Ik voel me heerlijk en toch.. kom ik aan een berg enormg pijn in m'n hart, oude pijn waar ik geen raad mee weet,
omdat ik daar de oorsprong niet van weet. Ik zeul het al levenslang mee, en telkens wordt er een stukje verwerkt,
dàt kennen we allemaal wel,
doch het blijkt zo véééél te zijn.
Als ik er naar voel...en het gewoon laat komen.. voelt het alsof..
ik iets draag in m'n hart. Of men er iets ingestoken heeft.
ER zit iets bij m'n hart.. buiten de gouden bol met vleugels, iets dat niet van mij is? of wel van mij is, maar er niet hoort? Of een opgestapelde energie ?
Hans.. ik denk dat ik je even een pb ga sturen!

times are changing!
