Schuldig?

yasmine

Vraag je dat niet af, Yasmine.

Ze had niet in de gevangenis gehoeven. Maar schuldig of niet,
Wij zijn niet diegene die de rekening maken voor een ander.


Heel veel liefs
en een fijn weekend

Bellefleur

Die vrouw nam haar verantwoordelijkheid t.o.v. haar kind, maar er zijn nu eenmaal wetten en die zijn in elk land anders. Als je ze breekt dan krijg je meestal straf en dat is aan de rechters om dat te bepalen. Maar schuldig, nee. Eigenlijk is iedereen een slachtoffer van omstandigheden, vind ik. Iemand of jezelf de schuld geven is te gemakkelijk.

Ik zou het echte verhaal moeten weten, ik zou willen weten of de vrouw dit met haar kind heeft besproken en of haar kindje er zelf om heeft gevraagd als is dat nog zo klein.
Ik zou willen weten of zij voldoende medische kennis heeft om dit ook te doen en op een menselijke manier.

Op somme punten zijn wij wel degenen die een ander de rekening presenteren, zo is deze maatschappij nu eenmaal. Als je een misdaad begaat wordt je bestraft, simpel. Dat zijn de wetten of je dat nu leuk vind of niet.

Je kunt hier op aarde niet de wetten van het universum leven, ik bedoel afwachten tot ze later boven hun lesje voorgeschoteld krijgen. Laat de seriemoordenaars en andere boeven maar lopen, ze krijgen hun lesje boven toch wel..ja duh, dacht het niet.

Ik krijg steeds meer het gevoel dat sommige mensen hier wel heeeel erg zweven. Voorlopig zitten we echt nog aan deze aardbol vast en zullen we daar echt mee moeten leren leven

Als je je kind zo ziet lijden, dan getuigt het toch ook van moederliefde om haar kind zo los te laten, ook al levert dat haarzelf veel verdriet op. Er is toch ook nog zoiets als mededogen! Als deze vrouw zo gestraft wordt, kunnen ze een deel van de Afrikaanse vrouwen ook oppakken! Als er niet genoeg voedsel is in sommige landen, en de baby wordt geboren terwijl de moeder in hurkzit bevalt, laten sommige moeders het hoofdje dat eruit is, knakken door even te gaan zitten(sorry voor het gruwelverhaal), ze breken dan het nekje van de baby, want er is niet genoeg voedsel voor iedereen! Dit was laatst op tv, en een afrikaanse vrouw vertelde dit zelf, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is...

Het houdt mij de laatste tijd erg bezig: het rijke westen zet alles op alles om iedereen maar zo lang mogelijk in leven te houden, terwijl er ook nog zoiets is als humaan handelen: hoe ver wil je gaan, terwijl er aan de andere kant bosjes kinderen sterven van de honger. Raar hoor.

Mijn antwoord was gebaseerd op de vraag vanuit de situatie die er is geschetst!
Yasmine zag een film. En vroeg zich af of iemand schuldig is of niet.
Schuldig zijn is voor mij een "oordeel" waarover ik géén uitspraak doe, maar overlaat aan het Cosmische.
ik kijk met bepaalde ogen, anders soms dan andere mensen, en dat is heel goed.
Ik heb niet voor rechten gestudeerd, en ben hier om een bepaald doel vanuit het Spirituele, niet vanuit het aardse.
Ik heb steeds contakt met de bron, en hoef mezelf in wie ik ben zoals ik ben niet weg te steken,
omdat er mensen zijn die het gevoel krijgen dat vanuit dat zicht te handelen, zweverig zou zijn.
Wilde ik eens even gezegd hebben. Naar aanleiding van het steeds terugkomende gevoel dat anderen hebben. Maar laat het hier ook bij.

liefs,
Bellefleur

Ja Helma, het woord mededogen..heeft mij echt geraakt.
Bedankt voor jouw mooie bericht. Het verhaal klinkt misschien afschuwelijk maar dat is wat er gebeurd is in deze wereld.
Wij leven hier en hebben geen idee van wat er aan de andere kant van dezelfde wereld gebeurt. Soms wel via het journaal en toch krijgen wij niet het hele verhaal te horen. Het nieuws is vaak gefilterd en vervormd. Een vriend van mij is journalist. Soms baalt hij zelf van zijn vak. Willen wij het echte verhaal horen dan moeten wij zelf in de situatie zijn en de situatie zelf ervaren. En dan nog, kunnen wij de situatie slechts beoordelen vanuit onze eigen normen en waarden. Maar één ding weet ik zeker. Het hart van de mens spreekt maar één taal en kent slechts één cultuur. En dat is liefde.
Of het zelfliefde of naastenliefde is, maakt het in principe niet uit.
Maar vaak luisteren mensen naar hun hoofd. En daardoor hebben wij veel psychische problemen hier in het Westen.
Ik vraag me af in hoeverre wij alleen voor onszelf leven. Hebben wij dan nog een heel klein beetje ruimte voor anderen? Mededogen komt (mijns inziens) alleen tot uiting wanneer wij in ons hart de liefde voelen voor onze medemensen. Zonder naastenliefde leven wij slechts voor onszelf. Iemand zei ooit tegen mij “anderen moeten ook leren voor zichzelf zorgen. Ik zorg voor mezelf en als anderen dat ook doen dan zijn wij allemaal van de ellende af”. Op de één of andere manier mag ik die persoon niet. Zij heeft wel gelijk, denk ik en toch voel het bij mij niet zo lekker.

Mijn opmerking heeft niets met die film te maken maar meer als een reactie op het bericht van Helma.

hmm dubbele gevoelens.

Ik denk dat als je een vader of moeder bent van een kind dat zo ernstig ziek is, dat je niet kan aan zien dat het kind zo moet lijden. Maar aan de andere kant waarschijnlijk is het zijn tijd niet of misschien ook weer wel anders is het nooit gebeurd.

Lieve Bellefleur, ik begrijp dat ik je hiermee heb gekwetst en dat is absoluut niet mijn bedoeling.
Maar de vraag ging om een situatie hier op aarde, dan voelt het voor mij raar als je met de kosmische wetten komt. Immers als deze mevrouw inderdaad veroordeelt zou worden worden deze wetten niet toegepast.
Vandaar dat ik het antwoord wat je gaf zweverig noem, ik snap je wel, ik geloof precies hetzelfde als jij, dat mensen uiteindelijk hierboven hun lesje wel voorgeschoteld krijgen.
Veel van de antwoorden die jij geeft hebben betrekking op hierboven en dat is mooi, maar ik heb soms het gevoel dat jij meer boven als beneden bent. Ik oordeel en veroordeel niet (hoop ik) schrijf enkel mijn gevoel neer.
Het spijt me oprecht als ik je heb gekwetst, ik zal beter letten op wat ik schrijf.

xx Karin

het is ok, lieve schat,je hebt me niet gekwetst, het was in een moment geschreven.
Ik had een gevoel van "daar gaan we weer.." en dat is echt iets van mezelf.
Ik gaf het even de ruimte en daarna was het weg.


eigenlijk zaten we allebij een persoonlijk gevoel

Ik kan niet anders zijn dan diegene die ik ben.
ik spreek altijd zo, al 48 jaar. Op welk gebied en terein ik ook ben.
Voor mij is dit geen zweverigheid, totaal niet, integendeel.
Ik sta met beide benen op de grond én met mijn hoofd in de Bron, en mijn centrum in de juiste flow.

veel liefs,
bellefleur

Jup..
Effe off topic..
Mensen zijn niet geboren om zo lang te leven..
De medische technologie is een raar iets...


Bron Wiki:
In 1804 woonden er één miljard mensen op de wereld.
In 1927 waren dat twee miljard.
Eind jaren '50 groeide de wereldbevolking tot drie miljard personen.
Op 11 juli 1987 de vijfmiljardste wereldburger.
Op 19 juli 1999 werd volgens de Verenigde Naties de zesmiljardste mens geboren.

De wereldbevolking is tussen 1950 en 2000 met iets meer dan 143 procent toegenomen; van 2,515 naar ca. 6,121 miljard mensen in totaal

In 2050 zullen we de de 12 miljard benaderen.
De VN gaat echter uit van een toename tot 9 miljard mensen..

----------------------------------

Weer terug on topic..
We leven in een rare wereld, waarin men elkaar probeert te beheersen.. te heersen..

---------------------------------

Liefsssssssss