Principes remmen de innerlijke groei?

Kun je / wil je mij misschien uitleggen wat je dan wel / niet met innerlijke groei bedoelde, rondom die principes..

Voor jezelf opkomen op het werk, omdat je anders jezelf overvraagt, heeft niets met principes te maken... Dit is zelfbehoud, wat elk mens met elk gezond verstand zou kunnen leren / moeten doen..

Dat is wat anders dan anderen JOUW pricipes OP te leggen, en er een regel van te maken?!!

Jammer genoeg wordt deze discussie nu een beetje uit het verband gerukt dan aanvankelijk bedoeld...

In het bovenstaande heb ik "je" veralgemeniseerd waarin ik het meer over de mensen in het algemeen heb en het groei proces hierin. Veel mensen moeten nog de weg naar zichzelf afwandelen. Pas als ze zichzelf helemaal gevonden hebben, kunnen ze zichzelf pas loslaten.

Op het moment dat je jezelf hebt losgelaten (en dus je ziel hebt laten gaan), zijn er geen eigen principes meer en is er geen eigen ik meer. Dat is dus het 2e stukje waar ik het over heb. Het is afhankelijk van waar je in je transforamtieproces zit, welke regel op jou van toepassing is.

Okay, Thanks..
Het was gisteren eigenlijk al voldoende over principes..

Want ik heb ze echt niet..
Tuurlijk sta ik ergens voor..
Tuurlijk draag ik iets uit..
Tuurlijk moet ik heel goed voor mijzelf zorgen met vier loslopende kwijlende huisdieren, agressietrainer te zijn en perdagogisch hulpverlener, met twee pubers en een fokking groot huis.. maar niet uit PRINCIPE..


Héél vaak hoor ik mensen zeggen:
Ik WIL mijn geld terug, niet omdat ik een geldwolf ben... maar uit PRINCIPE...

Ik ga NIET meer werken, niet omdat ik het niet kan ... nee omdat ik PRINCIPES heb..

Mensen liever NIET een privélezing.. niet omdat ik ze dat niet GUN, maar vanuit PRINCIPIELE overwegingen!!

De buurman sprak me gisteren aan over de heg, hij vond dat ie geknipt moest worden.. maar ik laat me niks vertellen.. het is prima met die vent.. hij zoekt het maar uit.. ik heb OOK mijn principes (HUH... snappen jullie het woordje principes nu ook niet?!!)


WAT zijn dan die principes waar ik het over heb?
En zo zijn er legio voorbeelden te noemen...;Bovenstaande voorbeelden..
Ik vind zelf dat als je een uitgesproken mening ergens over hebt.. dat die uitgedragen mag worden..
Ik vind het niet prettig dat de buurman mij commandeert, dat doet me aan iets ouds denken.. ik voel dan dat ik eigenwijs word en niet aan zijn vraag wil voldoen.. waarom wil ik niet aan zijn vraag voldoen? Omdat ik het onprettig vind als mensen mij commanderen.. ik wil niet gecommandeerd worden.. en al helemaal niet door de buurman.. DUS blijf ik lekker recalcitrant, die heg groeit desnoods twee meter over de schutting heen, het zal mij een wordt wezen.. hij zoekt het maar uit..

Hup, principe.. ruzie, stagnering..

------------------------------

Je kunt het ook van de andere kant belichten..
Buurman, waarom heb je last van die heg?
Omdat het zonnetje nu eerder stopt met schijnen in mijn mooie terrasje..
Oh wat vervelend buurman, we maken een afspraak dat die heg binnen twee weken gesnoeid is, want ik wil niet dat u last heeft dat ik geen tijd heb gehad om die heg te snoeien......

Dat onderstaande ben ik..
Waarom, daarom denk ik dat principes gewoon koppigheid is, wat mensen laat stagneren..

Dan ben ik maar één van die slappe mensen die mee deint met de rest, met de flow.. Iemand die alle kanten bekijkt, zoder daar vaststaande principele morele waarden aan te hechten, of zelfs te verkoncigen.. (ik moet wel met mijn leven en kan niet de gehele dag alles onder controle houden hoor, dan zou ik gék worden) ..

Misschien denk ik dat principes wel een vorm van koppigheid, beheersen van de omgeving is..
Misschien zie ik het verkeerd..

De tegen argumensen die ik heb gelezen van eenieder, zijn prima, soms zelfbehoudend, omdat je anders overspannen wordt..

Maar ik dat plaats ik liever onder een andere context..

Haha.. goeiemorgen Heidelroosje
het woord principe is een frans woord, en daar betekent "en principe" = in feite.
Hier in Nederland en België is het woord principe een beladen woord geworden omdat er veel emotie aan vasthangt.
"compromie" is hier voor jouw verhaal het sleutelwoord,
en dit kan door overleg vanuit begrip voor elkaars situatie's.

veel liefs,
Bellefleur

In principe, in feite..

principes... Niet af wijken van een bepaald standpunt?


Compromis is inderdaad het goede woord voor mij Bellefleur
Neer beider tevredenheid .. water bij de wijn.. desnoods thee bij de koffie..
En ik leef er héél prettig mee

Je kan ook je heggeschaar aan de buurman uitlenen..

ahaha, tuurlijk.. ehehehe..

Ik weet niet of ik compromie een betere optie vind. Bij compromiën is het weer een half/half principe en niet heel.

"In principe" hoeft niet direct te betekenen dat het om jou standpunt gaat maar dus ook om een feit. En een feit is niet persoonsgebonden maar situatie gebonden. Dus sinds wanneer is een principe dan persoonsgebonden geworden?

Van dale: U hebt gezocht op het woord: principe.
RESULTAAT
Prin-ci-pe het; o -s overtuiging die aan al iems handelen ten grondslag ligt; beginsel, grondbeginsel, -regel: in ~ op zichzelf

hm, daar word je al niet veel wijzer van

Nee niet bepaald

Een mens met principes is goed ,maar als principes u pijn doen deugen ze niet net als mensen u bewust pijn doen niet goed zijn je valt of staat niet door principes