Vreemdgaan

Ik vind vreemdgaan eigenlijk niet zo erg als het een puur lichamelijk handeling is, waar verder niets achter zit of geen gevoel bij zit. Gewoon uit geiligheid en puur uit zelfbevrediging met iemand gaan kussen / seksen vind ik net zo erg als dat iemand met zichzelf zou spelen uit zelfbevrediging.

Spiritueel vreemdgaan klinkt misschien raar en misschien moet ik dan ook wel meer zeggen, met je gevoel vreemdgaan. Dat klinkt nog steeds raadselachtig, maar ik bedoel hiermee gevoelens hebben voor een ander, of verliefd zijn op een ander. Ik persoonlijk vindt dat niet heel erg als je gevoelens hebt voor iemand anders, en noem dat ook niet vreemdgaan. Maar zodra je die gevoelens gaat beantwoorden en ook sexsuele handelingen verricht met iemand waar je ook gevoel voor hebt vind ik dat wel vreemdgaan.

Toch kan ik ook wel inkomen dat het verliefd zijn op een ander spiritueel gezien al eigenlijk vreemdgaan is, want gedachten en gevoelens zijn net zo tastbaar als de materie als je het ziet vanuit het spirituele. Ik denk dat spiritueel vreemdgaan is op het moment dat je gedachten zitten bij een ander, terwijl ze eigenlijk bij je partner zouden moeten zitten. Op het moment dat zoiets gebeurd, is volgens mij de scheiding allang ingezet en is het wachten op dat het werkelijkheid wordt.

Wat denken jullie?

Ja, dat kan zeker wel zo zijn ja. Maar ik vind lichamelijk vreemdgaan ook niet kunnen hoor. Je kwetst je partner er toch mee?

Nims, over de 1e alinea: uit puur lust met een ander dan met je eigen partner zijn vind ik persoonlijk wel iets achter zitten. Het is dan net of je iets aan te vullen hebt wat je bij je eigen partner niet vindt, ik vind het dus eigenlijk niet kunnen.

Over de 2e alinea: zolang je gedachten hebt, zou ik dat denk ik oké vinden, maar als je last gaan krijgen van die gedachten en je nauwelijks nog kunt beheersen en ook je eigen partner niet onder ogen kunt komen of met hem/haar kunt zijn zonder telkens aan die ander te denken, tja, dan zit er óf iets niet goed in je eigen relatie, of je zoekt naar iets anders, puur uit lust.

Over de 3e alinea: als je gdachten al bij de ander zijn, is de voedingsbodem gelegd, ook al ben je je daar misschien niet eens bewust van. En als dan het contact er ook af en toe met de ander is, al is het maar een smsje, een babbel in de kantine of een korte wandeling. Als beide voeding geven aan het gevoel, kan er iets groeien van binnen qua gevoelens. Het wensen van de ander, dichtbij je, is volgens mij niks anders dan de chemie oproepen, en als je dat spiritueel wil noemen, dan kan dat, maar volgens mij zit er weinig spiritueels bij.

Hé Nims, ik vind een zielenkoppeling meer spirituele gemeenschap dan fysiek of in gedachten met iemand sex hebben.
Ik denk ook dat er aangaande dit onderwerp veel meer moet worden gekeken naar waar al die ideeën vandaan komen over het wel of niet acceptabel zijn van het hebben van meerdere relaties. Ik vind het nogal cultuur gebonden en ontstaan uit angst en niet uit Liefde.
Ik ben ook van mening dat hier geen eenduidig antwoord op is als het gaat om een oordeel over anderen die het wel of niet doen.
Je moet doen waar jij je prettig bij voelt en daar heeft een ander feitelijk niets mee te maken.

Ik weet niet of je dat zo zwart wit kunt stellen, want ik kan me goed voorstellen dat je met dingen die jij prettig vindt, over de grenzen van een ander heengaat. Heeft die ander er dan niets mee te maken? Of misschien moet je toch een beetje rekening houden met een ander?

Ik denk dat gedachten en fantasieën van jezelf zijn, daar kwets je in principe niemand mee. Je kan ze m.i. ook maar beter toelaten dan verdringen, dan worden ze vaak alleen maar sterker. Laat je ze toe dan lossen ze misschien juist op, of je komt er achter dat er andere behoeften achter zitten.
In een goede relatie kan je dit delen en brengt dit misschien juist bij elkaar.
Wanneer je (daadwerkelijk) vreemdgaat ben je denk ik 'vervreemd' van je partner en misschien vooral 'vervreemd' van jezelf.

Ik vind lichamelijk vreemdgaan net zo erg als "spiritueel" vreemdgaan!! Als je aan iemand anders denkt zit er al iets niet goed in je relatie!!
DAn kan je de relatie beter gelijk dumpen... vind ik dan!!

feitelijk is het wel zo netjes en minder egoistisch als je rekening met een ander houdt en niet over grenzen van die ander gaat....
maar ja wie bepaald dat? alleen jijzelf toch?

Of misschien moet je toch een beetje rekening houden met een ander?

Een beetje? Een heleboel! Anders kom je toch terecht op de grens van het ontoelaatbare m.i.

Precies! Een relatie heb je samen en dus heb je ook samen afspraken over wat wel aanvaardbaar is en wat niet, of je een open relatie hebt of niet.

De ander in dit stukje is degene die er een oordeel over velt wat jij wel en niet zou moeten doen. Dus niet degene die in relatie is met jou.
Je hoeft ook nl niet vreemd te gaan, je kunt ook als volwassenen ermee instemmen dat één of beide er een relatie met iemand anders naast heeft.

Dat vind ik wel erg makkelijk. Als jouw man besluit om met een ander een sexuele relatie aan te gaan, dan zou het opeens jouw probleem zijn omdat hij over jouw grens heengaat?

misschien moet je even uitleggen wat die ander is
is dat je huidige partner of iemand buiten relatie die er een oordeel over heeft?

maar het spirituele zegt toch ook dat je van iedereen kunt moet mag houden?
er heeft ooit iemand hier geschreven ik hou van jou.....
ik kon er niks mee......

want ik hou niet zomaar van iedereen.....

Wie zegt dat hij over mijn grens gaat?

Niet mijn partner, maar een "buitenstaander" die er een andere mening op na houd.

ik begreep het wel maar nims niet

Haha, wedden van wel, hij is alleen weer lekker aan het graven

ben benieuwd

Na het lezen van dit topic heb ik het even voor mezelf op een rijtje gezet, wie er anders overdenkt of denkt dat ik iets over het hoofd heb gezien dan hoor ik dat graag van jullie!!
Wel:
- Communiceren met je partner en andere vrienden over je fantasieën.
- Vriendschappelijke vriendschap, puur platonisch.
- Kijken en fantaseren, en samendelen, puur uit lust.
- Regels samen willen maken over de relatie, open of niet.
- Als je verliefd word en je wilt ermee verder direct vertellen.
- Als je verliefd word en het word je te veel allemaal en je moet jezelf uiten omdat je net meer weet wat je nu eigenlijk echt wilt.
- Vertellen dat je een verleiding hebt gehad. (als je dat zelf wilt natuurlijk )
- Een knuf en een paar vlinderkusjes op de wang.
- Je fouten opbiechten en de ander een keus laten maken anders leeft de ander in een illusie.
- Een jaloerse blik geven.
- Een relatie verbreken omdat de ander verteld heeft verliefd op een ander te zijn, tja je kan jezelf gepasseerd voelen maar anderen zullen harder vechten voor jou, voor ieder wat wils.
- Zelfbevrediging ..... in je eentje of met je partner erbij.
- In je fantasie bedpret met een ander. ^^
- Rekening houden met je partner.
- Van personen houden, platonisch.
Niet:
- Verliefd worden en je liefde uiten naar die andere toe.
- Verliefd worden en toegeven aan je begeerte.
- Sex of zoenen met een ander zonder toestemming.
- Relatie aangaan zonder kennis (van te voren het liefs) te geven.
- Echt te lang knuffelen en elkaars lucht in ademen, de intentie ervan.
- Elkaar verwijten van fouten blikken op een ander te hebben geworpen, gedachten moeten privé kunnen zijn, lijkt mij.
- Relatie aangaan met de intentie om de ander te belazeren of te gebruiken voor een bepaald doel (waar de ander niets vanaf weet.)
- Bezette mensen proberen te verleiden en/of af te pakken (vooral m.b.t. kinderen uit de relatie.)
- Doe een ander niet aan wat jezelf niet aangedaan wilt worden. ^^
- In een relatie blijven zitten terwijl je niet meer van de ander houd....
- Niet over de grenzen je partner heen gaan, dit kan je aanvoelen waneer je eerlijk naar jezelf luister.

Maar kan je bijvoorbeeld een heel openhartige relatie hebben met iemand uhm over de telefoon, post, mail, sms.
En stoeien dan.... kan dat wel of toch weer net niet.... ?