Tjonge jonge ik lijk wel een emotionele rollercoaster zeg!
Tegenstelling met eergisteren was erg groot.
Was een emotioneel wrak, kon om alles wel huilen. Dag begon ook niet goed. De jongens waren glad vergeten dat hun moeder jarig was. Na het werk 's middags hadden ze wel een slinger op gehangen en een tekening voor me gemaakt dus daar kwamen de tranen.
Zegt de jongste bijna huilend vanavond.. mama maar nu heb je geen kadootje gehad voor je verjaardag en dat moet toch? Ik ga het wel aan papa vragen want ik wil graag iets voor je kopen. Hup daar ging ik weer. Zit dit nu te schrijven met een giga brok in mijn keel. De lieverd wil een ringetje voor me kopen zo vreselijk lief.
Zal ook wel komen omdat alles gaat veranderen en dit de laatste keer is dat we met zijn vieren in 1 huis zijn. Daarbij komt ook nog eens dat die stomme telefooncompanies niet meewerken dus ik de States ook niet kan bereiken komt er zo'n antiliaanse dame aan de telefoon dat er 'network difficulties'. Je zou ze toch
.
Zal wel ergens goed voor zijn. Heel eerlijk gezegd zou ik stiekum wel heel graag willen weten of dit allemaal goed gaat komen met hem. Mijn gevoel zegt ja dit is het maar dan slaat de twijfel weer toe. Stom he.
Wel een lekker jankverhaal weer.
Morgen gaat het vast beter met me.
Ga maar even een engelenkaart trekken en dan lekker slapen.
Tja zo voelde ik dus.
Liefs