinden wat Bart schrijft. Verweven,in de zin van "zoals het hoort te zijn."
Dank je wel Maryssa, het was zeer zeker verwarrend voor ons. Maar een DNA test hoeft voor ons niet.
Zij heeft 18 jaar bij ons gewoond en hebben haar hier thuis de laatste 14 weken zelf verzorgd 24 uur per dag (zij wilde graag thuis sterven), de laatste 2 weken waren ontzettend zwaar voor ons. Wij hebben toen ook om hulp gevraagd, en gekregen. Wij hebben deze tijd, met heel veel liefde en plezier voor onze moeder en schoonmoeder gedaan.
We weten ook dat we elkaar weer een keer zullen zien.
Veel liefde en groeten voor iedereen,
Ger.