Ik heb geleerd, dat je op een gegeven moment op een soort van ' kookpunt' komt..
het gevoel wordt niet erger, niet sterker, want het heeft zijn allerhoogste piek bereikt...
Dan ebt het gevoel van 'moeten opruimen' langzaam weg..
Het gevoel wordt namelijk nooit sterker dan de bereikte piek..
Nou en door daardoorheen te gaan, kom je van een dwangstoornis af
(ik heb dat altijd gehad met gordijnen, die MOETEN recht hangen (nou ja) en zo heb ik me dat zelf afgeleerd.. door over die piek heen te gaan..