Dat is niet zo mooi Karin. Gelukkig kan je zus er naar toe om het uit te zoeken. Hoop voor je vader dat er wel iets gedaan kan worden en voor je moeder dat ze het allemaal kan verwerken.....
Voor jou natuurlijk ook een knuf, ik leef met je mee....
Ja gelukkig kan zij gaan! We hopen zo dat ze nu terug komen, maar mijn vader is Spanjaard en hier in Nederland dus niet verzekerd.
Daarbij is de uroloog die hij nu heeft een wereldberoemde arts ( nee vraag geen naam, geen idee).
Wellicht wordt zijn blaas verwijderd er geen uitzaaiingen zijn, maar dat betekent dat de blaaswand dus ook al is aangetast. Het risico op uitzaaiingen is dus nu heel erg groot.
Volgende week krijgt hij een volledige scan en weten we wellicht weer iets meer.
Maar de prognose is nu toch wel heel slecht.
Raar, je ouders zijn er toch altijd?
Anderen, ja die gaan dood, maar niet mijn mam en pap.
Het dringt niet door en ik houd me nog vast aan de scan, maar ik voel me alsof ik aan mijn vingertoppen aan iet groots hang en elk moment kan uitglijden.
Ik houd me nog vast aan het laatste sprietje hoop en blijf positief denken.
Meer gaat nu toch niet.
Valt ook niet mee Larapinta, soms is het gewoon even teveel.
Enne ... dat stof ligt er morgen ook nog, als iemand zich er aan stoort, wijs je gewoon het kastje met de stofdoeken aan, ha!
xx