Loading...
nl

Kiki op haar echtst =]

Kinki DeVille
Kinki DeVille apr 8 '09
Nims vroeg me al om mijn ontwikkeling van de laatste paar maanden hier neer te zetten, misschien ook wel even handig. Alleen, mijn ontwikkeling heeft te maken met (voor mij) heel veel jaren ervoor.

Al tijden is het duidelijk dat ik me niet goed voel. Sinds de overgang van basisschool naar het voortgezet onderwijs heb ik last van depressieve gevoelens en angsten. Dat is nu bijna 5 jaar dus. Eerst werd het gezocht in mijn verleden, dit is erg logisch eigenlijk; mijn vader is al vroeg gestorven en later ook mijn stiefvader die ik als mijn eigen vader geaccepteerd had.

Het voelt nu voor mij alsof ik plompverloren alles hier op tafel gooi. Hoewel ik dit verhaal eindeloos heb verteld in mijn omgeving, heb ik nooit het perfecte, samengevatte verhaal van mijn probleem kunnen maken.

Hoe dan ook, vorig jaar kwam er via school heel veel druk op mij af. Ik heb het gered naar 5 havo, maar de stress die school opleverde, maakte dat ik niet meer verder kon. Ik was doodmoe van dat gevecht wat ik met mezelf voerde. Ik ben slim, ik kan op een vwo manier denken, maar ik kan nog maar net Havo aan. Ik was te lui. Wilde niet graag. Tenminste, dat ga je geloven als iedereen dat tegen je zegt.

Omdat ik het helemaal had gehad met psychologen ging ik in de alternatieve hoek zoeken. Cranio sacrale therapie leek even aan te slaan, maar na een paar keer voelde ik geen verandering meer. Eind vorig jaar heb ik een therapeute gevonden die helaas wel ver van me vandaan woont. Zij heeft me tot nu toe erg goed geholpen. De naamplaatjes die ik in de loop der tijd opgespeld had gekregen ontzenuwde ze. Het was een enorme opluchting. Ik was niet meer het probleemkind met PTSS of ADD. Ik had ook geen problemen. Ik zit gewoon anders in elkaar en zodra ik daarna handel is er geen enkel probleem.

Mijn leven heb ik naar mijn gevoel omgegooid. Vooral mijn gedachten eigenlijk. 5 Havo doe ik nu in 2 jaar, eerste helft van de vakken sluit ik dit jaar af, de rest komt volgend jaar. Zo heb ik meer ruimte voor mezelf, voor mijn rust. Ik kan me concentreren op de vakken die ik nog wel heb, en één daarvan is tekenen. Juist aan dat vak is te zien hoe goed mijn keuze is geweest, en dat ik de goede kant op ga. Ik kan hele vrije, eigenwijze schilderingen maken. Nu komen mijn gevoelens naar buiten in mijn werkstukken.
Ik heb nog een lange weg te gaan om de rust in mezelf te vinden. Gelukkig weet ik eindelijk dat dit de goede weg moet zijn.

Daarbij; ik ben verliefd! En het is wederzijds. Iemand die ik al een tijdje ken heb ik eindelijk een beetje toe kunnen laten. Min of meer. Want nog al te vaak zou ik willen zeggen dat hij weg moet, uit mijn leven. Dan heb ik die pijn tenminste gehad. Ik durf niet te houden van, maar in zijn nabijheid voel ik een harmonie, geborgenheid, veiligheid.

Ik ben de laatste tijd vrolijk. De angst die nog altijd diep in mij zit kan ik niet bij mensen kwijt. Hoe kan ik in hemelsnaam zulke sterke gevoelens beschrijven als mensen het niet herkennen?

Ik ben zo bang, want elk geluk is zo breekbaar.

Liefs, Kiki
Delen:
Maryssa
Maryssa apr 9 '09
Lieve Kiki,

Dat is heel wat je verhaal. Er is veel met je gebeurd, Kiki. Heel erg goed dat je ervoor gekozen hebt om je vakken op school in 2 keer te doen. Het is een goed gevoel om te weten dat je op de goede weg bent al weet je dat je nog een lange weg moet gaan. En de liefde....niets is zo helend als liefde! Vertrouw er gewoon op dat het goed gaat en buig die angstige gedachten om naar positieve. En het is ook eng om je helemaal over te geven aan de liefde maar als je je niet helemaal geeft kun je ook niet de schoonheid ervan ten volle ervaren. Dat is tenminste hoe ik er tegenaan kijk. Bijzonder dat je je verhaal wilde doen hier, dat is niet niets.

Knuffel voor jou
Helma
Helma apr 9 '09
Lieve Kinki,

je bericht heeft me heel erg geraakt. Bedankt daarvoor. Respect, voor de manier waarop je het tóch aan durft te gaan. En ook al ben je bang, laat niemand je tegenhouden te genieten van het leven en de liefde.

Luister in alles wat je doet naar je innerlijk hart. Zij zal je de weg wijzen.
liesanne
liesanne apr 9 '09
Mooi, hoe je je echtheid kan laten zien....

Ik moest n.a.v jouw verhaal denken aan een artikel wat ik laatst las in een tijdschrift, over het boek 'verlaat verdriet' van Mieke Ankersmid.

zie http://www.ankersmid.nl/map.php en http://www.verlaatverdriet.nl/home.html


liefs

Liesanne
JulienMoorrees
JulienMoorrees apr 9 '09
Hey kiki wat een mooi verhaal en bedankt voor het delen. Soms is het ook goed om even terug te kijken om te zien wat je allemaal hebt bereikt en wat er allemaal alweer veranderd is. Mensen zijn vaak zo bezig met de dingen die ze anders willen, dat ze vaak voorbij gaan aan de dingen die ze hebben veranderd.
Beschermengel
Beschermengel apr 9 '09

Mooi Kiki je verhaal, en wat heb je al veel meegemaakt in je jonge leven..maar ben blij voor je dat het nu beter gaat ...ennnnn verliefdheid is zooo mooi! smile
Natalie1986
Natalie1986 apr 9 '09
mooi verhaal kiki

wat een mooie naam trouwens
Muin
Muin apr 10 '09


Het geluk is in het hier en nu Kiki, geniet van de harmonie, geborgenheid en veiligheid die je op dit moment bij hem voelt. Maar weet ook dat je deze gevoelens ook bij jezelf kan vinden. Dan ben je niet van zijn liefde, aandacht, aanwezigheid afhankelijk en dan hoef je ook niet meer bang te zijn. Heb je het geluk in jezelf al gevonden? Het geluk vind je ook in een klein hoekje (zoals de blijdschap die je krijgt van de geur van tomatenplanten als je ze gaat dieven). Kleine gelukkige momenten bij elkaar.. verdeeld over de hele dag schenken mij veel meer geluk dan één groot gelukkig moment (net als je de jackpot wint van de Staatsloterij en niet meer weet wat je met het geld moet doen of dat je plotseling verliefd wordt op iemand en niet meer weet wat je moet doen. Het moment is te overwelmend en kan ons in verwarring brengen). Geef mij maar kleine gelukkige momenten verdeeld over de hele dag… dan ben ik al een gelukkig mens.

Alles is breekbaar omdat alles vergankelijk is. Zo wat, dan komt heus wel weer iets anders in de plaats. Dingen die niet meer bij ons levenspad horen, verlaten ons zodat wij onszelf open kunnen stellen voor de dingen die wel bij ons levenspad horen. Het probleem is dat wij alles willen vasthouden. Maar zo zit het leven niet in elkaar. Wij kunnen niets vasthouden maar wij kunnen wel genieten van wat wij nu hebben.

Liefs,
Anna
bako3
bako3 apr 10 '09
Kiki,

wat een mooi verhaal!!! Je zegt dat geluk breekbaar is, dus geniet ervan zolang het kan! Je hebt die andere dingen ook overleefd, dus alles wat nog gaat komen ook. Dus wees niet bang en leef!

Liefs Leonie
admin
admin apr 10 '09
Kinkie,

Dank je voor je openheid en het delen van je verhaal.
Ik hoop dat je schilderingen en verliefdheid vast kunt houden!
Kinki DeVille
Kinki DeVille apr 11 '09
Wat een lieve reacties van jullie allemaal!

@Liesanne, fijn dat je me even op die link wijst:)

@Muin, uiteraard klopt het dat ik het geluk in mezelf moet zoeken. Helaas ben ik bang, dat ik nog niet zover ben. Ik kom er al wel dichter bij in de buurt:) Nu je dat loslaten hebt genoemd, heb ik t idee dat t allemaal even wat simpeler is... Soms kunnen het een paar woorden van iemand zijn die je verder helpen.

Het voelt enorm goed dat ik hier een leger luisterende oren kan vinden! Dan is het niet zo alleen in deze overvolle wereld;)

Veel liefs
Muin
Muin apr 11 '09
Kiki, ik ben een voorstaander van het ontdekken van het geluk dan het loslaten van het geluk. Wat je gelukkig maakt, kan je ontdekken en ervan genieten (met het besef dat het een momentopname is). Ik heb ooit ergens heerlijk gegeten en ik ben teruggegaan naar die zaak maar het eten was niet meer zoals ik het eerder heb gehad. Het geluk is eenmalig en smaakt elke keer weer anders. De precies zelfde smaak vind je niet voor de tweede keer. Dus vasthouden aan die smaak heeft geen zin. Met verliefdheid ook. Ik ben ook verliefd geweest. En ik heb ontdekt dat hij niet in staat was om mij elke keer dezelfde liefde te geven maar dat kon ik zelf ook niet. Dat kan niemand. Mensen zijn onderhevig aan verandering, kijk maar naar het weer. Als jouw geluk door een ander bepaald wordt dan heb je probleem (een groot probleem). Hemelwandelaar heeft onderstaand bericht ooit voor mij geplaatst en het is mijn dagelijks affirmatie geworden. Nu geef ik het door aan jou met heel veel liefde :

Ik geloof in de liefde. Ik geloof alleen in liefde die serieus genomen wordt. Liefde die serieus genomen wordt, vraagt om de bereidheid het licht naar binnen te richten om daar te zoeken, in plaats van de horizon af te speuren naar mogelijke partners. Het vereist de wil om zelf een liefdevol persoon te worden, je angsten aan te gaan en je open te stellen voor het onbekende.

Liefs,
Anna
Helma
Helma apr 11 '09
Ja, Muin, dat is een erg mooie affirmatie! Eén voor aan de muur!
Lena
Lena apr 11 '09
De angst die nog altijd diep in mij zit kan ik niet bij mensen kwijt. Hoe kan ik in hemelsnaam zulke sterke gevoelens beschrijven als mensen het niet herkennen?

omdat je misschien nog niet iemand bent tegengekomen waar je dit rustig aan kunt vertellen?
smile

Social Services

Delen:

Netwerk

carina
Helderziende magda
Angela
Ies
Annemarie
Roy
Patske
xXBertDeZienerOpenaarDesDerdeOogXx69x420
Nouki