Hiephoi. Om 17.30 uur was ik al thuis, de receptie was afgelopen. Er waren maar veertig mensen! Gelukkig kunnen alle boodschappen die dichtgebleven zijn terug naar de winkel.
Ik ben bekaf. Het ging goed! Ik kreeg verscheidene duimen omhoog van collega's. Goddank.
Vanmorgen eerst samengewerkt met een nieuwe collega, afkomstig uit een ander regiokantoor in de betuwe. Alle administratief medewerkers zijn in een grote beker gestopt als dobbelstenen en ergens anders in het land neergeplant. Zij is dus nu bij ons gekomen.
Tja. Wat zal ik zeggen... ze pakt de telefoon nauwelijks aan, ze vraagt niks, en áls ze de telefoon aanpakt, dan geeft ze de hoorn aan mij. Zucht.
Vanmiddag vroeg iemand van de admin mij hoe het ging vanmorgen, toen ik de vaatwasser volpakte. Ik wilde niks zeggen, maar ze drong aan (zij coördineert de nieuwe toestanden een beetje). Ik vertelde toch maar wat ik jullie schreef, zij het onder protest: zij had ook al opgemerkt dat er geen initiatief uitkomt.
Het regiokantoor in Nunspeet staat onder de rook van het Hoofdkantoor, waar vanuit het hele land wordt aangestuurd: wij zijn een mammoetregio, en we zitten zo dicht bij het vuur, dat wij de zaakjes enorm goed voor elkaar hebben. Geen geklungel, maar keihard werken. Vanuit het land is allang duidelijk dat er kantoortjes zijn waar adresbestanden van ouders niet correct zijn, dat rekeningen zoek raken, dat er met geld gesmeten word...
Heeeey, waarom vertel ik dit allemaal. Ik loop een beetje over momenteel. De regiomanager heeft vandaag afscheid genomen en de regiodirekteur verwelkomt. Emotioneel, leuk, gezellig, gedoe. Sober, zonder bitterballen. Niks mis mee.
Ik moet er even aan wennen dat ik heerlijk vier dagen vrij ben. Ik moet beginnen aan het huishouden, maar ik weet niet waar ik beginnen moet. Het is een bende.
Naja, morgen eerst maar es uitslapen
en helaas is mijn nieuwe mobiel niet gekomen vandaag.
Fijne dagen allemaal! XXX