wie ben ik nou eigenlijk?

in het leven heb je altijd mensen nodig die leiden maar ook mensen die volgen, dus dat je meevloeit met de stroom daar moet je zeker niet mee inzitten, op een bepaald moment doet iedereen dit echter, volgens mijn durf je jezelf dan niet volledig tonen aan jezelf of/en aan anderen, snap je, omdat je misschien bang bent voor ontgoocheling, ingaan tegen de stroom is zeker niet verkeerd hoor ookal kom je in conflict, door conflicten bereik je immers inzicht en leer je je mening te vormen en te staven, misschien heb je in het verleden te braafjes gereageerd of helemaal niet of durfde je niet voor jezelf opkomen en steeds mee gegaan met de rest, waardoor je dit nu nog steeds niet durft, ofwel denk jij het jouwe over bepaalde zaken en laat je ze doen voor wat het is, tegen de stroom ingaan moet je niet zien als een verplichting als je niet akkoord bent, enkel jij verplicht jezelf dingen en hebt het recht dit te doen, ik zou het dan ook meer op het emotionelere vlak gaan zoeken moest ik jou zijn, waarom veracht je jezelf wanneer je meeloopt met de rest? dat je geen mening hebt fatna is slechts een illusie denk ik dan , die heeft iedereen, en die eigen IK die heb je al en als je wilt ontdekken wie jij bent, let erop als je bijvoorbeeld converstaies aangaat met iemand of met meerdere personen dat je steeds je ware gevoelens in dit gesprek naar boven laat komen en probeert zo min mogelijk op te kroppen, spreek met je hart, het is vooral belangrijk dat je toont aan de mensne wta je voelt, door middle van te voelen zul je weten wie je werkelijk bent, en zal de leegte verdwijnen, laat je gevoelens toe, ik heb toch een zeer sterk vermoeden dat er ergens een angst verborgen zit in je

het zou nieuw voor je zijn, de meeste mensne zien iets nieuws als iets beangstigend, het zou nieuw zijn in die zin, dat je eens zou proberen je mening te staven, maar begin niet al te groot, ik zou niet direct beginnen met in te gaan tegen een hele groep, bouw dit langzamerhand op, door misschien af en toe de vraag aan jezelf te stellen van hoe voel ik me hierbij? en waarom? en weet je de oorzaak niet accepteer deze gevoelens dan, wees mild voor jezelf, ikzelf weet ook noit op alles wat ik voel een oorzaak te plakken, maar hou hier dan niet aan vast, veracht jezelf niet omdat je boos bent terwijl je er hoogstwaarschijnlijk "geen reden" voor zou hebben, laat de gevoelens die vastzitten los

Ik heb altijd al een rijke innerlijke beleving gehad, echter wat ik voel, denk, droom kan ik moeilijk naar buiten brengen.
-> er zit veel in maar er geraakt weinig uit

kijk je dikwijls naar je innerlijke dan?
probeer eens te mediteren en zo wat te leren over wat er zich afspeelt in je hoofd.

of probeer eens een steen (mineraal/edelsteen). ik heb daar al heel veel aan gehad en heb daar nog heel veel aan.
er zijn er bij die je innerlijke rustiger kunnen maken , die jou laten zien wat er verkeerd loopt, voor alles is er wel een steen.

zoek er eens over op internet er is hopen informatie te vinden.
Wat wel het belangrijkste is kies een steen die jou aanstaat, die goed aanvoeld.

Hoi Fatna,

Misschien dat de volgende link je wat meer duidelijkheid geeft.
http://www.merudi.net/cgi-bin/cl/index.pl?page=/nl/engelmens/7_6_lijken%20iets%20te%20missen.htm

Ik weet precies hoe het voelt zonder een eigen "ik". Je zoekt naar iets dat er niet is. Dit kunnen andere mensen je ook niet brengen en is erg lastig om mee om te gaan.

Iets dat er niet is, valt ook niet te begrijpen.

nims nah dit slaat de spijker op de kop

ik dacht echt dat ik de enige was die zich zo voelt want iedereen om me heen schijnt het tegenovergestelde te zijn

ilse in jou tekst zit ook wel wat alleen zie ik mezelf niet als onderdanig en braaf typje , het is niet zo dat ik alles overneem en aanneem van anderen maar ik kan met iedereen meegaan met de stroom, ik heb het idee dat veel van mijn kennissen denken dat ik ze precies begrijp, ze denken volgens mij dat ik het met ze eens ben op veel wat ze zeggen....

dat is enerzijds wel zo want op het moment dat ik praat met iemand kan ik me goed indenken waarom die persoon een bepaalde mening heeft en dan ben ik het vaak eens OP DAT MOMENT

de volgende dag komt iemand anders met een andere mening en dan kan ik me daar ook weer in vinden.....en dat is verwarrend voor mij want het lijkt of ik geen eigen mening kan hebben en steeds de gevoelens en gedachten van de ander deel op dat moment..

ik kan het niet zo goed uitleggen ilse

Probeer het eens met een labradoriet, hierdoor kun je beter bij jezelf blijven en word je niet door de energie van de ander meegesleurd.
Ik herken wat je schrijft en heb daardoor gedacht dat ik mezelf ook niet kende.
Niets is minder waar, jij kunt je waarschijnlijk enorm goed invoelen in de ander en omdat je die dan zo goed begrijpt lijkt het of je mening anders is maar dat is in feite niet zo. Jij begrijpt juist dat ieder ander een bepaald iets anders beleefd.
Zo zal jij wellicht een dader en slachtoffer van een delict beiden goed kunnen begrijpen.
Situaties kunnen op meerdere manieren belicht worden, jij verstaat de kunst om dat te doen terwijl veel mensen juist blijven hangen in hun principes, regeltjes, wetjes.
Zo zie ik het tenminste, ik hoop dat je er iets mee kan, zoniet gooi je het lekker naast je neer.

Hey Nims, dit is zo algemeen al die beschrijvingen van een engelmens, dat zou zo een karakterbeschrijving van mij kunnen zijn!!
Trouwens héél veel van die omschrijvingen (nu ik het zo lees) zou van toepassing kunnen zijn.. De reden waarom ze hier zijn, het helpen, het luisteren, het alleen zijn, het geen vat op kunnen krijgen, het uitdiepen, de feilloze mensenkennis, informatie willen delen die in het hoofd zitten, grote energiebeschikking, het opruimen van entiteiten enzovoorts enzovoorts..

Kep alleen wel een ziel en ik zal nooit een engelmens worden ahaha..

Fatna, dat zogenaamde 'meewaaien' met de wind (zo noemen anderen het, want het lijkt behoorlijk incongruent toch?) ..
Is het niet zo dat jij alle aspecten van het leven kent, waardoor je ook letterlijk meekijkt, meevoelt met het verhaal dat men jou vertelt?

Laat ik het eens goed uitleggen:
Iemand vertelt jou dat het maar een gedoe is en erg vervelend dat er een wereldleider is gekozen!!
Deze persoon komt met een paar argumenten waar jij je in kunt vinden..
Ja, het is inderdaad raar dat men die wereldleider kiest als je het zo bekijkt!!

Dan kom je de volgende dag bij een andere vriend, die is juist hartstikke blij met deze wereldleider..!!
Hij komt met zeer goede argumenten waar jij je OOK in kunt vinden, je mening verschuift voorzichtig, van gisteren naar vandaag. Hoe je jezelf NU voelt.
Ook in déze argumenten kun je jezelf vinden, dus nu ben je aan het twijfelen gebracht.

WAT was JOUW mening nou ook weer toen die wereldleider werd aangesteld.
Dan ga je weer terug en je merkt dat alle argumenten die op tafel gegooid zijn door jouw vrienden, ook jouw argumenten waren. je hebt het 'van binnen' al eerder laten passeren.

Klopt dit zo'n beetje?
Ik heb dat namelijk ook vaak..

Gewoon een beetje incongruent, met een nog mindere eigen mening, vaststaande meningen zijn er bij jou niet, je beziet het van alle kanten.
Zo kun je de ene dag chocolade erg lekker vinden, terwijl je tegen vrienden zegt dat je eigenlijk nooit chocolade lust!!
Ja, wat is dat nou weer voor onduidelijk iets!!

Zie jezelf maar als veelzijdig mens, die vele aspecten kent..
Want de ene dag chocolade lusten en de andere dag geen chocolademens zijn, is gewoon een kwestie van niet halstarrig vast te houden aan iets dat je was. Maar dat je veranderlijk wezen bent, dat jouw smaakpapillen veranderen, dat je smaak onderhevig is aan verandering..
Ook nare trekjes die je eerder had, kunnen van de ene op de andere dag verdwijnen hoor!!
Soms heeft dat wat inzicht nodig.. maar een mens is geen 80 jaar hetzelfde


Liefs van Heidel..

En ik weet niet hoeveel jaar je bent (was dat niet 28?)

Dat wordt wel minder hoor, naarmate jezelf leert kennen en meer en meer dieper in jezelf gaat...

Ik was jouw leeftijd toen ik in de groei was
Nu ben ik veertig.. en ben wel wat standvastiger geworden hoor .. meer geaard..


Bovendien heb ik er geen last van, anderen wel ehehehe..

http://www.thebecompany.nl/
een tip meer niet
en ik heb ook een ziel

Mag het er niet zijn dan?
Moet er een reden zijn dan?
Vind je het belangrijk dit aan anderen uit te leggen?
Wil je je eigen gevoel kunnen verklaren?
Wat is het NUT van de reden van je gevoel te onderzoeken?
Enzovoorts..

snja, die ziel hebben of die ziel niet hebben, volgens mij heb je gwn al heel wat ervaringen gehad als engelmens, waardoor je je goed voelt bij ieders mening omdat je weet of ergens aanvoelt hoe het is om in zo'n situatie te staan, meegaan met de stroom komt dan neer op de ander aanvoelen en begrip opbrengen voor de situatie waar de ander inzit, en dus akkoord gaan op dat moment met deze persoon, dna moet je je wle zeer goed kunnen inleven in iemand anders situatie fatna

En daarom heb je ook geen bol bij je hart toch .

Waarom hecht je zoveel waarde aan je Ik en je identiteit als dat nou net datgene is, wat je zou moeten loslaten.

Fatna, het heeft geen zin om jezelf een identiteit aan te meten, zoals waarschijnlijk een boel mensen van je omgeving zouden willen, want dat gaat gewoon niet werken. Er is niets waarmee jij jezelf kan gaan voelen omdat alles vreemd zal aanvoelen.

Misschien moet je alle teksten over de engelmens maar eens lezen:
http://www.merudi.net/cgi-bin/cl/index.pl?page=/nl/engelmens/1_inleiding.htm
of alles in 1 pdf:
http://www.merudi.net/nl/engelmens/engelmens_nl.pdf

Huh??
Er staan toch (karakter)beschrijvingen bij die met het Ik of zelfs (super)ego hebben te maken, voor de (h)erkenning?
Zodat anderen zich kunnen refereren aan het engelenmens zijn?
Of vergis ik me nu?

Dat PDF-je is wel makkelijk.. (effe weer terug on topic)
Ik zal er eens op klikken op de vroege zondagochtend

ik heb geen behoefte om mezelf uit te leggen aan anderen als er iets met me is, maar het is wel wazig dat mensen belangstelling hebben en me graag me hart willen laten luchten en het lukt me dan niet??

snap je, het gaat niet om het moeten het gaat erom dat als het puntje bij paaltje komt ik niets weet over mijn eigen gevoelens

dat klinkt allemaal heel logisch als je niet zo'n sul als ik ben, die er nog werkelijk geen kaas van heeft gegeten
in deze wereld waar ik elke dag in leef is dat nou eenmaal zo, mensen hebben een identiteit en een mening en kennen zichzelf als ik dan dat niet heb, voel ik me raar

maar goed ik heb nog een lange leer weg te gaan vermoed ik

nims ik zal er eens even voor gaan zitten als mijn zoontje op bed ligt, is nogal een lap tekst..

tnx

Nee, nu ben ik het even kwijt..
Dus laat ik het los

ik bedoel als het aan mij ligt voel ik geen behoefte om te vertellen over wat er is, maar mijn moeder bijv ziet als er iets is met me en die wil dan graag praten met me, dat zijn momenten dat ik het niet uit kan leggen

maar laat het maar lekker los hoor op deze mooie zondag, dalijk sleur ik je nog mee in mijn verwarring

Fatna, ik denk dat ik begrijp wat je bedoeld. Het is niet zozeer dat je het anderen zou willen vertellen maar dat je het zelf snapt waar het vandaan komt en dat je zelf weet wie je bent. Het is je gevoel dat je om wilt zetten naar woorden en dat lukt niet omdat er voor dat gevoel geen woorden zijn. En onbewust weet je dat hoe jij het voelt niet klopt met dat wat anderen zeggen dus kun je het niet op die manier verwoorden.
Heb jij nou ook dat je het liefst zou willen dat je het anderen niet uit zou hoeven leggen maar dat ze het ook gewoon aanvoelen hoe jij op dat moment bent?
Je bent ws ook geen rechtlijnige denker en dat maakt het voor anderen ook al niet te begrijpen en voor jezelf ook niet omdat je in je leven hebt moeten leren om rechtlijnig te denken. Maar omdat dit niet jou natuur is heb je het jezelf niet eigen kunnen maken maar je gebruikt nog wel die mal om jezelf in te passen. En dat past dus niet. Dus gooi weg alles wat je dacht hoe het zou moeten en maak je eigen mal.