_____
Dagtekst van 09/08/2010.
"Men hoort vaak dat de nadruk gelegd wordt op hetegoïsme van
zoveel mensen, die ongevoelig blijven voor het lijden van
anderen. Het ontbreekt evenwel niet aan personen die spontaan
meevoelen met het leed en de ellende, en besluiten in te grijpen.
Dus komen ze in actie: ze praten, nemen initiatieven. Maar kijk,
ze weten niet dat je een hele wetenschap nodig hebt om het goede
te doen.
Iemand is aan het verdrinken en jij springt in het water om hem
te redden. Als je niet weet dat hij onmiddellijk zal proberen
zich aan je armen vast te klampen, en jou zo verlamt, zul je
samen ten onder gaan. Misschien zul je zeggen dat je dat wel
weet. Ja, maar dit voorbeeld moet worden geïnterpreteerd en
begrepen bij vele andere situaties in het leven. Wat de
omstandigheden ook zijn, denk eerst aan het vrijhouden van je
ledematen, dat wil zeggen dat je je niet laat verlammen door de
eisen van hen die je wenst te helpen, anders ga je met hen ten
onder. Er zijn al heel wat mensen het slachtoffer geworden van
het goede dat ze wilden doen! Vervolgens hebben ze zich
afgesloten en er zelfs hun hele leven spijt van gehad dat ze
anderen hebben proberen te helpen. We moeten evenwel willen
blijven goeddoen, maar op voorwaarde dat we weten hoe. Dat wil
zeggen dat je op je ledematen let, of nauwkeuriger: zorg voor
armslag."