Het gaat er niet om of God wel of niet alles in zich heeft, het gaat erom dat hij het zelf als geheel niet kan ervaren als er geen afscheiding is.
Ja, en daar ben ik weer, maar waarom kan hij het niet ervaren? Waarom niet?
Hoe zeggen ze dat bij het boedisme geloof ik; het geluid van één hand die klapt.
Er is geen geluidservaring als je met 1 hand klapt, daar het je er twee voor nodig. God is één en heeft dus iets nodig dat wel twee is om iets te kunnen ervaren. En de mens is twee. Mannelijk en vrouwelijk, links en rechts, boven en onder, heet en koud, goed en kwaad.
Wij proberen zelf God te evenaren door te Zijn. Maar als wij Zijn dan betekend dit ook weer dat we niet meer de wereld kunnen ervaren als zijnde goed of kwaad want er blijft in de versmelting van die twee alleen maar goed over. Duisternis kan het licht niet verdrijven maar licht wel de duisternis.
Het is voor de mens ook weer moeilijk te zien dat er ondanks de ogenschijnlijk duisternis van de nacht er altijd licht is. Want als dat er niet was geweest dan hadden wij de sterren niet kunnen zien. Het is alleen zo dat doordat wij 's nachts feitelijk aan de schaduwkant van de aardbol zitten, dus in het duister, wij het licht kunnen waarnemen dat er altijd is.
