Waarom ik?

Omdat sommige mensen andere dingen moeten leren in het leven dan jij. Het leven is te kort om alles te kunnen, dus moet er van te voren al een keuze worden gemaakt. Tenslotte kan je alleen datgene waar je ook iets aan hebt. Kan jij niet goed rekenen? Dan heb je dat niet nodig om jezelf te zijn.

Helaas is deze maatschappij vaak gericht op wat je niet goed doet en hoe je dit beter kan doen, terwijl ik liever een maatschappij zie dat zich richt op ieders kwaliteiten en die maximaliseert.

Doe waar je goed in bent, maar dan beter! Verspil geen energie aan dingen die je nooit zal kunnen. Wordt je ook niet gelukkig van.

Ik vind dat er een opsplitsing in de maatschappij ontstaat. Mensen die zichzelf te nuchter vinden en nergens in geloven; enkel zichzelf en hun materiele zooi. Mensen die het niet durven te zien en mensen die het zien.

Maar wat hebben degene die zien er soms aan dat ze dingen kunnen die andere niet kunnen?

Ik begrijp niet zo goed wat je bedoeld met de opsplitsing in de maatschappij in relatie tot dingen kunnen die anderen niet kunnen.

De titel heet "Waarom ik?".

Kan je misschien opschrijven wat je eigenlijk wilt weten, want ik volg het niet meer zo goed .

Ik geloof persoonlijk dat iedereen het kan alleen de 1 heeft talenten voor voetballer en de ander weer in iets heel anders. Zo is het ook met mediumschap of iets anders.
Het ligt er net aan waar jouw talenten liggen. Een voetballer zou ook kunnen zeggen waarom kan ik het wel en een ander niet.

Misschien een beetje krom uitgelegd

Wel. Ik bedoel waarom er precies zo'n enorme opsplitsing is, en waarom dat gat zo groot is. Af en toe springen er mensen over, maar dan vraag ik me af: waarom behoord de een bij de ene groep en de ander bij de ander. Snapje? Waarom is dat zo verdeeld? Waarom hoor ik bij deze groep, en niet bij een ander. Snapje?

Die groepjes bestaan alleen in je hoofd. De wereld zoals jij die ervaart is een reflectie van jouw geest. In werkelijkheid zijn we allemaal één. Niet allemaal gelijk, ieder heeft zijn eigen speciale kwaliteiten. Waarom? Waarom hebben wij handen én voeten en niet alleen maar handen? Zonder voeten kunnen de handen nergens heen en zonder handen kunnen de voeten geen doorns verwijderen. In het grotere geheel is iedereen volmaakt op zijn plek.

Mijn jongste dochter heeft hier dagelijks moeite mee. Als ze een slecht cijfer heeft, en huilend thuiskomt, vraagt ze: mama, waarom krijg ik een cijfer? Waarom wordt ik hierdoor afgerekend op datgene wat ik niet kan? Waarom wordt er door niemand gekeken wat ik wél kan? En dan kan ik vaak geen antwoord vinden, alleen maar dat de maatschappij zichzelf zo achterlijk geschapen heeft, dat er geen meetlat is om te kijken hoe goed iets gaat, maar dat er aan de hand van de 'fouten' een optelsom ontstaat waardoor er een afvalrace ontstaat.

Zij heeft vakken nodig om te laten zien wat ze wél kan, mooie dingen scheppen met haar handen! Maar helaas schijnt dat er niet langer toe te doen tegenwoordig...
Vroeger deed ik de huishoudschool: ik had in de examenklassen zo'n acht uur per week om iets te doen met mijn handen, en dat vond ik het mooiste wat er was. Dat is jammer genoeg niet langer zo tegenwoordig.

Terwijl het toch zo is dat de overheid schreeuwt om handarbeiders? Is dit nou de omgekeerde wereld of vergis ik mij?

Ja, en er zijn zo veel mensen die zeggen: ik wil niet leren, ik wil met mijn handen werken.

Jeej voor koken, kleuren en kleien.

Ik was vroeger de beste van de klas, ging naar het gymnasium, leerde grieks en latijn, en nu ben ik handarbeider en ik vind het heerlijk. Ik wou dat ik een vak geleerd had