Lieve Bellefleur, Bedankt voor je reactie.. dat doet me goed.
Ik probeer het ook los te laten en zeg dingen als: Het is over, je bent veilig, hij is weg. (tegen mijzelf)
Maar de gedachten en vragen blijven komen.
Vechten laat zien dat hij me niet kwijt wil. (vandaar)
Ik hem gewoon veel met hem gepraat enzo omdat ik tot zin kern wilde komen.
In een ver verleden, vochten mannen voor vrouwen.
Misschien was dat in die tijd, voor ons vrouwen een hele eer.
De ridder die vocht om de hand van de vrouw die hij liefheeft.
ik weet dat je met het woord vechten niet letterlijk vechten bedoelt.
toch gaat het ergens over de strijd die je graag had gezien, die hij zou voeren, om totaal voor jou te kiezen.
Je zag dat daarvoor een enorme muur bij hem eerst wegmoest.
Maar voor dat sloopwerk, kiest hij niet.
je zou kunnen zeggen dat dit jammer is. Maar is dat eigenlijk wel zo..?
Is het niet zalig om bij iemand te zijn, waar geen sloopwerk nodig is, en die spontaan zonder al te veel moeite het van de daken schreeuwt dat ie van je houdt? En die zijn kern duidelijk laat zien.
Lieve Precieus,
ga voor jezelf na, waarom je verliefd/hield van iemand die zijn kern niet kon laten zien. Daarin zou je jezelf kunnen bijsturen.
Ik leef met je mee, en wens je een pracht van een partner in de toekomst
Bellefleur