Help! Ik ben te braaf

En ja, Natalie, dat gevoel heb ik zeer zeker. Ik snap niet waarom mensen die dingen nodig hebben.

En, ik heb het stuk over de engelmens gelezen, en ik kan me in sommige dingen wel vinden, maar sommige dingen ook weer niet. Met name het stuk over de ziel. Ik heb een eigen kijk op wat een ziel precies inhoud. Ik ben van mening dat iedereen een ziel heeft. Daar staat tegenover dat ik onlangs wel iemand geholpen heb.

ik denk ook dat iedereen een ziel heeft

Mijn pa is echt vreselijk. Het is weer eens duidelijk hoe slecht hij me kent. Heeft mijn avond verknald door te beweren dat ik geen vrienden zou hebben en geen sociale contacten. Dat ik maar moet gaan werken, want dan krijg ik dat wel. Wat een bullshit. Alleen maar omdat ik niet uitga, heb ik geen mensen waarmee ik omga? Leer ik geen nieuwe mensen kennen? Ammehoela.

Urg...


Dat moest er even uit.

Okee... nu even het hele verhaal...

Mijn ouders zijn sinds december uit elkaar, omdat mijn pa al 2 maanden met een ander ging. Hij is er echter nooit als een vader voor me geweest. Op de eerste plaats stond hij met zijn spullen en zijn werk. 18 jaar was hij slechts een hotelgast thuis. Hij gaf ons cadeautje om ons te vriend te houden, maar kocht voornamelijk dingen voor zichzelf. Leuke dingen deed ie nooit met ons.

Tja. En hij houdt (hij is 46 geworden) van uitgaan en kleed zich naar de mode. Hij doet alsof hij nog 20 is en is elk weekend te vinden bij feesten. Vreselijk. En tja.. dan heb je een kind dat 1. niet uitgaat. 2. op de kunstacademie zit. 3. in 'andere' dingen geloofd. 4. gothic/alto achtig eruit ziet.. incl. gedeeltelijk paars haar. 5. volgens hem te weinig sociale contacten heeft en 6. een vriendin heeft.

Nu wil hij ons opeens wel zien, waardoor we om de week een avond naar hem toe gaan. We gaan altijd uiteten en het gesprek is altijd hetzelfde. Vandaag begon hij dus te zeuren. Zo moe word ik daar van. Man. Respecteer me toch wie ik ben. Ik heb genoeg 'kennissen'.

Zo.. dat moest ook even.

Emmy,

Het feit dat hij jou wil zien, éénmaal in de week is natuurlijk wel een teken dat hij jou graag ziet.
Hij is misschien niet akkoord met je manier van leven, wat zijn recht is trouwens.
Kom je een beetje overeen met de nieuwe vriendin van je vader? Of klikt het totaal niet?
Anders zou je eens met haar kunnen afspreken, en eens uitleggen hoe je situatie is. Misschien kan ze dan eens een goeie babbel met je vader hebben, en hem duidelijk stellen dat hij je moet nemen zoals je bent.
Eenmaal je vader zover is, zullen jullie misschien langzamerhand wel een betere verstandhouding hebben met elkaar.
En dat zal zowel voor jou, je vriendin, en je vader het beste zijn denk ik.

Veel succes!

De nieuwe vriendin van mijn vader is dezelfde soort persoon als mijn vader. Ik kende haar al voor dat hij met haar begon te flikflooien, dus een drang om met haar te spreken heb ik totaal niet.

Ik vind het overigens geen recht voor hem om het niet eens te zijn met hoe ik doe etc. Hij is er nooit voor me geweest en heeft niet eens respect voor mensen die zich anders gedragen dan hij. Hij vind alleen de mensen 'die van een feestje houden' super gezellig.

Een keer in de twee weken af spreken lijkt misschien weinig, maar aangezien IK het meestal ben die moet regelen hoe laat en waar... en dat meneer vaak nog eens te laat komt. Zegt al genoeg.

Zo irritant

Kan je niet uitleggen dat je ook gezellig kan zijn als je niet naar "feestjes" gaat?
Want dat heeft niks met gezelligheid te maken dacht ik zo!

Ik vind ook dat hij je hoort te nemen zoals je bent.
Over feestjes gesproken sommige mannen komen rond die leeftijd in de midlife crisis. Willen ze er opeens goed uitzien Bah!

Dat is heel erg vervelend als je vader je niet accepteert zoals je bent en je niet begrijpt.

Je zou open kaart naar hem kunnen spelen door te zeggen dat je niet blij wordt van de ontmoetingen met hem en dat je baalt van zijn gedrag. (te laat komen, altijd commentaar op je hebben) Je bent volwassen en kunt er ook voor kiezen hem minder te zien. Het is aan jou; dat mag je vader best weten. Breng het dan niet dreigend maar deel het mede. Geef aan dat je het gezellig wilt hebben samen en niet zit te wachten op commentaar.

Jij bent zoals je bent en dat dat niet in zijn straatje past daar mag hij over nadenken maar hoeft ie niet steeds tegen je te zeggen. Voor jou zit er ook een stukje acceptatie in dat HIJ IS ZOALS HIJ IS ook al heb je daar ook zo je mening over.

Mijn ouders zijn ook erg anders dan ik ben. (kortzichtig, vooroordelen, altijd uitgaan van het negatieve, niet tactvol, geen empatisch vermogen etc) Ik kies ervoor niets te verwachten, dan valt het steeds mee. Heb er wel jaren over gedaan voor ik dat kon. Is niet makkelijk maar is voor mij beter dan steeds verdrietig naar huis gaan als ik daar geweest ben. En ach op hun manier doen ze hun best.

Zoen voor jou

Bedankt voor alle adviesen. Ik zou het hem graag ook wel zeggen, heb het ook geprobeert gisteravond, maar ik ben best bang voor hem. Daarnaast blijft het mijn vader, en wil ik hem niet kwetsen. Rottige situatie allemaal.

Ja is best wel rottig.
Ik heb ook enkele jaren in ruzie gelegen met mijn vader.
Hij heeft mij ooit enkele jaren geleden constant genegeerd.
Ik woonde dan ook nog thuis, dus dit was ook geen plezante situatie en nu zijn we terug 2 handen op één buik.
Vroeg of laat komt je vader ook wel tot het besef, dat hij jou moet aanvaarden zoals je bent.

Dat denk ik ook Koen.

Mag ik je vragen Angel of Death, waarom je bang bent voor je vader? Als je dat niet wilt beantwoorden, dan heb ik daar alle respect voor hoor, want dat is best wel persoonlijk.

Ik ben heel erg gevoelig wat mensen denken. Dit pak ik op. En als je constant de gedachtenstroom op moet pikken die negatief op jou gericht is; wordt je daar een beetje bang voor. Bang dat de opmerkingen die gedacht worden ook echt gaan vallen.

Daarnaast ben ik wel eens geslagen, zonder reden in het bijzijn van andere kinderen. Daarna beweerde hij dat hij dat nooit gedaan heeft.

Dat is naar Angel of Death, als je vader je heeft geslagen en het daarna ontkent. Daar maak ik uit op dat hij een grillig karakter bezit. Gebruikte hij toen ook alcohol dat komt hier even voorbij terwijl ik typ. Jij bent geen kind meer en je mag zeggen waar het op staat. De negatieve gedachten zijn er vanuit hem, als ik jouw verhaal zo lees, toch wel, ongeacht of jij voor jezelf opkomt of niet. De winst is dat jij je beter voelt omdat je het hebt ge-uit en hij weet dan wat het met je doet.

Als je zo open staat dan pik je alles op. Er zijn wel manieren om jezelf af te sluiten. Als iemand met je praat en je voelt dat iemand te dicht bij komt qua energie (ook gedachten vallen daaronder) en je wilt jezelf afsluiten kun je dat doen met je linkerhand. Plaats je duim, wijsvinger en middelvinger bij elkaar als een soort "O". Dat helpt ongewenste energie buiten jezelf te houden. Ik pas het bijna dagelijks toe en het is nu een automatische gebaar geworden als iemand te veel van me wil of mij energetisch leeg trekt.

Dat ga ik zeker eens proberen. Heel erg bedankt. Alles kost zoveel energie, niet meer normaal.

Hij drinkt altijd vrij veel alcohol, maar hij kan er heel goed tegen. Daar tegenover staat wel dat als hij de grens bereikt, ook niet zal stoppen.

Die negatieve gedachten komen sowieso uit hem, want hij heeft een enorm ego en denkt alleen aan zijn eigen succes.

De wereld is meer mensen als jij nodig, gewoon lekker relax zonder zichzelf te overschreeuwen.

Ik hoop ook dat veel meer mensen zichzelf durven te gaan zijn. Ik probeer het altijd te stimuleren, maar het is vrij moeilijk.

pff tell me about it. Heb dat ook geprobeerd, maar uiteindelijk vinden mensne je maar een zeikerd.

Of ze vinden je raar, vreemd en niet-normaal.

ooit zullen ze beseffen dat je alleen geboren wordt en alleen dood gaat!
Als ze dat gaan inzien zullen ze zichzelf ( hopelijk ) zijn.

nou op mijn 18e was ik ook braaf hoor, in die zin ik deed ook al die dingen niet, maar had wel stiekem vriendjes en zo, toen ik na mijn eerste huwelijk ging scheiden, toen ben ik even los geslagen hoor, deed alles wat niet hoorde (niet te extreem hoor maar toch) nu ik voor de tweede keer getrouwd ben en inmiddels een kind heb van 2 ben ik rustiger geworden weer.
het was leuk voor even!!