Het grote 'hoe voelen wij ons vandaag' topic

Ik heb er geen eentje meer die mij nog verstand kunnen bieden Ha ha ha, ik had ze ook niet nodig
Ik hoop dat Maryssa weer snel opknapt.

Liefs Jorine

Dank je wel Vlinders en Jorine. Tandarts durft het niet aan om kies er te zijner tijd uit te trekken. Tandwortel ligt te dicht bij de zenuw en erg diep in mn kaak. Dat wordt dus naar de kaakchirurg. Eerst wachten tot de ontsteking weg is

Er zijn ergere dingen dat weet ik, dus het komt goed.

@ Maryssa
Heel graag gedaan!

@ Eniroj
Gelukkig maar dat het verstand van hele andere dingen komt hihi.
Dat men vroeger zo'n grote mond moet hebben gehad met die kiesjes dr bij...

Hé Maryssa,

Hoe is het vandaag?
Wordt de pijn al iets minder? En daarmee ook de ontsteking?
Ik hoop het voor je.

Liefs Pegasus

Wat lief Pegasus, dank je. Het lijkt iets beter te gaan. Gisteren reiki er naar toe gestuurd en volgens mij heeft dat geholpen. Straks de Kaaksjaak bellen of ik snel terecht kan.

Hoe gaat het met jou? Alles gelukt gisterenavond?

Liefs en werkze nog een paar uurtjes

Graag gedaan. Gelukkig dat het al iets beter gaat. En nu maar hopen dat de Kaaksjaak snel een gaatje (haha) heeft in zijn balboekje. Veel succes met het telefoontje.

Ik heb nu ff pauze en moet zo weer aan de slag... dus op die andere vragen kom ik nog terug. Maarruh het was gisteren in ieder geval heel leuk.

Dus: Later!

Ah heel goed dat gisterenavond leuk was! Goe gedaan!

Tot later! *zwaaiend handje*

hoe is het hier met iedereen????

hier gaat met mij en de kleine uk alles goed. alleen vandaag een rot dag gehad ben begonnen op mijn nieuwe werk en vind het vies tegen vallen erg rommelig ik word maar een beetje van hot naar her gesleurt en het hoofd doet niet zo erg aardig kan er momenteel (ook door de hormoontjes) helemaal niet goed tegen, mis mijn oude werk waar ik het naar mijn zin had enz...

ik weet dat er geen andere weg is (ivm mijn opleiding) maar toch poehhhh...

liefs kikkertje

Knuffel voor jou, komt nu jouw kant op Kikkertje!

Dat is dus erg wennen Kikkertje! Je moet geluk hebben met je collega's maar soms heeft het ook wat tijd nodig om aan elkaar te wennen. Maar ik weet hoe het kan voelen, hoor. Ik heb een tijd geleden stage gelopen als doktersassistente op een poli in het ziekenhuis en voelde me daar ook niet thuis, wist niet waar ik aan toe was en had te maken met jaloerse collega's. Dat maakt erg onrustig. Pas goed op jezelf Kikkertje en zorg voor voldoende ontspanning buiten je werk om dan kun je je weer wat opladen.

De dingen gaan goed hier. Er is zo'n grote verandering gaande in mezelf. Dat ik echt zit te kijken, ben ik dit. Ik ben een nieuwe ik, en ik moet er zelf nog aanwennen. Hele grappige waarneming. Ik geniet op dit moment heel erg van de liefde en op het werk gaan de dingen zijn gangetje.

Op dit moment beginnen veel kwartjes tegelijk te vallen en dan met name op spiritueel vlak, aanwijzingen die ik krijg, dingen die op mijn pad komen en tegelijkertijd vraag ik me af waar gaat het allemaal heen..... Ik heb nog geen idee. Ik kan het ook nog niet helemaal in woorden vangen. Waar het heen gaat laat ik maar los. Het is in ieder geval heel leerzaam.
Doordat zoveel dingen zo snel allemaal gebeuren, is het soms te veel om te reageren op Merudi... Maar ik ben graag hier.

Liefs Pegasus

Mooi Pegasus, dat je zo een ontwikkeling doormaakt en er zelf met verwondering naar kunt kijken. Herkenbaar ook, want ik heb min of meer het zelfde.

Maryssa, is de ontsteking al wat geminderd? En heb je al een afspraak kunnen maken voor het kiesje-trekken? Wel zo snel mogelijk laten doen hoor, anders blijf je last houden. Sterkte.

Kikkertje wat lastig is dat toch om in een nieuwe werkomgeving weer te wennen. Nieuwe mensen, structuren, gewoontes enz. Succes ermee.

Ik ben zelf al de hele dag een ziekig. Een kleine blaasontsteking maar ook een ontzettend moe gevoel. Waarschijnlijk door alles van de afgelopen maand; Reiki II inwijding, zieke kinderen (nu gelukkig weer beter), spirituele groei en ervaringen met de kinderen, de feestdagen die eraan zitten te komen, het werd me denk ik allemaal een beetje te veel. Gelukkig is manlief vandaag een dagje thuisgebleven voor mij zodat ik eventjes kan bijtanken. Kennelijk is dat nodig.

Liefs Jorine

Jorine meis Beterschap en wat lief dat je liefde dan gewoon thuis blijft.

@ Pegasus. Je komt er wel het is een periode waar je doorheen gaat. Kan er over mee praten. pfff.

@ Kikkertje. Sterkte met je nieuwe baan maar het gaat je gewoon lukken aardige mensen of niet. Laat ze! Hun ding niet het jouwe.

Ik ach Go with the flow zo te zeggen. Nog steeds in Waiting Mode im met mijn lief zijn woorden te spreken maar we komen er wel. Komende dagen wederom niet online misschien even lezen maar ik mag weer werken. YES!

beste allemaal

post hier niet zoveel even...
maar blijkbaar is de reis naar binnen even nodig..
wel lees ik mee...

Goeie reis Lena

Ik vind de periode helemaal prima. Zelfs leuk. En het vele zit 'm in de hoeveelheid ingevingen, een boek dat ik aan het lezen ben dat leidt tot nieuwe inzichten, alle informatie die ik hier ontvangen heb (over de ziel, de fotolezing etc). Alles haakt in elkaar en gaat heel snel... Ik kan het net bij benen. Maar ik vind het super! Leuke dingen die ik op een laag pitje had gezet, om te kijken wat ik nu echt wil, komen nu van zelf naar boven en dienen zich aan.
Ik kan op dit moment alleen nog niet helemaal het geheel over zien. En merk dat dat nu ook niet zo belangrijk is.

Ik ga bijna mijn laatste week thuiswonen in! Echt spannend! En we willen op school met een groepje misschien een samenwerkingsiets maken.. en dat is tof.

Tja, ik ... ik lees mee zo af en toe, maar op de één of andere manier heb ik de tijd naar mezelf gericht nodig. Ik kan er niet echt toe komen om hier elke dag rond te wandelen. Ben er van overtuigd dat het wel weer komt, maar op dit moment even geen Marjan vaak online.

Liefs

@ Jorine: Wat lief van je man Jorine om er te zijn vandaag voor jou en de kinderen. Heb je het wat rustiger aan kunnen doen vandaag? Blaasontsteking brrr niet fijn, hopelijk gaat het snel wat beter. Sterkte!

@ Pegasus: Dat klinkt als een bijzondere tijd; genieten van je pad en je laten verrassen door het einddoel. De kosmos weet wel wat ze doet en je aanreikt. Dat je werk goed gaat en de liefde ook geeft je extra energie en steun denk ik, om deze reis te maken. Mooi!

@ Larapinta, Lena en Islandlady: Ik mis jullie wel hier hoor! Maar voor alles is een tijd en ach actief meetypen dat komt wel weer als het voor jullie goed voelt. Knuffel

Met mij gaat het iets beter. Vandaag reiki gehad van mn zus en de pijn trok weg . Het is nu nog steeds veel minder dus gaat de goede kant op. Vandaag gebeld met een maatschap van kaakchirurgen om sneller behandeld te kunnen worden en er staat nu 29 dec gepland. Hopelijk wordt dat vergoedt door verzekering anders moet het toch via het ziekenhuis en dat betekent zeker nog 6-8 weken wachten.

Juist aangevoelt Karin ik zwolg even in zelfmedelijde en dat kwam door dat drinken. Weet je wat het is, ik sta op een kruispunt, ik ben altijd bezig geweest om andere te helpen en zoals jij mij ook waarschuwd niet voor iedereen, dat deed ik dus wel. Elke keer word ik terug geroepen en elke keer bega ik dezelfde fout, ik steek teveel energie in de ander en niet in mezelf. (Eigenlijk hebben mijn gidsen heel veel geduld met me )

Wat me bij de posting eigenlijk brak, is dat het lijkt alsof er met mijn verhuis iets veranderd is, ik vind het nog wel erg dat het slecht gaat met mensen, maar ik voel niet meer intens met ze mee. Een klote dag voor een vriend betekend niet meer een klote dag voor mezelf. Alsof er met de verhuis een natuurlijke verandering heeft plaatsgevonden, omdat ik aan mezelf merk dat ik het hulpverlenende momenteel ook niet meer wil.

De frustratie die eruit voort kwam was denk ik dat ik moeite had met het loslaten van wat ik gewoon was (hè, hè kwartje is eindelijk gevallen zullen mijn gidsen wel denken) Ik voel me i.i.g. vrij nieuw in deze vorm, ik ben er blijkbaar nog steeds voor mijn vrienden, alleen "schaad" het mij niet en voel ik het dus niet.

Hierdoor voel ik me eigenlijk helemaal niemand meer, ik was toch die iemand die er voor de ander was en meevoelde? Nu ben ik er wel, maar voel niet meer mee. Eigenlijk best fijn en een opluchting, maar van de andere kant moet ik nu dus kijken waar ik dan goed in ben, want ik blink echt nergens in uit. Behalve je hart volgens en zeggen wat je op je lever hebt, maar daar hebt je maatschappelijk niks aan.

Vandaag voel ik mij goed en tevreden, ik heb niks speciaals gedaan, ook niks fouts maar gewoon gedaan zoals het kwam.

Karin Thanks!