ik ben teleurgesteld in mijn leven, vooral mijn liefdesleven..
ik heb me laten omhelzen door de vleugels van de liefde maar ik zag niet dat er messen tussen de veren verstopt zaten,
ik ben teleurgesteld in mijn huwelijk, teleurgesteld in het feit dat uiteindelijk iedereenm toch voor zichzelf kiest, ik ben teleurgesteld in het feit dat ik niet meer durf te dromen en durf te vertrouwen..
ik heb 1 lichtje in mijn leven en dat is mijn kind, het ironische is, hoewel ik tegen hem nog het meest tekeer ga (ik heb een peuterpuber) is hij de enige die mij nooit heeft gekwetst...
ik ben teleurgesteld in de reinheid van de band die ik hoor te hebben met mijn ouders, ik ben ook boos op iedereed die zonder reden mijn hart zo hebben toegetakeld, ik heb fouten gemaakt en ben verre van perfect maar dit heb ik niet verdient
ik ben angstig voor morgen, en boos over vandaag, teleurgesteld over gister