Maar waar zit de grens tussen zelfzekerheid en principes?
Het woord ´principe´ impliceert starheid voor mij. Zelfverzekerdheid heeft dat niet. Zelfverzekerd zijn betekent ook ´in balans zijn´, ´evenwicht´.
En hoe voel jij je als mensen over jouw principes heengaan? Zorgen jouw principes juist er niet voor, dat je bij jezelf blijft? Ik vind dat helemaal niet star, maar juist een kracht van iemand.
En dat is nu precies waarom ik vroeg of we niet bezig zijn met appels en peren. Woorden hebben invulling als je ze hebt mogen ervaren. Bijvoorbeeld ´koud´. Ik kan denken dat ik weet wat koud is, maar pas als ik koude ervaren heb, gevoeld, weet ik wat ´koud´ daadwerkelijk is. Dan heb ik de juiste invulling aan het woord.
Wat mijn beleving van het woord ´principe´ is, hoeft niet de jouwe te zijn.