De twee HELMA-weken zijn bijna voorbij. De kids komen vanavond thuis.
Ik had een strakke planning gemaakt, en daar is (gelukkig) niets van terecht gekomen. Ik heb me schandelijk lui gedragen, en alleen datgene gedaan waar ik zin in had. Ik heb nog niet de helft van de lijst af kunnen strepen en het boeit me niet eens. Ik had mijn website onder handen willen nemen, op de één of andere manier reclame ervoor maken, ik had de achtertuin nog willen doen, de zolder opruimen, en weet je? Het scheelt me niks! Ik heb lekker gedaan waar ik zin in had, ik was ergens een eenzame drinker, heb genoten van wat de supermarkt ons aan heerlijks te bieden heeft, heb gaten in dagen geslapen, telefoons uitgezet en niet thuis gegeven.
Vandaag nog maar wel even opruimen, om de berg wasgoed vanavond op te kunnen vangen.
Dank je wel Hans, voor de reiki voor mijn nek. Het is wonderbaarlijk hoe dat uitwerkt, meer nog dan de manueel therapeut kon bewerkstelligen.
Ik denk, dat ik er wel weer vijftig weken tegenkan! Ik ben er klaar voor. Ik zal mijn kids vanavond weer in de armen sluiten, want vooral de jongste mist me nogal: moeder zijn is moeilijk, maar vaak ook het mooiste wat er is! In week 34 ben ik weer vrij, en gaan ze met me naar de sauna, en dat vinden ze zo geweldig! Er liggen nog kaartjes voor Slagharen (

), de zon zal ons nog bezoeken, ik wil nog vuurtje stoken (veel hout uit eigen tuin, lol) en naar het strand twee km verderop. De zomer is nog niet voorbij. Ik wil nog niet denken aan de herfst, want de onvermijdelijke dip zal er zeker zijn. Dat is al jaren zo en het hoort er inmiddels bij.
En toen was het alweer half twaalf, tijd voor de douche en de kleertjes!
Fijne dag allen, en laat de regen een zegen zijn!