...
____________________
Dagtekst van 02/07/2010.
"Als mannen en vrouwen hun plaats in de samenleving niet vinden,
en zich genegeerd, geminacht en vooral nutteloos voelen, is dat
een van de ergste gevoelens die er bestaan. Waaraan moeten ze dan
hun energie besteden? Aangezien men hun de mogelijkheid niet
geeft iets op te bouwen, blijft hun niets anders over dan
vernietiging. Dat komt niet omdat ze bijzonder slecht zijn, maar
als je het gevoel hebt ten onrechte te worden genegeerd, is de
verleiding groot de aandacht te trekken door gewelddaden te
plegen. Wel, natuurlijk trek je dan de aandacht, maar wat schiet
je daar werkelijk mee op?
Gevoelig zijn voor de blik, de mening van anderen is op zich
niet verwerpelijk. Bedenk echter wel, dat het oordeel dat je over
jezelf hebt, of je gevoel van eigenwaarde, nooit van die blik,
die mening mag afhangen, maar wel van het bewustzijn dat je
arbeid verricht in de beslotenheid van je hart voor het welzijn
van de hele wereld. Dus, zelfs als de samenleving jou niet nodig
lijkt te hebben, wees niet bedroefd: je zult altijd een plek
vinden om iets nuttigs, goeds en moois te doen. Of men dat erkent
of niet, op die plek zul je voelen dat je jezelf ontplooit."